islamveinsan
Doçent
Evvelâ, Duran Kömürcü Hocaefendinin Vakit’te çıkan 18 Aralık 06 târihli yazısını aynen okuyalım, sonra yerimiz kalırsa iki kelâm da biz edelim.
İşte mezkûr yazı:
Hayatın akışı bizi sürüklüyor. İrademiz elimizden alınmış, sel sularına kapılmışız, kâh o dala, kâh bu dala tutunmak istiyoruz. Çabanın orada olmadığını bile düşünemiyoruz. Sistemlerin seline kapılmış gidiyoruz. Her dört-beş senede bir önümüze bir dal atarlar; ‘kurtuluşumuz bu’ diyerek can havliyle tutunuruz. Sel sularının içirdiği şişkinlikle şuurumuzu kaybetmişiz. Bilinçsiziz, hedefsiziz.
Çocuğun elinden alınmış; bali, içki, kumar ve narkotiği ilgilendiren haplar... Yoldan geçilmez, kimseye güvenilmez, can güvenliği yok, kızınız, o oğlan, bu oğlan derken, batakhaneler, istenmeyen neticeler... Buna kim çanak tutuyor? Bizi bizden alanlar nedir? Sistemin getirdikleri değil mi? Neden duruşumuza çekidüzen veremiyor, kendimize sahip çıkamıyoruz? Biz bu halde ve sistemle hesaplaşmayı düşünmezken, başkanı seçsen ne olur, seçmesen ne olur? Ben olsam ne olur, o seçilse ne olur?
Bir sistem ki, Allah’sızlık ve ahlâksızlık üzerine kurulmuş, Müslümanlar alet olmuş. Güçlerin ve güçlülerin elinde oyuncaktır. Allah’ı ve ahlâkı onlar belirlemekte, biz de onların emrindeyiz. Adaletsizliklerine, ahlâksızlıklarına zemin hazırlamaktayız, onlar başımızda boza pişirmekteler. Bizimle olan ilgileri göstermeliktir, aldatmadır, kullanmadır, adalet onun verdiği, hürriyet gösterdiği yol kadardır. Böyle bir sistemde sen seçsen ne olur, seçilsen ne olur?
Hedefi, inançsızlık ve ahlâksızlıktır. İçki, kumar ve seks üzerine yoğunlaşan bir sistemdir. Bütün değerler rafa kalkmış, adaletsizlik diz boyu, istismar, rüşvet azgınlaşmış, kimin eli kimin cebinde belli değil. Böyle bir sistemin başkanını seçmek, onu tartışmak Müslümana mı düşer? Seni seçsek ne olur, onu seçsek ne olur?
Bugünkü Cumhurbaşkanı, sistemin sigortasıdır. Sen daha iyi, ben daha iyi yöneteceğim kavgasıdır. Yönetilen halk, hedefte olmayan Hak’dır. Böyle bir sistemde sen seçsen ne olur, o seçilse ne olur?
İnancıma göre sistem bâtıl üzerine kurulmuştur. İlâhî kánunlara karşıdır. Allah’ın kánunlarını değil, beşerî kánunları hükümran kılmaktır. Kendi sistemlerini yaşama ve yaşatmaktır. Bunda da seni beni alet ederek kullanırlar. Bizi ilgilendireni neresidir? Sen seçilsen ne olur, o seçilse ne olur?
Sistemin Cumhurbaşkanı’nın vazifesi, Meclis’in yaptığı kánunların sisteme uygun olup olmadığını onamaktır. Uygunluğunu tasdik etmek, aykırı olanlarını veto etmektir. Dünya devletleri nezdinde temsil etmek, devlet organlarının âhengini sağlamaktır. Sistemin kánunlarını ve konumunu korumaktır. Hedefi bu olan bir makamın seçmesi ve seçilmesi beni neden ilgilendirsin?
Müslümanım, Türkiye Cumhuriyeti’nin tebasıyım. Kánunlarına uymak mecbûriyetindeyim. Kavgalarında yokum. Kánunlarında ben yokum, beni de bulundurmazlar. Göstermelik olsam da onların dediği olur. Öyleyse beni ilgilendiren nedir?
Düzeltirim desen düzelttirmezler. Gelir yaparım desen yaptırmazlar. Seçim, demokrasi ve laiklik onların kontrolündedir, imkân vermezler. Seni beni özenti içine sokarak sistemlerinin bekçiliğini yaptırırlar. Biz de, ‘kurtuluşumuz burada’ diye çabalar dururuz. Şuursuz ve bilinçsizleşmişiz. Onun verdikleri kütükleri kurtuluş sanmaktayız. Sahi selin önündeki kütükler bizi kurtarmak için mi?
Noktasına virgülüne dokunmadan Kömürcü Hoca’nın söylediklerini bir kere daha dikkatlerinize sundum. Acabâ üzerinde gerçekten düşünmeye değmez mi?
Evet, ülkemiz yine bir abes tartışmanın içine çekiliyor. Sistemin nasıl yapılacağını ap açık belli ettiği bir makám için kayıkçı kavgası çıkartılıyor. Anayasasında görünen temeli, kırmızı kitâbında ise görünmeyen temeli tesbît edilmiş olan bu ülkede Müslümanlar, o çerçeve içinde birer dolgu malzemesinden başka bir şey mi ki? Öyle ise, seçme-seçilme oyunundan bize ne dememiz gerekmez mi? Narkozcuların menfaat kavgasına ortak olmaya değer mi?
Düşünelim efendiler, beynimizi de mi onlara ipotek ettik? Bu saksı ne işe yarar?
