[FONT="]Hayatınızın, yaşantınızın ve her anınızın yalnızlık içinde geçmesini ister miydiniz? Yalnızlığın bu kadar arttığı günümüz toplum hayatında, birlikte olduğunuz insanlar içinde bile yalnızlık çekmek sizi hiç bu kadar yormuş muydu? Kısacası yalnızlık iç ve dış dünyanızda mahşerî bir boyuta ulaşmış mıydı?[/FONT]
[FONT="]
Eğer böyle bir boyuta ulaştıysa bunun nedenlerini sadece kendinizde aramayınız. Çünkü insan psikolojisi ile evren arasındaki ilişkiler o kadar karmaşık ve gizemlidir ki...[/FONT]
[FONT="]
İskoçyalı bir mühendisin şu tespitine bakalım: “Kâinatın yaydığı bir enerji vardır ki; insan bu enerjiden mahrum kaldığı zaman birtakım psikolojik rahatsızlıklar ortaya çıkıyor. PRANA enerjisi adı verilen bu enerjiyi “beton” engellediği için modern kentlerin sakinlerinde stres başta olmak üzere, melankolik duygular, depresyon, huzursuzluk, mutsuzluk ve umutsuzluklar bir çığ gibi büyüyor.”[/FONT]
[FONT="]“Modernizm” adı altında ne kadar çok şey kaybettiğimizi her geçen gün yapılan yeni bir tespitle daha iyi anlayacağız. [/FONT]
[FONT="]
Dünyanın öbür ucunda, hiç tanımadığı, yüzünü dahi görmediği birisiyle saatlerce muhabbet eden; fakat kapı komşusunu yolda gördüğünde tanıyamayan çağımızın modern insanları şu anda en hafifinden anksiyete, nevroz, depresyon, paranoid ve daha nice rahatsızlıklar çekiyor.[/FONT]
[FONT="]
Günümüz insanının niçin bu kadar çabuk kızdığı, niçin bu kadar çabuk sinirlendiği, niçin depresyon, huzursuzluk, mutsuzluk ve umutsuzluklara bu kadar çok müptela olduğu sanırım şimdi daha iyi anlaşılıyor. [/FONT]
[FONT="]Kurtuluşu intiharda arayanlar, niçin boşandığını dahi bilmeden soluğu mahkemede alanlar, aileyi yok edenler, kadehte boğulanlar, kürkler ve mücevherler içinde ağlayıp sızlayanlar ve daha niceleri. Bunlar bu çağın insanları değil mi? [/FONT]
[FONT="]
Bana füzelerden, bilgisayarlardan, İnternetlerden, gökdelenlerden, teknolojiden söz etmeyin. Bana, insanlara neler verildiğinden, insanlar için neler yapıldığından ve insanlardan neler alındığından bahsedin. [/FONT]
[FONT="]İnsan insandan nefret eder olmuş. [/FONT]
[FONT="]
İnsanlar değil; insan, yani birey önemli hale gelmiş. [/FONT]
[FONT="]Yalnızlık çığ gibi büyümüş doğmayan çocuğa kefen biçilir hale gelinmiş...[/FONT]
[FONT="]
İnsanlık tarihinin hiçbir döneminde insanlar arası ilişkiler modern zamanlardaki kadar kopuk olmamıştır. Bu ise dehşet verici bir tablodur. İletişim teknolojisinin göz alıcı bir seviyeye geldiği, mesafe ve uzaklık mefhumunun kaybolduğu, insanların yazılı, sözlü ve görsel iletişim araçlarıyla birbirlerine anında ulaşabildiği bir dünyada yaşamamıza rağmen insanlar hiç bu kadar yalnızlaşmamış, insanlık hiç bu denli yalnızlaştırılmamıştı. [/FONT]
[FONT="]“Mahşeri yalnızlık” bu olmalıydı.[/FONT]
[FONT="]
Adı her ne olursa olsun insanın mutluluğu önünde durmaya hiç kimsenin hakkı yoktur. İnsanın mutluluğuna giden yolu tıkamanın hiçbir geçerli mazereti olamaz! Allah-u Teala, insanı Ahsen-i Takvim üzerine en güzel şekilde yaratmıştır. Hiç kimsenin bu yaratılış güzelliğini bozmaya Esfel-i Safilin yapmaya hakkı yoktur. Eğer bu seviyeye düşmüş ya da düşürmüş isek bunu hesabı sorulmalıdır. İnsanlık uyanmalı ve tekrar yaratıldığı hâl üzere gelebilmelidir.[/FONT]
[FONT="]
Medeniyet insanı Esfel-i safiline indirmekle kalmamış, onun her şeyini yönlendirir olmuştur. Yanlış anlamayın ben medeniyeti reddetmiyorum zaten günümüzde bu “medeniyet” kavramı da yanlış kullanılıyor. [/FONT]
[FONT="]Çünkü medeniyetin temelinde insan vardır, insanlık vardır, medeni olmak vardır. Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in Medine’de başlatmış olduğu medeniyetti benim anladığım medeniyet. [/FONT]
