saf deha
Profesör
Kaybettim kendimi,
Hıçkırıklarla ağlıyorum...
Yalnızım sensiz,
Çok yalnızım…
Ellerimde anılar, aşkın kumsalında
Kumları dağlıyorum!
Belek’te yürüyorum deniz kenarında,
Hayal gibi sevinçlerin kulaklarımda,
Etrafımda sevgililerin eğlencesi sadece üzüntü yaşatır
Yazdan kalma…
Üzerime gelen dalgalarda,
Anne şefkati sarar müzikli dansında…
Kirlilik almış başını kumlarda,
Sensizliğin dağınıklığını sokar bedenime
O anlarda.
Koşarım, nefesim tıkanır, yığılır kalırım…
Ölürcesine burukluğa gömülür hıçkırıklarım!
Deve kuşu gibi başımı sokabilseydim kumlara…
O kandırılmışlığa bile razıyım
Boşta olsa,
Devam ederdi yine hoş umutlarım!
Gücüm yetmiyor, yaşlanmış hissediyorum…
Her dalgada titriyorum,
Soğuk deşer yalnızlığında buzul çağlarında!
Titanik’le aşkın sanki gömülür çok derinlere,
Ağlarım çaresizliğime, zencefil tadında umman!
İmdatlarla can derdine,
Kiralık kayık peşine,
Koşanlarsa ilgilendirmez o anda!
Karanlık çöker gözlerime, geçmişinden depremler
Fay hattı alır beni senden Yalova’dan-Sakarya’ya!
Yeniden kalkar koşarım… Koşarım!
Sanki sen ilerde bir yerde beklersin, açılır kollarım…
Tuzlu su,
Yaşatır soğuk duşu
Ümitsiz direnişim… Anlıyorum artık yokluğunu!
Oysa hala kabul edemiyorum…
Bir tanem kabul edemiyorum,
Ölüm çok acı… Kabullenemiyorum!
Saffet Kuramaz
Hıçkırıklarla ağlıyorum...
Yalnızım sensiz,
Çok yalnızım…
Ellerimde anılar, aşkın kumsalında
Kumları dağlıyorum!
Belek’te yürüyorum deniz kenarında,
Hayal gibi sevinçlerin kulaklarımda,
Etrafımda sevgililerin eğlencesi sadece üzüntü yaşatır
Yazdan kalma…
Üzerime gelen dalgalarda,
Anne şefkati sarar müzikli dansında…
Kirlilik almış başını kumlarda,
Sensizliğin dağınıklığını sokar bedenime
O anlarda.
Koşarım, nefesim tıkanır, yığılır kalırım…
Ölürcesine burukluğa gömülür hıçkırıklarım!
Deve kuşu gibi başımı sokabilseydim kumlara…
O kandırılmışlığa bile razıyım
Boşta olsa,
Devam ederdi yine hoş umutlarım!
Gücüm yetmiyor, yaşlanmış hissediyorum…
Her dalgada titriyorum,
Soğuk deşer yalnızlığında buzul çağlarında!
Titanik’le aşkın sanki gömülür çok derinlere,
Ağlarım çaresizliğime, zencefil tadında umman!
İmdatlarla can derdine,
Kiralık kayık peşine,
Koşanlarsa ilgilendirmez o anda!
Karanlık çöker gözlerime, geçmişinden depremler
Fay hattı alır beni senden Yalova’dan-Sakarya’ya!
Yeniden kalkar koşarım… Koşarım!
Sanki sen ilerde bir yerde beklersin, açılır kollarım…
Tuzlu su,
Yaşatır soğuk duşu
Ümitsiz direnişim… Anlıyorum artık yokluğunu!
Oysa hala kabul edemiyorum…
Bir tanem kabul edemiyorum,
Ölüm çok acı… Kabullenemiyorum!
Saffet Kuramaz