Kader ile ilgili bir konu açılmışken kendi yaşamımdan örnek vereyim isimler vermeden belki daha iyi izah edebilirim...
Bundan epey zaman önce arkadaşımla çarşıda buluşmak üzere sözleşmiştim ve ÖYLE oldu...arkadaşımla çarşıda öğlen civarı buluşmuştum..sonrasında saat 2 gibi arkadaşım x bir sanayi sitesine gideceğini forum dolduracağını filan söylemişti ohh iyi bende geleyim eşlik etmiş olurum dedim ki o aralar bende işsizdim arkadaşımda...boş gezendik yani
....
o gün hava yagmurluydu çok şükür yanıma şemsiye almıştım epey bir sanayide form doldurmuştuk sonrasında yagmur hafif çileşirken birden epey hızlanmıştı...arkadaşıma biri x bir yeri tavsiye etmişti oke gidelim dedik ama epey aradık bulamadık neredeyse vazgeçmek üzereydik ki arkadaşım vazgeçmişti ama ben arkadaşımı çok sevdiğim için paçalarımız üstümüz şemsiye olmasına rağmen rüzgarla birlikte çok ıslanmıştı iş aşkı işte aslında benimkisi arkadaşım için iş bulması adına idi....kendim içinde düşünüyordum ama o yeri ben düşünmüyordum...
zar zor arkadaşımı ikna ettim epey bir gezdikten sonra dizlerimize ağrılar çökmesine rağmen.. sonunda x yeri bulduk...kapıda güvenlik karşıladı bizi ...içimden düşündüm sanki geleceğimizi biliyor diye....neyse ufak bir tebessüm ile...
Sonra yine anlık içimden Güvenlikçi yok form olmaz netten doldurun diyecek diye düşündüm..(ki bunu arkadaşımda düşünmüş sonradan bana söyledi)...
Güvenlikçiye yaklaşınca bize direkt form mu dolduracaksınız dedi...?...arkadaşım evet dedi bende yok ben doldurmayacağım arkadaşım dolduracak dedim....güvenlikçi güzel insan ALLAH razı olsun olsun sende gel içeri ıslanmışsın doldurmazsanda en azından içeride ısınırsın dedi...
Bende peki dedim içeri girdim...
sonra ne mi oldu?..
Bizim iyi niyetli güvenlikçi abimiz banada form getirdi...
Ben dedim ki yok ben doldurmayacağım diyerekten formu ona uzattım ama o eliyle aşağıaya itti doldur sen dedi...
Kıramadım peki dedim...
Ama inanırmısınız olmasın diye o kadar boşluk bıraktım ki....o kadar sallamasyon yazdım ki...anlatamam ...çünkü hayalimde öyle bir yer yoktu istemiyordum...
hayalimde olan yerlere öyle fazla bilgiler yazdım öyle itinalı yazılar yazdım ki...anlatamam...ama bu yere yazmadım beni affedin ama ALLAH razı olsun güzel ekmeklerinden rızkımı helalinden kazandım çok şükür bu fırsatı verdikleri için kendilerine teşekkür ediyorum özellikle güvenlikteki ağabeyime....bugünlerde belki yollarım ayrı düştü belki oradan öğreneceğim çok şey vardı ama son zamanlarda çok mutsuzdum...baskın bir karakterim vardı neyse.
işte form doldurduktan sonra ayrıldık 3 gün sonra telefon geldi sevindim kendim için değil kesinlikle arkadaşımıda aramışlardır diye....hani onu ararlarsa beraber gideriz diye...
ama arkadaşımı aramadıklarını öğrendim...sonrasında ben ne yapayım derken ailem duydu öğrendi ...eee aile duydu mecbur gideceğim satiyim işsizim ya o aralar gitmesem şimdi bu sefer iş beğenmiyorsun filan diyecekler ister istemez etrafta soruyor üzülecekler ..ee gideyim bari dedim mülakatta eletirim olmadı geldim derim dedim ....Böyle huylarım mı çok var....istemedim mi bu huyum devreye girer...neyse konuya dönelim...
