Karanlik

Dalgalar kayaları dövüyordu
Martılar ekmek kavgasındayken
Yıldızın kaymasını bekliyordu deniz
Kayıp gidivermesini üzerinden.
Rüzgar fısıldıyordu geceye
“Adın ne senin?”
Ve gece dayanmıştı kapıma
Öbür adım
“karanlık benım…”