Vakit gazetesi Mustafa Kaplan in köşesinden alinmiştir....
İşte mezkûr yazı:
Hayatın akışı bizi sürüklüyor. İrademiz elimizden alınmış, sel sularına kapılmışız, kâh o dala, kâh bu dala tutunmak istiyoruz. Çabanın orada olmadığını bile düşünemiyoruz. Sistemlerin seline kapılmış gidiyoruz. Her dört-beş senede bir önümüze bir dal atarlar; ‘kurtuluşumuz bu’ diyerek can havliyle tutunuruz. Sel sularının içirdiği şişkinlikle şuurumuzu kaybetmişiz. Bilinçsiziz, hedefsiziz.
Çocuğun elinden alınmış; bali, içki, kumar ve narkotiği ilgilendiren haplar... Yoldan geçilmez, kimseye güvenilmez, can güvenliği yok, kızınız, o oğlan, bu oğlan derken, batakhaneler, istenmeyen neticeler... Buna kim çanak tutuyor? Bizi bizden alanlar nedir? Sistemin getirdikleri değil mi? Neden duruşumuza çekidüzen veremiyor, kendimize sahip çıkamıyoruz? Biz bu halde ve sistemle hesaplaşmayı düşünmezken, başkanı seçsen ne olur, seçmesen ne olur? Ben olsam ne olur, o seçilse ne olur?
Bir sistem ki, Allah’sızlık ve ahlâksızlık üzerine kurulmuş, Müslümanlar alet olmuş. Güçlerin ve güçlülerin elinde oyuncaktır. Allah’ı ve ahlâkı onlar belirlemekte, biz de onların emrindeyiz. Adaletsizliklerine, ahlâksızlıklarına zemin hazırlamaktayız, onlar başımızda boza pişirmekteler. Bizimle olan ilgileri göstermeliktir, aldatmadır, kullanmadır, adalet onun verdiği, hürriyet gösterdiği yol kadardır. Böyle bir sistemde sen seçsen ne olur, seçilsen ne olur?
Hedefi, inançsızlık ve ahlâksızlıktır. İçki, kumar ve seks üzerine yoğunlaşan bir sistemdir. Bütün değerler rafa kalkmış, adaletsizlik diz boyu, istismar, rüşvet azgınlaşmış, kimin eli kimin cebinde belli değil. Böyle bir sistemin başkanını seçmek, onu tartışmak Müslümana mı düşer? Seni seçsek ne olur, onu seçsek ne olur?
Bugünkü Cumhurbaşkanı, sistemin sigortasıdır. Sen daha iyi, ben daha iyi yöneteceğim kavgasıdır. Yönetilen halk, hedefte olmayan Hak’dır. Böyle bir sistemde sen seçsen ne olur, o seçilse ne olur?
İnancıma göre sistem bâtıl üzerine kurulmuştur. İlâhî kánunlara karşıdır. Allah’ın kánunlarını değil, beşerî kánunları hükümran kılmaktır. Kendi sistemlerini yaşama ve yaşatmaktır. Bunda da seni beni alet ederek kullanırlar. Bizi ilgilendireni neresidir? Sen seçilsen ne olur, o seçilse ne olur?
Sistemin Cumhurbaşkanı’nın vazifesi, Meclis’in yaptığı kánunların sisteme uygun olup olmadığını onamaktır. Uygunluğunu tasdik etmek, aykırı olanlarını veto etmektir. Dünya devletleri nezdinde temsil etmek, devlet organlarının âhengini sağlamaktır. Sistemin kánunlarını ve konumunu korumaktır. Hedefi bu olan bir makamın seçmesi ve seçilmesi beni neden ilgilendirsin?
Müslümanım, Türkiye Cumhuriyeti’nin tebasıyım. Kánunlarına uymak mecbûriyetindeyim. Kavgalarında yokum. Kánunlarında ben yokum, beni de bulundurmazlar. Göstermelik olsam da onların dediği olur. Öyleyse beni ilgilendiren nedir?
Düzeltirim desen düzelttirmezler. Gelir yaparım desen yaptırmazlar. Seçim, demokrasi ve laiklik onların kontrolündedir, imkân vermezler. Seni beni özenti içine sokarak sistemlerinin bekçiliğini yaptırırlar. Biz de, ‘kurtuluşumuz burada’ diye çabalar dururuz. Şuursuz ve bilinçsizleşmişiz. Onun verdikleri kütükleri kurtuluş sanmaktayız. Sahi selin önündeki kütükler bizi kurtarmak için mi?
Noktasına virgülüne dokunmadan Kömürcü Hoca’nın söylediklerini bir kere daha dikkatlerinize sundum. Acabâ üzerinde gerçekten düşünmeye değmez mi?
Evet, ülkemiz yine bir abes tartışmanın içine çekiliyor. Sistemin nasıl yapılacağını ap açık belli ettiği bir makám için kayıkçı kavgası çıkartılıyor. Anayasasında görünen temeli, kırmızı kitâbında ise görünmeyen temeli tesbît edilmiş olan bu ülkede Müslümanlar, o çerçeve içinde birer dolgu malzemesinden başka bir şey mi ki? Öyle ise, seçme-seçilme oyunundan bize ne dememiz gerekmez mi? Narkozcuların menfaat kavgasına ortak olmaya değer mi?
Düşünelim efendiler, beynimizi de mi onlara ipotek ettik? Bu saksı ne işe yarar?
Vakit gazetesi Mustafa Kaplan in köşesinden alinmiştir....