Kurabiye Hırsızı

Ahsen84

Üye
Katılım
12 Haz 2006
Mesajlar
116
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Kadının biri bir gece havaalanında bekliyordu.Uçağın kalkmasına daha epeyce zaman vardı.Havaalanındaki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp,kendisine oturacak bir yer buldu.Ne kadar görmezden gelse de yanında oturan adamın gayet cüretkar bir biçimde aralarında duran paketten birer birerkurabiye aldığını gördü.Kurabiye hırsızı yavaş yavaş kurabiyelerini tüketirken onun gözü kitabı ve saatteydi.Kendi kendine “Kibar bir insan olmasaydım,şu adamın gözlerini morartırdım !”diye düşünüyordu.

Kurabiyeye her uzandığında , adam da elini uzatıyordu.Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca “Bakalım şimdi ne yapacak?”dedi kendi kendine.Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeye uzandı ve kurabiyeyi ikiye bölerek yarısını kadına uzattı.Diğer yarısını da ağzına attı.Kadın kurabiyeyi admın elinden kapar gibi aldı ve “Aman Allah’ım ne cüretkar ve kaba bir adam.Üstelik bir teşekkür bile etmiyor!”

Uçağının kalkacağı anons edilince rahat bir nefes aldı.Eşyalarını toplayıp çıkış kapısına yürürken “kurabiye hırsızı”na dönüp bakmadı bile...Uçağa binip koltuğuna oturduktan sonra bitmek üzere olan kitabına uzandı.

Çantasına elini uzatınca gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu!Çaresizlik içinde “Bunlar benim kurabiyelerim ise ötekiler de onundu ve her bir kurabiyesini benimle paylaştı!”diye söylendi.Özür dilemek için çok geç kaldığını üzüntüyle anladı.Kaba ve cüretkar olan “kurabiye hırsızı”kendisiydi işte...
 

emmargah

Profesör
Katılım
17 Haz 2006
Mesajlar
3,348
Tepkime puanı
6
Puanları
0
ay evet yaa hayatta bi çok kere gözler görmez olur kapanır:(

PAYLAŞIM İÇİN TEŞEKKÜRLER.
 

tercüman

Yasaklı
Katılım
23 Mar 2010
Mesajlar
1,423
Tepkime puanı
219
Puanları
0
KURABİYE HIRSIZI

Bir gece kadının biri bekliyordu havaalanında,
Daha epeyce zaman vardı, uçağın kalkmasına.
Havaalanındaki dükkandan bir kitap ve bir paket
kurabiye alıp, buldu kendisine oturacak bir yer.

Kendisini kitabına öyle kaptırmıştı ki, yine de
Yanında oturan adamın olabildiğince cüretkar bir şekilde
Aralarında duran paketten birer birer kurabiye
Aldığını gördü, ne kadar görmezden gelse de.

Bir taraftan kitabını okuyup, bir taraftan kurabiyesini yerken,
Gözü saatteydi, "kurabiye hırsızı"yavaş yavaş
Tüketirken kurabiyelerini.
Kulağı saatin tik tak larındaydı ama yine de
engelleyemiyordu tik tak lar sinirlenmesini.
Düşünüyordu kendi kendine, "Kibar bir insan olmasaydım,
Morartırdım şu adamın gözlerini!"

Her kurabiyeye uzandığında, adam da uzatıyordu elini.
Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca
"Bakalım şimdi ne yapacak?" dedi kendi kendine.
Adam, yüzünde asabi bir gülümsemeyle
Uzandı son kurabiyeye ve böldü kurabiyeyi ikiye.
Yarısını kurabiyenin atarken ağzına, verdi diğer yarıyı kadına.

Kadın kapar gibi aldı kurabiyeyi adamın elinden ve
"Aman Allah'ım, ne cüretkar ve ne kaba bir adam,
Üstelik bir teşekkür bile etmiyor!"
Anımsamıyordu bu kadar sinirlendiğini hayatında,

Uçağının kalkacağı anons edilince bir iç çekti rahatlamayla.
Topladı eşyalarını ve yürüdü çıkış kapısına,
Dönüp bakmadı bile "kurabiye hırsızı" na.
Uçağa bindi ve oturdu rahat koltuğuna,
Sonra uzandı, bitmek üzere olan kitabına.

Çantasına elini uzatınca, gözleri açıldı şaşkınlıkla.
Duruyordu gözlerinin önünde bir paket kurabiye!
Çaresizlik içinde inledi, "Bunlar benim kurabiyelerimse eğer;
Ötekiler de onundu ve paylaştı benimle her bir kurabiyesini!"
Özür dilemek için çok geç kaldığını anladı üzüntüyle,
Kaba ve cüretkar olan,"kurabiye hırsızı"kendisiydi işte.

Valerie COX
 
Üst