gittim Mülakata sabaha 9 gibi saat oldu 11 ne gelen var ne giden dedim herhal pisikolojik baskı deniyorlar neyse karnımda açıktı epey yemekte vermedi kimse saat oldu 11.30 ...biri çağırdı gül gibi şeker gibi insan ALLAH razı olsun...başımın üstünde yeri var ilk günden beri benle çok ilgilendi...bana güveni tam olduğu için minnettarım..
neyse..
girdim mülakata...
bana ne soruyorsa bilmiyorum yeteri deneyim yok diyorum anladı herhal kıvırma yaptığımı neyse o gün mü ertesi günmü sınava alacağını söyledi şuan pek hatırlayamıyorum kusurumu bağışlayın peki dedim sınav olduk epey iyi dedi...sonrasında bir müdür geldi benle konuştu ta bi ben ya işte yaparım ama nasıl olacak pek bilmiyorum işte yapamazsam filan diyorum...
evdekilerde umutlandı ama ben o yeri istemediğimden değil başka güzel yerleri beklediğimden istemiyordum ama yerlerde kesin değildi ki be arkadaşım işte benim kiside kuru beklenti...
Neyse...ilk müdür benden pek elektirik alamadı o gün birlikte mülakata girdiğim arkadaşımı beğendi iyi güzel dedim...ben gidebilirmiyim dedim....insan kaynakları yok gidemezsin nereye dedi...sağolsun güzel insan işte...
bende peki dedim oturdum oraya sonrasında ...bir güzel insan daha geldi...beni mülakata aldı...bu sefer kendisini çok tuttum bilmiyorum bir başka durum yaşadım bu sefer kıvırmadım dogruları söyledim oda uygun gördü beni işe aldı....aslında onun samimiyeti beni çok etkilemişti bu insanı üzemem dedim...
Belki zaman sonra beni üzdüler ama onun suçu yoktu kendisiyle ogün başka departmana geçerken oldukça yogun konuşmuştum ...benim için en çok zor olan haketmediğim durumda itham edilmem olmasıydı aslında çok çabalayan çalışmayı çok seven biriydim ama beni göremediler belki bende kendimi yanlış ifade etmişimdir bilemem neyse zamanın gerisinde kaldı...başka departmanda çok daha güzel insanları tanıdım benimle bir baba oğul gibi ilgilenen değerli büyüklerimi tanıdım daha yakındılar ama bu duragım en güzel duraktı sonra zaman başka yere aldı...
Aslında kader bazen öyle anlar yaşatıyor ki...
Her durakta sana farklı şeyler öğretebiliyor...bugün bu yazdıklarım aslında benim kaderimin bir parçası idi...bu durakların tesadüf olmadığını biliyorum bu duraklardan birşeyler öğrenmem gerektiğinide biliyordum ki o günlerde benim hayatıma başka bir akış verecek otomasyon çalışma sistemini öğrenmiştim...hergün geçerken sistemin çalışma akışlarını süreçlerini öğreniyordum benim kafa öyle birşey ki birşeyi ezberleyemez en ufak şiiri bile ama sistemleri çok kolay ezbirliyor ve yeri geldiğinde bana çok güzel şemalar çizebiliyor...neyse konu detaya kaçacak...
Hayatımdan seneler öncesine dair küçük bir kesit ama şunu söylemem gerekirse bana güvenen değer veren herkese şükranlarımı iletiyorum onların yüzünü kara çıkarmamak için çok çabaladım ...elimden geleni yaptım....ve hakkıyla mutlu ayrıldığım için kendimlen onur duydum aslında ayrıldığım her kapı benim için hep açık kalmıştım....onlara dediğim tek söz kader beni farklı yere çağırıyor herşey için teşekkür ederim yazısını bıraktım...kaderimi izlemem gerektiğini söyledim ve ÖYLE yaptım...
ve o günden bu yana benim için önemli olan bir söz oluştu
Kaderim neredeyse ben oradayım diye
Böyle.
