Ebu Zerr
Üye
Efendim Hüseyin'e...
Bir sabah vakti...
Puslu, boguk, kesafetli bir sabah,
Kerbela agliyor, topragiyla tasiyla
Muhammed'in (SAV) ehline agliyor...
Bu sabah baska sabah...
Zalimle mazlumun vurustugu
Asikla masukun kavustugu
Muhammed'in incindigi bir sabah...
Ey evlad-i rasül , ey Hüseyin
Hani sen gitmistin ya o ugursuz beldeye
Hakki getirmek, batili kovmak için
Güller küstü biliyormusun ya Hüseyin...
Bülbüller feryadi kesti...
Hani sen haykirmistin ya o zalimlere:
Ey insanlar, ben Efendinizin kizi, fatimanin ogluyum
Demistin ya
Siz çagirmadiniz mi beni ne de çabuk dönüyorsunuz
Lakin paslanmis yürekler duyarlar mi?
Ey Hüseyin...Ugruna feda olsun canlarimiz...
Seni ne de çok üzdüler efendim
O karanlik gözleriyle, o dünya hirsiyla dolu gözleriyle
Seni ne alçakça süzdüler efendim
Hani sen demistin ya o sabahin gecesi
Arkada çoluk çocugu olan ayrilsin, vebal yok ona
Hakkimizi helal ettik onlara...
Ey Hüseyin ne dehsetli bir gündü o gün
Günes dogmak istemiyordu, ay da batmak...
Sanki gök sabah olmasin diye yalvariyordu.
Oysa Sen "ne zaman kavusacagim dedeme" diye sabirsizdin
Dedene bizi de kavustur efendim, o Mübarek Dedene...
Nihayet sabah oldu, günes istemeyerek de olsa dogdu...
Ve atildilar üstüne...
Haince, alçakça ve kahpece...
Kur'an'in emrini duymazliktan geldiler...
Sana eziyeti bir ganimet bildiler...
Bir bir düstü önünde ashabin...
Tek tek sehid oldu evladin...
Hani bir çocuk dayanamayip kosmustu sana
Entarisi yerde sürünen, billur bir çocuk
Vurmuslardi onu ve kana bulanmisti...
Bir feryad koptu o an semayi titreten
"Amcacigim", diyordu billur çocuk...
Bir de baktin ki yerde kivraniyordu.
"Amcandan ne zor sey istedin" demis ve aglamistin
Döktügün gözyaslari ugruna feda canlar efendim
Ve bir sen kalmistin o canlar pazarinda,
Yilmadan, yikilmadan...
Ölüm sana degil, sen ölüme kosuyordun.
Bir ara yavrucagini kucakladin, belki bir daha göremem diye
Onu bile çok gördüler ey Ebu Türab'in oglu...
Sen onu koklarken can verdi kucaginda
Sana yavrunun kanini koklattilar efendim
Halbuki Efendimiz : "Hüseyin bendendir, ben de Hüseyindenim" dememis miydi?
Sen evladinin kanini koklarken biz evladlarimizi nasil koklayacagiz ey Hüseyin...
Ve atildin üstlerine bir arslan gibi...
Allah'in arslaninin varisi sendin ya...
Hani çok susamis ta egilmistin Firat'a
Allah'in suyunu kiskandilar senden
Mübarek agzinin kanini avuçlattilar ya sana...
Sen kanini içerken biz soguk sular içiyoruz efendim...
Çepeçevre sarmislardi etrafini
Sen yarali, yatiyordun kimse dokunamiyordu
Bir alçak bagirmisti "öldürün" diye...
Ve bir hain cehennemi kendine helal edinmisti...
Halini gören bir kadin kosuyordu sana,
Üstüne kapanip hiçkiriyordu; "Muhammedim,Muhammedim"...
Kardesin Zeynep agliyordu...
Ona eslik ediyordu in, cin, melek ve sema...
Herkes, hersey agliyordu sana
Ve kin kusuyordu sana reva görülen bu katliama...
Oysa biz her aksam televizyonumuzun karsisinda
Gülüyoruz durmadan, maskaraliklara...
Oysa biz hiç düsünmüyoruz yarini
Biz hep gülüyoruz ey Hüseyin...
Aglanacak halimize gülüyoruz.
Fakat ey Efendimizin Oglu,
Sana söz veriyoruz ki;Sana kan avuçlatanlardan
Senin yolunda oldugunu söyleyip sapanlardan
Ve sana yardimdan kaçanlardan Olmayacagiz Efendim...
Biz seni seviyoruz efendim...
Biz seni seviyoruz efendim...
Muhammedim, Hüseyinim benim...
Canim efendim...
