Osmanlıca Konuşuyoruz
- Konbuyu başlatan spesifik
- Başlangıç tarihi
spesifik
آزادی قید و بند
Kötülük yaptığı kürek...çünkü o bir tohumdur, Allah yeşertir karşına çıkartır...
başını çözemedim sanırım
Mahpeyker
Kıdemli Üye
- Katılım
- 2 Eyl 2009
- Mesajlar
- 4,456
- Tepkime puanı
- 742
- Puanları
- 0
- Katılım
- 30 Eyl 2013
- Mesajlar
- 6,183
- Tepkime puanı
- 473
- Puanları
- 83
Arkadaşlar lütfen OSMANLICA terimini lügatimizden çıkaralım artık. Çünkü bu terim cumhuriyet döneminde özel olarak üretilmiştir. Maksatları, yeni nesilleri geçmişine yabancılaştırmaktı. Bugün üniversite öğrencilerinin yarsından çoğu Osmanlıcanın arapça konuştuğunu zannediyor. Ve hatta Atatürk'ün bizi Araplardan kurtardığını zannediyorlar. Osmanlıyı Arap zannediyorlar. Bu kelimenin türetilmesinde ki gaye de buydu zaten. Osmanlıca diye ayrı bir dil yoktur. LÜTFEN BUNA DİKKAT EDİN. OSMANLICA DEDİĞİMİZ DİL ESKİ TÜRKÇEDİR. O halde eski Türkçe diyelim inşallah.
Osmanlı alfabesi diye bir şeyde yoktur. Eski Türk alfabesidir bu. Çünkü Selçuklular'da kullanmıştır bunu. Cumhuriyet döneminin imaj çalışmaları ve algı operasyonlarını hayatınızdan çıkartalım artık. Detaylar çok önemidir.
Kullandığı dili kendine yabancılaştıran başka bir millet yok. Almanlar, Hitler veya Kaiser dönemi Almancasına HITLERISCH veya KAISERISCH demiyor. Alt Deutsch diyor. İngilizler old english diyor. Biz niye Osmanlıca diyoruz bi düşünün bakalım? Bir milleti geçmişinden koparmak ta buralardan başlar işte. Şahsen ben kendi lügatimden OSMANLICA ve OSMANLI ALFABESİ terimlerini çıkarttım. ESKİ TÜRKÇE ve ESKİ TÜRK ALFABESİ demek en uygunudur.
Osmanlı alfabesi diye bir şeyde yoktur. Eski Türk alfabesidir bu. Çünkü Selçuklular'da kullanmıştır bunu. Cumhuriyet döneminin imaj çalışmaları ve algı operasyonlarını hayatınızdan çıkartalım artık. Detaylar çok önemidir.
Kullandığı dili kendine yabancılaştıran başka bir millet yok. Almanlar, Hitler veya Kaiser dönemi Almancasına HITLERISCH veya KAISERISCH demiyor. Alt Deutsch diyor. İngilizler old english diyor. Biz niye Osmanlıca diyoruz bi düşünün bakalım? Bir milleti geçmişinden koparmak ta buralardan başlar işte. Şahsen ben kendi lügatimden OSMANLICA ve OSMANLI ALFABESİ terimlerini çıkarttım. ESKİ TÜRKÇE ve ESKİ TÜRK ALFABESİ demek en uygunudur.
redyellow
Kıdemli Üye
- Katılım
- 20 Nis 2010
- Mesajlar
- 2,262
- Tepkime puanı
- 875
- Puanları
- 113
- Konum
- ankara
- Web sitesi
- redyellow.besaba.com
Bende başka bir teklif yapayım: ESKİ TÜRKÇE değil ESKİMEZ TÜRKÇE diyelim???
İnsanları insanlardan ne anladıkları sebebiyle değil, ne konuştukları sebebiyle tefrik edebiliriz. Bu manada Türkçe diye bir şey doğmuş ve bu Türkçenin doğuşuyla beraber millî bir haslet olmuştur. Türkçe doğarken Türk Milleti oluşmuş, tekevvün etmiştir. Bunun müşahhas yanı, Türkçe dediğimiz şeyin bilhassa Yunus Emre’den önce tekkeler, zaviyeler ve medreselerde; Yunus Emre’den sonra da yine Kur’an ve Hadis bilgisi ışığı altında doğmuş olan dil olmasıdır.
Türkçe dediğimiz dil Arap sarf ve nahvini bilen insanların hayatlarını itikatlarına uygun bir şekilde idame ettirme gayretleriyle kavuştukları dildir. Bizim XIII. asırdan itibaren dilimizin teşkilinde neye inandığımız, niçin amel ettiğimiz tayin edici olmuştur ve buradan Türkçe doğmuştur. Türkçe dediğimiz dil ahalinin, avamın dili değildir; avam, bilenlerden o dili öğrenmiştir. Yani bu Türkçe, -tıpkı Latince gibi- yüksek tabakanın kendi aldığı eğitim ve terbiye gereği kelimelere yüklediği mana ile vücut bulmuş bir lisandır. Bizim dilimiz içine Arapça, Farsça doldurulmuş bir Türkçe değildir. Tam tersine Arapça ve Farsça bilen insanların bir ifade imkânı üretmesi sonucunda doğmuş bir dildir. “Saf Türkçe” olduğu söylenen kelimelerimiz dahi Arapça sarf ve nahiv bilindiği için bir form, bir biçim almıştır.
