Yüreğimin kentinde bir çocuk ağlıyor sessizce…
Annem “büyüdü artık” diye elimi bırakığından beri, yapayalnız yürüyorum sokaklarda…
Attığım her adımda kalbimden bir parça bırakıyorum
bir parça yüreğimden, bir parça gönlümden… bir parça sevgimden
bir parça ben süzülüyor yanaklarımdan sokakların bağrına her adımda
bir parça kalbim kalıyor geriye…
Annem “yürüyor” diye elimi bıraktığından beri, yüreğime kadar uzanan bir el aradım yıllar boyunca…
Yalnızlığımın girdabında yüreğimin dilinde bana seslenecek bir ses aradım aslında
bir bakış milyonlar arasında
aşina bir yüz
yüreğimin kentinde sokaklarıma damlayan gözyaşlarımı görecek belkide
belki başımı okşayacak güven dolu bir el
yüreğimi avuçlarına alıp merhamet edecek bir gönül…
Kanadım değil ama yüreğim kırık…
(Alıntı)
Annem “büyüdü artık” diye elimi bırakığından beri, yapayalnız yürüyorum sokaklarda…
Attığım her adımda kalbimden bir parça bırakıyorum
bir parça yüreğimden, bir parça gönlümden… bir parça sevgimden
bir parça ben süzülüyor yanaklarımdan sokakların bağrına her adımda
bir parça kalbim kalıyor geriye…
Annem “yürüyor” diye elimi bıraktığından beri, yüreğime kadar uzanan bir el aradım yıllar boyunca…
Yalnızlığımın girdabında yüreğimin dilinde bana seslenecek bir ses aradım aslında
bir bakış milyonlar arasında
aşina bir yüz
yüreğimin kentinde sokaklarıma damlayan gözyaşlarımı görecek belkide
belki başımı okşayacak güven dolu bir el
yüreğimi avuçlarına alıp merhamet edecek bir gönül…
Kanadım değil ama yüreğim kırık…
(Alıntı)