[FONT="]
Çünkü bu medeniyette ”birliktelik” vardı; yalnızlığa yer yoktu. [/FONT]
[FONT="]“Sorun üretmek” yerine “sorun çözmek” vardı bu medeniyette. [/FONT]
[FONT="]Sevgi, dostluk, kardeşlik, samimiyet, tebessüm, anlayış, huzur, mutluluk, güler yüz vardı bu medeniyette. [/FONT]
[FONT="]Yine aynı medeniyette sinsi ve hain planlar, içten pazarlıklar, önyargı yoktu, kişisel amaçlar ve çıkarlar uğruna en iyi arkadaşını hatta kendini satmak da yoktu. [/FONT]
[FONT="]
Bu bahsettiğim medeniyette Ahsen-i Takvim üzere yürümek ve gelişmek vardı. [/FONT]
[FONT="]
İnsanların değil sadece Allah’ın rızasını kazanmak için yürümek, gitmek, durmak ve yapmak vardı ve daha neler neler vardı. [/FONT]
[FONT="]Benim anladığım ve anlayabildiğim medeniyet işte buydu.[/FONT]
[FONT="]Gerisi mi? Gerisi yoktu artık. Bunların farkına vardıktan sonra ileri, en ilerisi vardı çünkü. Bunların farkına vardıktan sonra dikenler arasındaki gülleri toplamak vardı. O medeniyeti yaşatmak vardı[/FONT]
[FONT="]Dünyayı cennete çevirme iddiasıyla ortaya çıkan modernizmin, günümüz insanlarının hayatını cehenneme çevirdiği aşikârdır. [/FONT]
[FONT="]
Ünlü batı düşünürü Tom HOBBS: “İnsan insanın kurdudur” derken; topluma ve birlikteliğe verdiği değer ortaya çıkmaktadır ve tam da modern batının yalnızlık anlayışını ortaya koymaktadır. [/FONT]
[FONT="]Modernizmin yalnızlık mefhumunun en açık göstergesidir: “İnsan insanın kurdudur” ifadesi. Günümüz insanı bu yüzden alabildiğine bireyselleşmiş, bencilleşmiş, dertleşemez ve paylaşamaz olmuştur. Bu yüzden bütün sıkıntı ve problemlerine tek başına göğüs germeye çalışmış bunun sonucunda ise bir yığın psikolojik ve ruhsal sorunlarla baş başa kalmıştır.[/FONT]
[FONT="]
Yalnızlık mı?[/FONT]
[FONT="]Bu bizim kaderimiz; yalnız doğar ve yalnız ölürüz. [/FONT]
[FONT="]Lakin dikkat edin! [/FONT]
[FONT="]Sadece doğarken yalnız doğarız ve sadece ölürken yalnız ölürüz.
[/FONT]
İdris Bilen
[FONT="]
Eğer böyle bir boyuta ulaştıysa bunun nedenlerini sadece kendinizde aramayınız. Çünkü insan psikolojisi ile evren arasındaki ilişkiler o kadar karmaşık ve gizemlidir ki...[/FONT]
[FONT="]
İskoçyalı bir mühendisin şu tespitine bakalım: “Kâinatın yaydığı bir enerji vardır ki; insan bu enerjiden mahrum kaldığı zaman birtakım psikolojik rahatsızlıklar ortaya çıkıyor. PRANA enerjisi adı verilen bu enerjiyi “beton” engellediği için modern kentlerin sakinlerinde stres başta olmak üzere, melankolik duygular, depresyon, huzursuzluk, mutsuzluk ve umutsuzluklar bir çığ gibi büyüyor.”[/FONT]
[FONT="]“Modernizm” adı altında ne kadar çok şey kaybettiğimizi her geçen gün yapılan yeni bir tespitle daha iyi anlayacağız. [/FONT]
[FONT="]
Dünyanın öbür ucunda, hiç tanımadığı, yüzünü dahi görmediği birisiyle saatlerce muhabbet eden; fakat kapı komşusunu yolda gördüğünde tanıyamayan çağımızın modern insanları şu anda en hafifinden anksiyete, nevroz, depresyon, paranoid ve daha nice rahatsızlıklar çekiyor.[/FONT]
[FONT="]
Günümüz insanının niçin bu kadar çabuk kızdığı, niçin bu kadar çabuk sinirlendiği, niçin depresyon, huzursuzluk, mutsuzluk ve umutsuzluklara bu kadar çok müptela olduğu sanırım şimdi daha iyi anlaşılıyor. [/FONT]
[FONT="]Kurtuluşu intiharda arayanlar, niçin boşandığını dahi bilmeden soluğu mahkemede alanlar, aileyi yok edenler, kadehte boğulanlar, kürkler ve mücevherler içinde ağlayıp sızlayanlar ve daha niceleri. Bunlar bu çağın insanları değil mi? [/FONT]
[FONT="]
Bana füzelerden, bilgisayarlardan, İnternetlerden, gökdelenlerden, teknolojiden söz etmeyin. Bana, insanlara neler verildiğinden, insanlar için neler yapıldığından ve insanlardan neler alındığından bahsedin. [/FONT]
