Dergaz
Profesör
MEDYAGÜNDEM- O yazı demokrasinin bir utanç vesikası olarak tarihteki yerini aldı. Tarih 3 Mayıs 2007 idi. Türk medyasının “yüzkarası” başlığını da o gün attı, “Göbeğini kaşıyan adam” diyerek millete, sandığa, demokrasiye hakaret etti.
Hakaretlerine de “muhalefet” maskesi taktı, canı istediği zaman millete küfretmeye devam etti.
Ama artık Bekir Coşkun’un numaralarını patronlar da yemiyordu. Yolun sonuna geldi.
Bekir Coşkun hiçbir zaman saygı duyulacak bir “muhalif” olmadı, olamadı!
Olup olabildiği şey küfürbazlıktı!
Şimdi “yandaş” sitelerinden “mağdur edebiyatı” yapan Bekir Coşkun, Gazeteport isimli siteye bakın “gözleri yaşartacak” nasıl bir açıklama yaptı:
“…eşim adadaki evimizin önünde ayağı kırık bir kedi buldu. Onu veterinere götürdük, tedavisini yaptırdık, durumu tamamen iyileşene kadar bu sokak kedisi ile ilgileneceğim. Şimdilik başka birşey düşünmüyorum, biz bulduğumuz bu sokak kedisini kaderi ile baş başa bırakamıyoruz.’’
Ne kadar etkileyici değil mi? Bir ayağı kırık kedicik için gösterdiği insanlığa bakın Bekir Coşkun’un!
Şimdi sormak lazım; bu millete ve demokrasiye göstermediği insanlığı hayvanlara göstererek, gerçekten insanlığının hakkını veriyor mu Coşkun?
İşte bir utanç vesikası olarak 3 Mayıs 2007 tarihinde Hürriyet’te yazdığı ve “Bu mu insanlık?” dedirten o yazısını bir kez daha hatırlamak adına kayıtlara geçiriyoruz.
***
Göbeğini kaşıyan adam...
O göbeğini kaşır.
Göbeğinin tombik olması ona mutluluk verir, çünkü bu yaşamın tadını çıkarttığı anlamına da gelir.
Ayağını altına alıp oturur.
Elinde bayraklarla yürüyen kadınları görünce "Ne vınaklıyo bunlar len..." diye kızar.
"Haberleri" sevmez.
O "Ti-Vi eğlence programına" bakar.
Dünyada neler olup bittiği konusunda, bildiği tek dış politika yorumu "İngiliz yaman olur" görüşüdür.
Kitap okumaz.
Çok da gerekiyorsa "Bi bakıver kitap ne diyor?" diye sorduğu bir "hoca"sı vardır.
Gazete bilmez.
İlgi duyduğu tek gazete, turşu kavanozlarının altına serdiği geçen senenin gazetesidir.
Liderlerle ilgili en kapsamlı düşüncesi "Müslüman adam", demokrasi ile ilgili tek fikri ise "Çalsın ama iş yapsın"dır.
Sonra göbeğini kaşır...
*
İşte; Tayyip Erdoğan’ın bir anda "Her şey için sandık" derken, güvendiği adamdır o...
Büyük kentlerde her partiden, her yaştan, her meslekten, her görüşten, her kesimden milyonlar meydanlara dökülürken... Eski-şimdiki cumhurbaşkanları, üniversiteler, akademisyenler, yüksek mahkemeler, askerler, sivil demokratik örgütler "endişelerini" dile getirirken... Dünya medyası "Türk halkı siyasi İslam’a dur dedi" kanaatine varırken...
Tayyip Erdoğan’ın güvendiğidir o:
Göbeğini kaşıyan adam...
*
Atatürk’ün kızları al bayraklarla yürürken, bu ülkenin aydınlık yüzlü erkekleri meydanları doldururken, çocuklar annelerinin-babalarının elini tutup yarınlarına şimdiden sahip çıkmaya kalkarken...
Göbeğini kaşıyan adam uzakta bıyık altından güler.
Ve sandık ortaya konulduğunda...
Göbeğini kaşıyan adamın dediği olur.
Çünkü demokrasi, bilinçte aşağı-yukarı eşit insanların rejimidir. Bir toplumun çoğunluğu "göbeğini kaşıyan adam" ise, orada demokrasi olmaz, olamaz...
