Kalbime Dokun

KALBİME DOKUN

Kalbime dokun
Bir et parçası değil o
Gözlerini kapat ve içini gör
Yani kendini
Bende var olan seni gör

Varlığın bittiği yerde yokluk başlamaz
Ve senin yokluğunda başlar
Benim için varlığın

Gözlerin çok şey anlatır
Susmuş olsada dudakların
Sen sustukça konuşursun
Benim dilimde
Derin bir manayı taşır bakışların
Ansızın kalbe inen sözcükler gibi
İçten bir bakışın çok şey anlatır

Kısılırsa, huysuzluk alametidir gözlerin
Açılırsa, şaşkınlık
Durgunsa hüzün yüklüdür yüreğin

Yorgunsan, kızgınsan, kaygılıysan
Konuşma... Sadece, kalbime dokun

Beni sana anlatamaz hiçbirşey
Hatta ben bile anlatam
Kendin ara ve öyle bul beni
Uyurken, uyanıkken, yürürken
Ve bir şarkının hüznünde akşamları
Yüreğine sor beni

Sonra kalbine dokun
Kendi kalbine, mekanına Yaradan'ın
Bilmediklerinden haber versin sana
Ve sakinleştirsin ruhunu

Artık özlemeye başlarsın garip bir şaşkınlıkla
Hasretleri yaşarsın anlamsanda
Sebepleri kovalarsın, sonuç çıkmaz bir türlü
Nihayet, ansızın titrerse kalbin
Başın öne doğru düşerse
Susmak bir huy haline gelirse
Bir çiçeği koklarken ürperirsen...

Kalbine dokun, beni orda bulursun
Kalbime dokun, kendini unutursun

AdigeBatur

.

Harİkaydi....allah Razi Olsun. Enfes Bİr Şİİr Okutttun