Epeydir bu ölümler hakkında yazmak istedim, fakat vakit bana bunu müsade etmedi. En sonunda bir kaç kelamla konuya girelim.
1- ALİ ELVERDİ PAŞA.
Bu kudretli generalin "Bu vatana kasdedenler" diye bir kitabı vardır. Bu kitabta Türkiye'nin kominizm ve darbe geçmişini anlatır.
Ve üç kişinin (Yusuf,..) asılmasında hakimlik yaptğı, onların asılma sürecine kadar kominizm söyleminden asla vazgeçmediklerini okumuş ve ürpermiştim. Onlar batıl davalarına bu kadar sarılıyorlar, hayatlarını verebiliyorlarsa müslüman ne yapmalı, bunu düşünmüştüm. İdamlara karşı değilim. Onun için idamların kötülüğünden bahsetmiyeceğim. Belki onlar haksız asıldılar, bilemiyorum, fakat genel olarak Türkiye'de idam cezasının olmasını ve bu suçu hakedenlerin cezasını görmelerini isterim.
General kitabında birde darbe girişimini önlediğinden bahseder. Bu da zannederim Talat Aydemir'in başarısız darbe girişimlerinden biri olmalıdır. Radyoyu ele geçiren Talat adamlarını tek başına durdurmasının heyecanlı hikayesini anlatır. Türkiye'yi bir darbe teşebbüsünden koruduğu için teşekkür ettim bu adama. Belki başka yönleri kötüdür, bilmiyorum. Bu yönlerden vefat edeli bir-iki ay olan paşayı rahmetle anıyorum.
2-VEHİP SİNAN
Usta çizer. Onu küçüklüğümde "Topuz" karakteriyle tanıdım. Ondan sonra ne zaman Vehip Sinan imzasını görsem ilgilenir oldum. Bir çok bant karakter yayımladı. Gazetelerde karikatür çizimleri yaptı. Oralarda da gördümki taşı tam gediğine koyuyordu. Başka bir yazardan hayatını ilgiyle okudum. Günler geçti. Bizim okuduğumuz Topuzlar yoktu artık. Bir ara kitapçıları dolaşırken yeniden basılmış Topuzu görmeyeyim mi? Çocuklarımda böyle edepli, terbiyeli, eğlenceli kahramanla tanışmalı deyip hemen aldım. Önce kendim okudum. Eski tadındaydı, değişen bir şey yoktu. Bu yeni eserlerin sevinciyle ve daha 9 kitabının daha baskıya hazırlandığını öğrenmenin heyecanıyla dururken, vefat haberini internette okuyuverdim. Nisan ayında vefat eden çizere Allah'tan rahmet diliyorum. (Bu arada zaman çizigi filim zamanı. Çizgi kitapları çocuklar henüz okumadı.)
3-ÖZDEMİR ÖZOK
Avukatlar birliğinin başı avukat. Sert ve laiklik koruyucu sıfatıyla müslümanca her gelişmeyi eleştiriyor, etrafına ahkam kesiyordu. Halbuki bir gazetede (yalandır- doğrudur bilemem) İmam-Hatip kökenli olduğunu okuduğumda ne kadar şaşırmış ve bu millete oynanan oyunları, milletin evlatlarını yine millete düşman olarak yetiştimelerini ibret ve dehşetle izlemiştim. Derken ABD de kanser tedavisi gördüğü gazetelere düştü. Sonra da ister istemez Allah'ın hükmüne boyun eğmesi.. Rütbenin, makamın işlemediği o diyarda bakalım neyapacaksın Özdemir efendi?
4- İLHAN SELÇUK
Son yazısında ölüme kafa tutan cesur şövalye gibiydi, önemsemiyordu sanki. Ama kazın ayağı tabiki öyle değildi. Kimbilir içerisinde ne biçim bir ölüm korkusu vardı. "Ulan gazetemde hep şeriatçıları kötüledik, kahrolsun, dedik. Ya adamların dediği gibi sorgu -sual varsa? Cehennem varsa?" diye korku içerisinde gittiğine eminim. Milli iradeyi içerisine sindiremeyenlerdendi. İsmat Paşa'nın dediği gibi "millet bu işleri bilmezdi. Milleti eğer kendi haline bırakırsan alimallah cumhuriyeti devirir, hilafeti,osmanlıyı geri getirirdi." Onun için milleti asla kendi iradesine bırakmamalıydı. Buna inandığı için Milletin iradesini hiçe sayan oluşumlarda bulundu, darbeleri açıkça övdü.
"Kahrolsun Şeriat" diye bağırmak iyiydi de neylersin Şeriat (Allah'ın yazdığı) muhakkak başa geliyordu. Diğer inkarcı zorbalar gibi o da Ahir aleme gitti.