Tayyip Erdoğan işte ona güvenir:
Göbeğini kaşıyan adama...
***
medyagundem
Hakaretlerine de “muhalefet” maskesi taktı, canı istediği zaman millete küfretmeye devam etti.
Ama artık Bekir Coşkun’un numaralarını patronlar da yemiyordu. Yolun sonuna geldi.
Bekir Coşkun hiçbir zaman saygı duyulacak bir “muhalif” olmadı, olamadı!
Olup olabildiği şey küfürbazlıktı!
Şimdi “yandaş” sitelerinden “mağdur edebiyatı” yapan Bekir Coşkun, Gazeteport isimli siteye bakın “gözleri yaşartacak” nasıl bir açıklama yaptı:
“…eşim adadaki evimizin önünde ayağı kırık bir kedi buldu. Onu veterinere götürdük, tedavisini yaptırdık, durumu tamamen iyileşene kadar bu sokak kedisi ile ilgileneceğim. Şimdilik başka birşey düşünmüyorum, biz bulduğumuz bu sokak kedisini kaderi ile baş başa bırakamıyoruz.’’
Ne kadar etkileyici değil mi? Bir ayağı kırık kedicik için gösterdiği insanlığa bakın Bekir Coşkun’un!
Şimdi sormak lazım; bu millete ve demokrasiye göstermediği insanlığı hayvanlara göstererek, gerçekten insanlığının hakkını veriyor mu Coşkun?
İşte bir utanç vesikası olarak 3 Mayıs 2007 tarihinde Hürriyet’te yazdığı ve “Bu mu insanlık?” dedirten o yazısını bir kez daha hatırlamak adına kayıtlara geçiriyoruz.
***
Göbeğini kaşıyan adam...
O göbeğini kaşır.
Göbeğinin tombik olması ona mutluluk verir, çünkü bu yaşamın tadını çıkarttığı anlamına da gelir.
Ayağını altına alıp oturur.
Elinde bayraklarla yürüyen kadınları görünce "Ne vınaklıyo bunlar len..." diye kızar.
"Haberleri" sevmez.
O "Ti-Vi eğlence programına" bakar.
Dünyada neler olup bittiği konusunda, bildiği tek dış politika yorumu "İngiliz yaman olur" görüşüdür.
Kitap okumaz.
Çok da gerekiyorsa "Bi bakıver kitap ne diyor?" diye sorduğu bir "hoca"sı vardır.
Gazete bilmez.
İlgi duyduğu tek gazete, turşu kavanozlarının altına serdiği geçen senenin gazetesidir.
Liderlerle ilgili en kapsamlı düşüncesi "Müslüman adam", demokrasi ile ilgili tek fikri ise "Çalsın ama iş yapsın"dır.
Sonra göbeğini kaşır...
*
İşte; Tayyip Erdoğan’ın bir anda "Her şey için sandık" derken, güvendiği adamdır o...
Büyük kentlerde her partiden, her yaştan, her meslekten, her görüşten, her kesimden milyonlar meydanlara dökülürken... Eski-şimdiki cumhurbaşkanları, üniversiteler, akademisyenler, yüksek mahkemeler, askerler, sivil demokratik örgütler "endişelerini" dile getirirken... Dünya medyası "Türk halkı siyasi İslam’a dur dedi" kanaatine varırken...
Tayyip Erdoğan’ın güvendiğidir o:
Göbeğini kaşıyan adam...
*
Atatürk’ün kızları al bayraklarla yürürken, bu ülkenin aydınlık yüzlü erkekleri meydanları doldururken, çocuklar annelerinin-babalarının elini tutup yarınlarına şimdiden sahip çıkmaya kalkarken...
Göbeğini kaşıyan adam uzakta bıyık altından güler.
Ve sandık ortaya konulduğunda...
Göbeğini kaşıyan adamın dediği olur.
Çünkü demokrasi, bilinçte aşağı-yukarı eşit insanların rejimidir. Bir toplumun çoğunluğu "göbeğini kaşıyan adam" ise, orada demokrasi olmaz, olamaz...
Tayyip Erdoğan işte ona güvenir:
Göbeğini kaşıyan adama...
***
medyagundem