Bundan epey zaman önce arkadaşımla çarşıda buluşmak üzere sözleşmiştim ve ÖYLE oldu...arkadaşımla çarşıda öğlen civarı buluşmuştum..sonrasında saat 2 gibi arkadaşım x bir sanayi sitesine gideceğini forum dolduracağını filan söylemişti ohh iyi bende geleyim eşlik etmiş olurum dedim ki o aralar bende işsizdim arkadaşımda...boş gezendik yani
....o gün hava yagmurluydu çok şükür yanıma şemsiye almıştım epey bir sanayide form doldurmuştuk sonrasında yagmur hafif çileşirken birden epey hızlanmıştı...arkadaşıma biri x bir yeri tavsiye etmişti oke gidelim dedik ama epey aradık bulamadık neredeyse vazgeçmek üzereydik ki arkadaşım vazgeçmişti ama ben arkadaşımı çok sevdiğim için paçalarımız üstümüz şemsiye olmasına rağmen rüzgarla birlikte çok ıslanmıştı iş aşkı işte
aslında benimkisi arkadaşım için iş bulması adına idi....kendim içinde düşünüyordum ama o yeri ben düşünmüyordum...zar zor arkadaşımı ikna ettim epey bir gezdikten sonra dizlerimize ağrılar çökmesine rağmen.. sonunda x yeri bulduk...kapıda güvenlik karşıladı bizi ...içimden düşündüm sanki geleceğimizi biliyor diye....neyse ufak bir tebessüm ile...
Sonra yine anlık içimden Güvenlikçi yok form olmaz netten doldurun diyecek diye düşündüm..(ki bunu arkadaşımda düşünmüş sonradan bana söyledi)...
Güvenlikçiye yaklaşınca bize direkt form mu dolduracaksınız dedi...?...arkadaşım evet dedi bende yok ben doldurmayacağım arkadaşım dolduracak dedim....güvenlikçi güzel insan ALLAH razı olsun olsun sende gel içeri ıslanmışsın doldurmazsanda en azından içeride ısınırsın dedi...
Bende peki dedim içeri girdim...
sonra ne mi oldu?..
Bizim iyi niyetli güvenlikçi abimiz banada form getirdi...
Ben dedim ki yok ben doldurmayacağım diyerekten formu ona uzattım ama o eliyle aşağıaya itti doldur sen dedi...
Kıramadım peki dedim...
Ama inanırmısınız olmasın diye o kadar boşluk bıraktım ki....o kadar sallamasyon yazdım ki...anlatamam ...çünkü hayalimde öyle bir yer yoktu istemiyordum...
hayalimde olan yerlere öyle fazla bilgiler yazdım öyle itinalı yazılar yazdım ki...anlatamam...ama bu yere yazmadım
beni affedin ama ALLAH razı olsun güzel ekmeklerinden rızkımı helalinden kazandım çok şükür bu fırsatı verdikleri için kendilerine teşekkür ediyorum özellikle güvenlikteki ağabeyime....bugünlerde belki yollarım ayrı düştü belki oradan öğreneceğim çok şey vardı ama son zamanlarda çok mutsuzdum...baskın bir karakterim vardı neyse.işte form doldurduktan sonra ayrıldık 3 gün sonra telefon geldi sevindim kendim için değil
kesinlikle arkadaşımıda aramışlardır diye....hani onu ararlarsa beraber gideriz diye...ama arkadaşımı aramadıklarını öğrendim...sonrasında ben ne yapayım derken ailem duydu öğrendi ...eee aile duydu mecbur gideceğim satiyim
işsizim ya o aralar gitmesem şimdi bu sefer iş beğenmiyorsun filan diyecekler ister istemez etrafta soruyor üzülecekler ..ee gideyim bari dedim mülakatta eletirim olmadı geldim derim dedim ....Böyle huylarım mı çok var....istemedim mi bu huyum devreye girer...neyse konuya dönelim...gittim Mülakata sabaha 9 gibi saat oldu 11 ne gelen var ne giden dedim herhal pisikolojik baskı deniyorlar neyse karnımda açıktı epey yemekte vermedi kimse
saat oldu 11.30 ...biri çağırdı gül gibi şeker gibi insan ALLAH razı olsun...başımın üstünde yeri var ilk günden beri benle çok ilgilendi...bana güveni tam olduğu için minnettarım..neyse..
