Meraklı Karıncalar

Meraklı Karıncalar

Kalem kağıt üstünde kayıyordu
Kağıdı rengârenk boyuyordu
Meraklı birkaç karınca
Kâğıdın yanına varınca
işi gücü bıraktılar
Kalemi seyre daldılar



Hayretle baktı biri
gözleri iri iri
yorumladı kâğıttakileri:
— Kağıdı güzelleştiren kalemdir
Gül bahçelerine çeviren kalemdir
Diğer karınca itiraz etti:
— Hayır kalem değildir o şekilleri yapan
Parmaklardır kalemi sıkı tutan
Meraklı üçüncü karınca durur mu?
O da bir yorum yapmasa olur mu?
Onlarla âdeta yarıştı
Bilgiç, bilgiç söze karıştı:
— Hayır, yorumunuz akıllara zarar
Kol olmasa, parmak neye yarar?
Parmağa o gücü veren koldur
Şekilleri güzel yaptıran koldur




O ana kadar susan
Karıncaların en duyargalısı
içlerinde en akıllısı
Duramayıp konuştu
Konuştukça coştu:
— Akıl ve can olmadan
Vücut bunları yapamaz
Vücuda akıl, can, kan veren
Yaradan olmadan
Vücutta olmaz akıl ve can


Sözün Özü:
Allah sağlık, akıl versin; değmesin nazar

Allah izin vermezse, kalem nasıl yazar?

alinti

​