saf deha
Profesör
Acılar bahane kokladım gülünden
Şarkılar dinledim her an bülbülünden
Kendimi kandırdım saklar ya tülünden
Cinayet işledim ömrüme rüyadan…
Ayaklarımda derman olmadığı o gün
Aczimi fark ettim yürüyordum sürgün
Ezan sesi kırgın yüreğimde hüzün
Muson yağmurları kurtardı boyadan…
Ben geçtim kendimden, kendi bedenimden
Aynaları kırdım uzaklaştım dünden
Fakirliği seçtim emanet zenginden
Şaşasız parasız kurtuldum dünyadan…
Dönmeyi öğrendim Hacer-ü Esvet’ten
Dünya güneşine benzedim halvetten
İsminden başka ne kaldı ki Saffet’ten
Yolculuğa çıktım Esma-ül Hüsna’dan…
Saffet Kuramaz
Şarkılar dinledim her an bülbülünden
Kendimi kandırdım saklar ya tülünden
Cinayet işledim ömrüme rüyadan…
Ayaklarımda derman olmadığı o gün
Aczimi fark ettim yürüyordum sürgün
Ezan sesi kırgın yüreğimde hüzün
Muson yağmurları kurtardı boyadan…
Ben geçtim kendimden, kendi bedenimden
Aynaları kırdım uzaklaştım dünden
Fakirliği seçtim emanet zenginden
Şaşasız parasız kurtuldum dünyadan…
Dönmeyi öğrendim Hacer-ü Esvet’ten
Dünya güneşine benzedim halvetten
İsminden başka ne kaldı ki Saffet’ten
Yolculuğa çıktım Esma-ül Hüsna’dan…
Saffet Kuramaz