girdim mülakata...
bana ne soruyorsa bilmiyorum yeteri deneyim yok diyorum anladı herhal kıvırma yaptığımı neyse o gün mü ertesi günmü sınava alacağını söyledi şuan pek hatırlayamıyorum kusurumu bağışlayın peki dedim sınav olduk epey iyi dedi...sonrasında bir müdür geldi benle konuştu ta bi ben ya işte yaparım ama nasıl olacak pek bilmiyorum işte yapamazsam filan diyorum...
evdekilerde umutlandı ama ben o yeri istemediğimden değil başka güzel yerleri beklediğimden istemiyordum ama yerlerde kesin değildi ki be arkadaşım işte benim kiside kuru beklenti...
Neyse...ilk müdür benden pek elektirik alamadı o gün birlikte mülakata girdiğim arkadaşımı beğendi iyi güzel dedim...ben gidebilirmiyim dedim....insan kaynakları yok gidemezsin nereye dedi...sağolsun güzel insan işte...
bende peki dedim oturdum oraya sonrasında ...bir güzel insan daha geldi...beni mülakata aldı...bu sefer kendisini çok tuttum bilmiyorum bir başka durum yaşadım bu sefer kıvırmadım dogruları söyledim oda uygun gördü beni işe aldı....aslında onun samimiyeti beni çok etkilemişti bu insanı üzemem dedim...
Belki zaman sonra beni üzdüler ama onun suçu yoktu kendisiyle ogün başka departmana geçerken oldukça yogun konuşmuştum ...benim için en çok zor olan haketmediğim durumda itham edilmem olmasıydı aslında çok çabalayan çalışmayı çok seven biriydim ama beni göremediler belki bende kendimi yanlış ifade etmişimdir bilemem neyse zamanın gerisinde kaldı...başka departmanda çok daha güzel insanları tanıdım benimle bir baba oğul gibi ilgilenen değerli büyüklerimi tanıdım daha yakındılar ama bu duragım en güzel duraktı sonra zaman başka yere aldı...
Aslında kader bazen öyle anlar yaşatıyor ki...
Her durakta sana farklı şeyler öğretebiliyor...bugün bu yazdıklarım aslında benim kaderimin bir parçası idi...bu durakların tesadüf olmadığını biliyorum bu duraklardan birşeyler öğrenmem gerektiğinide biliyordum ki o günlerde benim hayatıma başka bir akış verecek otomasyon çalışma sistemini öğrenmiştim...hergün geçerken sistemin çalışma akışlarını süreçlerini öğreniyordum benim kafa öyle birşey ki birşeyi ezberleyemez en ufak şiiri bile ama sistemleri çok kolay ezbirliyor ve yeri geldiğinde bana çok güzel şemalar çizebiliyor...neyse konu detaya kaçacak...
Hayatımdan seneler öncesine dair küçük bir kesit ama şunu söylemem gerekirse bana güvenen değer veren herkese şükranlarımı iletiyorum onların yüzünü kara çıkarmamak için çok çabaladım ...elimden geleni yaptım....ve hakkıyla mutlu ayrıldığım için kendimlen onur duydum aslında ayrıldığım her kapı benim için hep açık kalmıştım....onlara dediğim tek söz kader beni farklı yere çağırıyor herşey için teşekkür ederim yazısını bıraktım...kaderimi izlemem gerektiğini söyledim ve ÖYLE yaptım...
ve o günden bu yana benim için önemli olan bir söz oluştu
Kaderim neredeyse ben oradayım diye
Böyle.