Ebu Zerr El Konyevi
Bir sabah vakti...
Puslu, boguk, kesafetli bir sabah,
Kerbela agliyor, topragiyla tasiyla
Muhammed'in (SAV) ehline agliyor...
Bu sabah baska sabah...
Zalimle mazlumun vurustugu
Asikla masukun kavustugu
Muhammed'in incindigi bir sabah...
Ey evlad-i rasül , ey Hüseyin
Hani sen gitmistin ya o ugursuz beldeye
Hakki getirmek, batili kovmak için
Güller küstü biliyormusun ya Hüseyin...
Bülbüller feryadi kesti...
Hani sen haykirmistin ya o zalimlere:
Ey insanlar, ben Efendinizin kizi, fatimanin ogluyum
Demistin ya
Siz çagirmadiniz mi beni ne de çabuk dönüyorsunuz
Lakin paslanmis yürekler duyarlar mi?
Ey Hüseyin...Ugruna feda olsun canlarimiz...
Seni ne de çok üzdüler efendim
O karanlik gözleriyle, o dünya hirsiyla dolu gözleriyle
Seni ne alçakça süzdüler efendim
Hani sen demistin ya o sabahin gecesi
Arkada çoluk çocugu olan ayrilsin, vebal yok ona
Hakkimizi helal ettik onlara...
Ey Hüseyin ne dehsetli bir gündü o gün
Günes dogmak istemiyordu, ay da batmak...
Sanki gök sabah olmasin diye yalvariyordu.
Oysa Sen "ne zaman kavusacagim dedeme" diye sabirsizdin
Dedene bizi de kavustur efendim, o Mübarek Dedene...
Nihayet sabah oldu, günes istemeyerek de olsa dogdu...
Ve atildilar üstüne...
Haince, alçakça ve kahpece...
Kur'an'in emrini duymazliktan geldiler...
Sana eziyeti bir ganimet bildiler...
Bir bir düstü önünde ashabin...
Tek tek sehid oldu evladin...
Hani bir çocuk dayanamayip kosmustu sana
Entarisi yerde sürünen, billur bir çocuk
Vurmuslardi onu ve kana bulanmisti...
Bir feryad koptu o an semayi titreten
"Amcacigim", diyordu billur çocuk...
Bir de baktin ki yerde kivraniyordu.
"Amcandan ne zor sey istedin" demis ve aglamistin
Döktügün gözyaslari ugruna feda canlar efendim
Ve bir sen kalmistin o canlar pazarinda,
Yilmadan, yikilmadan...
Ölüm sana degil, sen ölüme kosuyordun.
Bir ara yavrucagini kucakladin, belki bir daha göremem diye
Onu bile çok gördüler ey Ebu Türab'in oglu...
Sen onu koklarken can verdi kucaginda
Sana yavrunun kanini koklattilar efendim
Halbuki Efendimiz : "Hüseyin bendendir, ben de Hüseyindenim" dememis miydi?
Sen evladinin kanini koklarken biz evladlarimizi nasil koklayacagiz ey Hüseyin...
Ve atildin üstlerine bir arslan gibi...
Allah'in arslaninin varisi sendin ya...
Hani çok susamis ta egilmistin Firat'a
Allah'in suyunu kiskandilar senden
Mübarek agzinin kanini avuçlattilar ya sana...
Sen kanini içerken biz soguk sular içiyoruz efendim...
Çepeçevre sarmislardi etrafini
Sen yarali, yatiyordun kimse dokunamiyordu
Bir alçak bagirmisti "öldürün" diye...
Ve bir hain cehennemi kendine helal edinmisti...
Halini gören bir kadin kosuyordu sana,
Üstüne kapanip hiçkiriyordu; "Muhammedim,Muhammedim"...
Kardesin Zeynep agliyordu...
Ona eslik ediyordu in, cin, melek ve sema...
Herkes, hersey agliyordu sana
Ve kin kusuyordu sana reva görülen bu katliama...
Oysa biz her aksam televizyonumuzun karsisinda
Gülüyoruz durmadan, maskaraliklara...
Oysa biz hiç düsünmüyoruz yarini
Biz hep gülüyoruz ey Hüseyin...
Aglanacak halimize gülüyoruz.
Fakat ey Efendimizin Oglu,
Sana söz veriyoruz ki;Sana kan avuçlatanlardan
Senin yolunda oldugunu söyleyip sapanlardan
Ve sana yardimdan kaçanlardan Olmayacagiz Efendim...
Biz seni seviyoruz efendim...
Biz seni seviyoruz efendim...
Muhammedim, Hüseyinim benim...
Canim efendim...
Ebu Zerr El Konyevi
