Ne Rahmet! Ne Kokusu!

Mürşidim Seyyid Abdülhakim el-Hüseynî Hazretleri'nin ilk halifesi Seyyid
Ali'dir. Bir gün bu zat İstanbul'a geldi. Ben de o zaman binbaşı idim.
Kendisine Sultan Ahmed Camii'ni gezdiriyordum. 'Bu zat, memleketimizin en
ücra bölgesinde bulunmuş, böyle büyük cami görmemiştir', diye düşünüyordum.
Cami hakkındaki düşüncelerini öğrenmek için:

- Efendimi Ecdadımız ne güzel eserler yapmış değil mi? diye sordum. Bana
cevabı şu oldu:

- Allahu Teâla'dan gelen camideki rahmanı nisbeti, muhabbet kokusunu sen de
aldın mı?!.. Ben:

- Ne rahmeti, ne kokusu!? dedim.

- Bu camiyi, zamanın kutbu olarak Sultan Ahmed Han yaptırmış, zamanın gavsı
olarak Aziz Mahmud Hüdaî Hazretleri ibadete açmış ve ilk hutbeyi şu minberde
okumuş. Yıllardır, kafirler buraya girip çıktıkları halde bu rahmet kokusu
bitmemiş!..

O anda kendi kendime:

- Caminin taşı, toprağı ile övüneceğine, bu velinin gözüyle hak ve hakikati
görseydin ne olurdu!., dedim ve sustum.



İlim ve Amel
Mehmet ILDIRAR

Kardeş Allah razı olsun güzel bir yazı.