YAŞARSAK DAHA NELER GÖRECEĞİZ BAKALIM.
1- ALİ ELVERDİ PAŞA.
Bu kudretli generalin "Bu vatana kasdedenler" diye bir kitabı vardır. Bu kitabta Türkiye'nin kominizm ve darbe geçmişini anlatır.
Ve üç kişinin (Yusuf,..) asılmasında hakimlik yaptğı, onların asılma sürecine kadar kominizm söyleminden asla vazgeçmediklerini okumuş ve ürpermiştim. Onlar batıl davalarına bu kadar sarılıyorlar, hayatlarını verebiliyorlarsa müslüman ne yapmalı, bunu düşünmüştüm. İdamlara karşı değilim. Onun için idamların kötülüğünden bahsetmiyeceğim. Belki onlar haksız asıldılar, bilemiyorum, fakat genel olarak Türkiye'de idam cezasının olmasını ve bu suçu hakedenlerin cezasını görmelerini isterim.
General kitabında birde darbe girişimini önlediğinden bahseder. Bu da zannederim Talat Aydemir'in başarısız darbe girişimlerinden biri olmalıdır. Radyoyu ele geçiren Talat adamlarını tek başına durdurmasının heyecanlı hikayesini anlatır. Türkiye'yi bir darbe teşebbüsünden koruduğu için teşekkür ettim bu adama. Belki başka yönleri kötüdür, bilmiyorum. Bu yönlerden vefat edeli bir-iki ay olan paşayı rahmetle anıyorum.
2-VEHİP SİNAN
Usta çizer. Onu küçüklüğümde "Topuz" karakteriyle tanıdım. Ondan sonra ne zaman Vehip Sinan imzasını görsem ilgilenir oldum. Bir çok bant karakter yayımladı. Gazetelerde karikatür çizimleri yaptı. Oralarda da gördümki taşı tam gediğine koyuyordu. Başka bir yazardan hayatını ilgiyle okudum. Günler geçti. Bizim okuduğumuz Topuzlar yoktu artık. Bir ara kitapçıları dolaşırken yeniden basılmış Topuzu görmeyeyim mi? Çocuklarımda böyle edepli, terbiyeli, eğlenceli kahramanla tanışmalı deyip hemen aldım. Önce kendim okudum. Eski tadındaydı, değişen bir şey yoktu. Bu yeni eserlerin sevinciyle ve daha 9 kitabının daha baskıya hazırlandığını öğrenmenin heyecanıyla dururken, vefat haberini internette okuyuverdim. Nisan ayında vefat eden çizere Allah'tan rahmet diliyorum. (Bu arada zaman çizigi filim zamanı. Çizgi kitapları çocuklar henüz okumadı.)
3-ÖZDEMİR ÖZOK
Avukatlar birliğinin başı avukat. Sert ve laiklik koruyucu sıfatıyla müslümanca her gelişmeyi eleştiriyor, etrafına ahkam kesiyordu. Halbuki bir gazetede (yalandır- doğrudur bilemem) İmam-Hatip kökenli olduğunu okuduğumda ne kadar şaşırmış ve bu millete oynanan oyunları, milletin evlatlarını yine millete düşman olarak yetiştimelerini ibret ve dehşetle izlemiştim. Derken ABD de kanser tedavisi gördüğü gazetelere düştü. Sonra da ister istemez Allah'ın hükmüne boyun eğmesi.. Rütbenin, makamın işlemediği o diyarda bakalım neyapacaksın Özdemir efendi?
4- İLHAN SELÇUK
Son yazısında ölüme kafa tutan cesur şövalye gibiydi, önemsemiyordu sanki. Ama kazın ayağı tabiki öyle değildi. Kimbilir içerisinde ne biçim bir ölüm korkusu vardı. "Ulan gazetemde hep şeriatçıları kötüledik, kahrolsun, dedik. Ya adamların dediği gibi sorgu -sual varsa? Cehennem varsa?" diye korku içerisinde gittiğine eminim. Milli iradeyi içerisine sindiremeyenlerdendi. İsmat Paşa'nın dediği gibi "millet bu işleri bilmezdi. Milleti eğer kendi haline bırakırsan alimallah cumhuriyeti devirir, hilafeti,osmanlıyı geri getirirdi." Onun için milleti asla kendi iradesine bırakmamalıydı. Buna inandığı için Milletin iradesini hiçe sayan oluşumlarda bulundu, darbeleri açıkça övdü.
"Kahrolsun Şeriat" diye bağırmak iyiydi de neylersin Şeriat (Allah'ın yazdığı) muhakkak başa geliyordu. Diğer inkarcı zorbalar gibi o da Ahir aleme gitti.
YAŞARSAK DAHA NELER GÖRECEĞİZ BAKALIM.