amerigo bonasera - amerikaya güveniyorum. servetimi amerika sayesinde yaptım. ve kızımı da bir amerikalı gibi yetiştirdim. ona özgürlük verdim ama ailesinin onurunu zedeleyecek bir şey yapmamasını öğrettim. italyan olmayan bir erkek arkadaş buldu. onunla beraber sinemaya gitti. geceleri geç geldi. karşı çıkmadım. iki ay önce diğer bir erkek arkadaşıyla kızımı gezmeye götürdüler. kızıma viski içirmişler. ve sonra ondan faydalanmaya kalkmışlar. kızım karşı koymuş. ve onurunu korumuş. bu yüzden onu bir hayvan gibi dövmüşler. hastaneye gittiğim zaman gördüm ki burnu kırılmış, çenesi parçalanmıştı. çene bir telle tutturulmuştu. çektiği acı yüzünden ağlayamıyordu bile. ama ben ağladım. neden mi ağladım? o benim hayatımın ışığı idi. çok güzel bi' kızdı. ama asla bir daha güzel olamayacak. üzgünüm. ben iyi bir amerikalı gibi polise gittim. iki çocuğu mahkemeye çıkardılar. yargıç onları üç yıl hapse mahküm etti. ama daha sonra cezalarını erteledi. cezalarını erteledi! yani o gün ikisi de serbest bırakıldılar. mahkeme salonunda aptal gibi kalakaldım. ve o iki serseri bana bakıp gülümsediler. o zaman karıma dedim ki "adalet için don corleone'ye gitmeliyiz".
vito corleone - neden polise gittiniz? neden daha önce bana gelmediniz?
ab - benden ne istiyorsunuz? herşeye razıyım. ama sizden istediğim şeyi yapın.
vc - neymiş o?
ab - o iki serserinin ölmesini istiyorum don corleone.
vc - ben bunu yapamam.
ab - size istediğiniz her şeyi veririm.
vc - seninle yıllardır tanışırız. ama sen ilk kez bana bir şey danışmak ya da yardım istemek için geliyorsun. beni en son ne zaman bir fincan kahve içmek için evine çağırdığını hatırlamıyorum. karım tek çocuğunun vaftiz annesi olmasına rağmen. bence artık dürüst olalım. sen dostluğumu asla istemedin. ve bana borçlanmaktan korktun.
ab - başımın derde girmesini istemiyordum.
vc - seni anlıyorum. sen amerika'da cenneti buldun. işin iyiydi. iyi para kazanıyordun. polis seni koruyordu ve mahkemelerin yasaları vardı. benim gibi bir dosta ihtiyacın yoktu. ama şimdi yanıma gelip bana "corleone; adaleti sağla" diyorsun. ama bunu saygıyla yapmıyorsun. dostluğunu önermiyorsun. bana "baba" demek bile aklına gelmiyor. onun yerine kızımın evlendiği gün evime geliyor ve benden para karşılığı cinayet işlememi istiyorsun. değil mi?
ab - senden adalet istiyorum.
vc - bu adalet değil ki. senin kızın hala hayatta.
ab - o halde acı çeksinler. onun çektiği gibi. bunun için ne ödeyeceğim?
vc - bonasera; bonasera... bu kadar saygısızca davranman için sana ne yapmış olabilirim? eğer bana dostça gelseydin kızını mahveden o serseriler hemen acı çekmeye başlamış olurlardı. eğer senin gibi dürüst bir adam tesadüfen düşman kazansa bile onlar da benim düşmanım olurdu. o zaman senden korkarlardı.
ab - dostum olur musun? baba...
vc - güzel... bir gün -tabi o gün hiç gelmeyebilir- senden benim için bişey yapmanı isteyeceğim. ama o güne kadar bu adalet meselesini kızımın düğününde bir armağan olarak kabul et.
ab - grazie grazie baba!
vc - prego
...
vc - bu işi şeye ver, clemenza'ya. güvenilir adam istiyorum. yani heyecana kapılmayacak adamlar. bizler cani değiliz. yani şu cenazeci öyle dese bile.
--
Alıntıdır.