Biz o dili konuşuyoruz. Bu vetirenin nasıl cereyan ettiğini anlamak isteğimiz, Yunus Emre’den önce konuşulan şeylerin Yunus Emre ile birlikte nasıl bir mecraya girdiğini öğrenmemizi gerekli kılıyor. Türkçenin Yunus Emre’den önce konuşulan şeylerden tefrik edilebiliyor olması, Türklüğün Rasulullah’ın risaletindeki yerinin iyice kavranmasıyla mümkün olabilecektir. Bunun için, dünyaya gelen çocuklarımıza okuduğumuz ezanın ve kametin, anadilimizin Arabî olması titizliğinden başka bir amaca matuf olmadığı anlaşılmalıdır.
Biz anadilimizin Arabî olduğunu söylediğimizde huzursuzluk duyanlar, bizden izahat beklemeden önce kendi rahatsızlıklarının sebebini izah etmek durumunda olacaklardır. Arabînin anadilimiz olduğunu beyan ederken esas aldığımız bağlardan başkaca nesep bağlarını kendilerine esas alanlar İslâm dışındaki bir şeyleri koruyarak güç temin ettiklerini düşünenlerdir. Meşhur bir anekdot olarak hacca giden köylünün ‘‘Arapların ezanı Türkçe, Kur’an’ı Türkçe ama konuşmaya gelince karıştırıyorlar.’’ demiş olması anadilimizin Arapça değilse de Arabî olduğunun bir ifadesidir.
Biz Türkçeyi Müslüman olduğumuz için konuşuyoruz. Arapça ve Farsça menşe'li olmayan kelimeleri de biz Müslüman olduğumuz için, itikadımızın gerektirdiği şekilde söylüyoruz. Türkçeden İslâm’a Giriş’i teklif ederken bunun örneklerini hem görecek, hem de göstereceğiz.
Türkçe dediğimiz dil Arap sarf ve nahvini bilen insanların hayatlarını itikatlarına uygun bir şekilde idame ettirme gayretleriyle kavuştukları dildir. Bizim XIII. asırdan itibaren dilimizin teşkilinde neye inandığımız, niçin amel ettiğimiz tayin edici olmuştur ve buradan Türkçe doğmuştur. Türkçe dediğimiz dil ahalinin, avamın dili değildir; avam, bilenlerden o dili öğrenmiştir. Yani bu Türkçe, -tıpkı Latince gibi- yüksek tabakanın kendi aldığı eğitim ve terbiye gereği kelimelere yüklediği mana ile vücut bulmuş bir lisandır. Bizim dilimiz içine Arapça, Farsça doldurulmuş bir Türkçe değildir. Tam tersine Arapça ve Farsça bilen insanların bir ifade imkânı üretmesi sonucunda doğmuş bir dildir. “Saf Türkçe” olduğu söylenen kelimelerimiz dahi Arapça sarf ve nahiv bilindiği için bir form, bir biçim almıştır.
Biz o dili konuşuyoruz. Bu vetirenin nasıl cereyan ettiğini anlamak isteğimiz, Yunus Emre’den önce konuşulan şeylerin Yunus Emre ile birlikte nasıl bir mecraya girdiğini öğrenmemizi gerekli kılıyor. Türkçenin Yunus Emre’den önce konuşulan şeylerden tefrik edilebiliyor olması, Türklüğün Rasulullah’ın risaletindeki yerinin iyice kavranmasıyla mümkün olabilecektir. Bunun için, dünyaya gelen çocuklarımıza okuduğumuz ezanın ve kametin, anadilimizin Arabî olması titizliğinden başka bir amaca matuf olmadığı anlaşılmalıdır.
Biz anadilimizin Arabî olduğunu söylediğimizde huzursuzluk duyanlar, bizden izahat beklemeden önce kendi rahatsızlıklarının sebebini izah etmek durumunda olacaklardır. Arabînin anadilimiz olduğunu beyan ederken esas aldığımız bağlardan başkaca nesep bağlarını kendilerine esas alanlar İslâm dışındaki bir şeyleri koruyarak güç temin ettiklerini düşünenlerdir. Meşhur bir anekdot olarak hacca giden köylünün ‘‘Arapların ezanı Türkçe, Kur’an’ı Türkçe ama konuşmaya gelince karıştırıyorlar.’’ demiş olması anadilimizin Arapça değilse de Arabî olduğunun bir ifadesidir.
Biz Türkçeyi Müslüman olduğumuz için konuşuyoruz. Arapça ve Farsça menşe'li olmayan kelimeleri de biz Müslüman olduğumuz için, itikadımızın gerektirdiği şekilde söylüyoruz. Türkçeden İslâm’a Giriş’i teklif ederken bunun örneklerini hem görecek, hem de göstereceğiz.
- Katılım
- 30 Eyl 2013
- Mesajlar
- 6,183
- Tepkime puanı
- 473
- Puanları
- 83
o zaman demogoji olur
oSMANLICAYA ESKİ TÜRKÇE DEMEK DOĞRU DEĞİL.Altın unutulmakla altın olmaktan çıkıp, eskirmi? osmanlıca eskimez, hakiki türkçemizdir.
hak, tevhid, ilim, irfan, akıl, hikmet, insan, amel, adil, ahlak, imran??, islam.
İnsanlardan bir şey isteme ki insanlar seni sevsin, Allah'tan iste ki Allah seni sevsin.
Ebu Computer
Kıdemli Üye
- Katılım
- 11 Haz 2013
- Mesajlar
- 24,995
- Tepkime puanı
- 1,501
- Puanları
- 113
Sayın @Büşra Betül
Eski konu silinmez.
Yönetici arkadaşlarımızdan yetkisi olan birisi silinen konuyu geri getirip bu konu ile birleştirebilir.
Selam ve dua ile...
Eski konu silinmez.
Yönetici arkadaşlarımızdan yetkisi olan birisi silinen konuyu geri getirip bu konu ile birleştirebilir.
Selam ve dua ile...