Nergihan Yeşilyurt
Hüzün-Bâz
- Katılım
- 7 Kas 2006
- Mesajlar
- 520
- Tepkime puanı
- 3
- Puanları
- 0
- Konum
- İstanbul
- Web sitesi
- nergihanyesilyurt.wordpress.com
Kırık yaz gecelerinde,
lime lime olmuş ruhun yeleği,
sarılıyor dertli türkülere.
Eşiğinde oturuyorum kimsesizliğe açılan kapının,
yağmur giriyor içeriye.
Yağıyor üstüne tüm yaraların, sessizce.
Ölüyor çiçeklerim,
Bırakamam saksıyı yine de…
Terk etti yağmuru gece
Hala ıslak mezarın başında beklemekte
Kurşuni gölge.
Eşikten bakıyorum, hüzünlü siluetine.
Bırakmamakta inat niye
O yorgun düşleri, kaybolan geçmişte?
Neden hala yürürsünüz üstüme
Ellerimle kefenlediğim umutlarım?
Ölüm güzel…bırakın öleyim..
Aldanma, sığırcıkların sabahı yırtan seslerine.
Bu karanlık içimde…
Ne sabah ne akşam…ömrüm hep ikindide…
Batacak güneş nice temiz kanlar üstüne
Ve…
Ve ben kendi karanlığımı bulaştırdığım bu gezegene,
Sahibine katil o gölgeye,
Bakar gibi bakıyorum; hep o eşikten.
ölüm meleği dokunmadan dağların öksüzlüğüne
İner bu köhne yere…
Şerbeti bir elinde…
V gölge önünde..
Tepti onu melek,dünyaya ait gölgeyi.
Bakadururken ben daha...
Dünya kısa zamanlık sevinciyle kendini kaybetmişken,
Zalimliğine terk etti dünyayı,
Kefenlenmiş tertemiz umutlarla,
Gerçek sevginin çiçek açtığı saksıyla.
Kim demişse demiş…
Kimse kendine pay çıkarmadıkça…
Daha çok cevher kalkıp gidecek bu elden,
Bize de içinden çıkılmaz zindan mısralarla,
Bomboş ruhlar kalacak gidenlerden…
bir şehit anısına... temmuz 2006 ; n.yeşilyurt
lime lime olmuş ruhun yeleği,
sarılıyor dertli türkülere.
Eşiğinde oturuyorum kimsesizliğe açılan kapının,
yağmur giriyor içeriye.
Yağıyor üstüne tüm yaraların, sessizce.
Ölüyor çiçeklerim,
Bırakamam saksıyı yine de…
Terk etti yağmuru gece
Hala ıslak mezarın başında beklemekte
Kurşuni gölge.
Eşikten bakıyorum, hüzünlü siluetine.
Bırakmamakta inat niye
O yorgun düşleri, kaybolan geçmişte?
Neden hala yürürsünüz üstüme
Ellerimle kefenlediğim umutlarım?
Ölüm güzel…bırakın öleyim..
Aldanma, sığırcıkların sabahı yırtan seslerine.
Bu karanlık içimde…
Ne sabah ne akşam…ömrüm hep ikindide…
Batacak güneş nice temiz kanlar üstüne
Ve…
Ve ben kendi karanlığımı bulaştırdığım bu gezegene,
Sahibine katil o gölgeye,
Bakar gibi bakıyorum; hep o eşikten.
ölüm meleği dokunmadan dağların öksüzlüğüne
İner bu köhne yere…
Şerbeti bir elinde…
V gölge önünde..
Tepti onu melek,dünyaya ait gölgeyi.
Bakadururken ben daha...
Dünya kısa zamanlık sevinciyle kendini kaybetmişken,
Zalimliğine terk etti dünyayı,
Kefenlenmiş tertemiz umutlarla,
Gerçek sevginin çiçek açtığı saksıyla.
Kim demişse demiş…
Kimse kendine pay çıkarmadıkça…
Daha çok cevher kalkıp gidecek bu elden,
Bize de içinden çıkılmaz zindan mısralarla,
Bomboş ruhlar kalacak gidenlerden…
bir şehit anısına... temmuz 2006 ; n.yeşilyurt