Mehmet Narlı Şiirleri

Mehmet Narlı:Dolunay, Yedi İklim, Dergah, Hece, Sonsuzluk ve Bir Gün, Türk Edebiyatı gibi dergilere yazdı.

1963’te Kahramanmaraş’ta doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini bu şehirde gördü. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Bir süre edebiyat öğretmeni, araştırma görevlisi ve okutman olarak çalıştı.1996’da Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi’nde, 1950 Sonrası Türk Şiirinde Bahattin Karakoç adlı teziyle yüksek lisansını, 2000’de Hacettepe Üniversitesi’nde Orhan Kemal’in Romanları Üzerine Bir İnceleme adlı teziyle doktorasını tamamladı. Halen Balıkesir Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi’nde öğretim üyesidir. İncelme/eleştiri/çözümleme alanlarında kitapları vardır. Bazı akademik ve kültürel dergilerde özellikle roman - şiir eleştirileri/incelemeleri ve şiir ve denemeler yayımlıyor.



İNCELEME/ELEŞTİRİ KİTAPLARI

ŞİİR VE MEKAN- Cumhuriyet Dönemi (1920-1950) Türk Şiirinde Şiir Mekan İlişkisi-, Hece Yayınları, Ankara, 2007

ROMAN NE ANLATIR- Cumhuriyet Dönemi 81920-2000)Türk Romanı Üzerine Tematik Bir Tasnif ve Değerlendirme-Akçağ Yayınları, Ankara 2007
CUMHURİYET DÖNEMİ TÜRK ŞİİRİ (1923-2000), 2006, Balıkesir

ORHAN KEMAL'İN ROMANLARI ÜZERİNE BİR İNCELEME Kültür Bakanlığı
Yayınları, 2002

ŞİİR ÇÖZÜMLEMELERİ (N.Çetin ve R. Gülendam’la birlikte), Kriter yayınları, 2010


ŞİİR KİTAPLARI

DİL KAPISI, Öncü Kitap Yayınları 2010 Ankara
RUHUMUN EVVEL YAZILARI, MEB Yayınları 1999 Ankara
ÇİÇEKLER SATILMASIN (Şiir kitabı) Dolunay Yayınları, 1988 Kahramanmaraş

Bilirim

Bilirim, deniz olmak istersin
Kuş olmak, ağaç olmak
Acılar yetmez sana
Sevinçler az gelir
Çocuk olmak istersin, bilirim.

Bilirim, türkü olmak istersin
Gurbet olmak sıla olmak
Ayrılıklar yetmez sana
Kavuşmalar az gelir
Şiir olmak istersin, bilirim.
Diğer adıyla yaşamak.

Dağılır Suda Yüzüm


Dağılır suda yüzüm
Bu kentin sularında
Bir at dörtnala gelir üstüme
Bulutların gözlerinde unuttuğum o şey
Yağmurla düşer içevlerime

Dağılır yüzüm
BU kentin sularında
Yüreğim bir damla mürekkep olur
Biraz daha kuş kanadı kırılır içimde
Gönlümün son yaprağı da toprak olur

Savrulan Bir Endamdır İçimde Kelime


köpüren ilhamların fenalıkları mıdır
yalnızlığın aynasında baştanbaşa zevahir
kayıtlarda misal var mıdır kelimelerin
ruhun fışkıran sütü olduklarına dair
hüznün infilakı mıdır yoksa kıyamet
elleri böğründe yüreği yarılan şiir

savrulan bir endamdır içimde kelime
hicranımı ifadeye yanaşmaz sen gibi
ben gibi dalgındır ben gibi mübtela
meczub bir ihtirastır yağıyor gözlerime

de söyle ruhumun efendisi de söyle
şahdamarımdaki çığlığı söyle
ne sükundur ne feryat ne kandır ne çamur
kucaklayıp fenalığı önüme bendeki çığlığı söyle
çok şiirler yazdım kalem kırıldı
kolum kanadım kırıldı yüreğim yorgun