[FONT="]İnsan insandan nefret eder olmuş. [/FONT]
[FONT="]
İnsanlar değil; insan, yani birey önemli hale gelmiş. [/FONT]
[FONT="]Yalnızlık çığ gibi büyümüş doğmayan çocuğa kefen biçilir hale gelinmiş...[/FONT]
[FONT="]
İnsanlık tarihinin hiçbir döneminde insanlar arası ilişkiler modern zamanlardaki kadar kopuk olmamıştır. Bu ise dehşet verici bir tablodur. İletişim teknolojisinin göz alıcı bir seviyeye geldiği, mesafe ve uzaklık mefhumunun kaybolduğu, insanların yazılı, sözlü ve görsel iletişim araçlarıyla birbirlerine anında ulaşabildiği bir dünyada yaşamamıza rağmen insanlar hiç bu kadar yalnızlaşmamış, insanlık hiç bu denli yalnızlaştırılmamıştı. [/FONT]
[FONT="]“Mahşeri yalnızlık” bu olmalıydı.[/FONT]
[FONT="]
Adı her ne olursa olsun insanın mutluluğu önünde durmaya hiç kimsenin hakkı yoktur. İnsanın mutluluğuna giden yolu tıkamanın hiçbir geçerli mazereti olamaz! Allah-u Teala, insanı Ahsen-i Takvim üzerine en güzel şekilde yaratmıştır. Hiç kimsenin bu yaratılış güzelliğini bozmaya Esfel-i Safilin yapmaya hakkı yoktur. Eğer bu seviyeye düşmüş ya da düşürmüş isek bunu hesabı sorulmalıdır. İnsanlık uyanmalı ve tekrar yaratıldığı hâl üzere gelebilmelidir.[/FONT]
[FONT="]
Medeniyet insanı Esfel-i safiline indirmekle kalmamış, onun her şeyini yönlendirir olmuştur. Yanlış anlamayın ben medeniyeti reddetmiyorum zaten günümüzde bu “medeniyet” kavramı da yanlış kullanılıyor. [/FONT]
[FONT="]Çünkü medeniyetin temelinde insan vardır, insanlık vardır, medeni olmak vardır. Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in Medine’de başlatmış olduğu medeniyetti benim anladığım medeniyet. [/FONT]
[FONT="]
Çünkü bu medeniyette ”birliktelik” vardı; yalnızlığa yer yoktu. [/FONT]
[FONT="]“Sorun üretmek” yerine “sorun çözmek” vardı bu medeniyette. [/FONT]
[FONT="]Sevgi, dostluk, kardeşlik, samimiyet, tebessüm, anlayış, huzur, mutluluk, güler yüz vardı bu medeniyette. [/FONT]
[FONT="]Yine aynı medeniyette sinsi ve hain planlar, içten pazarlıklar, önyargı yoktu, kişisel amaçlar ve çıkarlar uğruna en iyi arkadaşını hatta kendini satmak da yoktu. [/FONT]
[FONT="]
Bu bahsettiğim medeniyette Ahsen-i Takvim üzere yürümek ve gelişmek vardı. [/FONT]
[FONT="]
İnsanların değil sadece Allah’ın rızasını kazanmak için yürümek, gitmek, durmak ve yapmak vardı ve daha neler neler vardı. [/FONT]
[FONT="]Benim anladığım ve anlayabildiğim medeniyet işte buydu.[/FONT]
[FONT="]Gerisi mi? Gerisi yoktu artık. Bunların farkına vardıktan sonra ileri, en ilerisi vardı çünkü. Bunların farkına vardıktan sonra dikenler arasındaki gülleri toplamak vardı. O medeniyeti yaşatmak vardı[/FONT]
[FONT="]Dünyayı cennete çevirme iddiasıyla ortaya çıkan modernizmin, günümüz insanlarının hayatını cehenneme çevirdiği aşikârdır. [/FONT]
[FONT="]
Ünlü batı düşünürü Tom HOBBS: “İnsan insanın kurdudur” derken; topluma ve birlikteliğe verdiği değer ortaya çıkmaktadır ve tam da modern batının yalnızlık anlayışını ortaya koymaktadır. [/FONT]
[FONT="]Modernizmin yalnızlık mefhumunun en açık göstergesidir: “İnsan insanın kurdudur” ifadesi. Günümüz insanı bu yüzden alabildiğine bireyselleşmiş, bencilleşmiş, dertleşemez ve paylaşamaz olmuştur. Bu yüzden bütün sıkıntı ve problemlerine tek başına göğüs germeye çalışmış bunun sonucunda ise bir yığın psikolojik ve ruhsal sorunlarla baş başa kalmıştır.[/FONT]
[FONT="]
Yalnızlık mı?[/FONT]
[FONT="]Bu bizim kaderimiz; yalnız doğar ve yalnız ölürüz. [/FONT]
[FONT="]Lakin dikkat edin! [/FONT]
[FONT="]Sadece doğarken yalnız doğarız ve sadece ölürken yalnız ölürüz.
[/FONT]
İdris Bilen