JAPONYA İLKÖĞRETİM SİSTEMİ ve TÜRKİYE İLKÖĞRETİM SİSTEMİNİN KARŞILAŞTIRILMASI
3/1/2008 - JAPON EĞİTİM SİSTEMİ
EĞİTİM SİSTEMİ
JAPONYA
Bugünkü eğitim sisteminin temel yapısı ve prensipleri, 1947’de kabul edilen Temel Eğitim Kanunu ve Okul Eğitimi Kanunu olmak üzere iki kanunla belirlenmiştir. Temel Eğitim Kanununda ilan edilen temel prensip; eğitim fırsatlarından herkesin eşit yararlanmasıdır. Kanun ırk, din, cinsiyet, sosyal statü, ekonomik durum ve aile yapısına dayanan ayrımı yasaklamıştır.
Eğitim sisteminin esas amacı, insan haklarına, sevgi gerçeğine ve barışa saygı duyan, barışçı ve demokratik bir milletin kendine güvenen insanlarını yetiştirmektir. Kanun, sağlıklı bir toplum için politik bilince ve dini toleransa çok önem vermektedir. Ancak, politika, partiler,dinler ile eğitim arasında herhangi bir bağı özellikle yasaklamıştır. Sosyal çalışmalar, devlet ve mahalli idareleri kütüphane, müze ve halk salonları gibi kuruluşlar oluşturmaya teşvik eden Temel Eğitim Kanunu doğrultusunda kamu okulları müfredatın esas unsurlarından birisidir
Japonya’da, okullar nicelik yönünden incelendiğinde, araç gereç, yerleşim ve eğitici kadrolarının yeterli olduğu; nitelik yönünde ise kaliteye dayalı devamlı gelişme içerisinde oldukları görülmektedir.
(F.Erdoğan; http://www.caginpolisi.com.tr/21/17-18.htm)
Japonya’nın eğitim sisteminin idaresinde yerinden yönetim esas alınmakta ve Eğitim Bakanlığının rolü genel olarak koordinatörlükle sınırlanmaktadır.
Okul bütçeleri, eğitim programları, ilk ve orta öğretimin denetimi alanlarında sorumluluk yerel öğretim kurullarındadır. Bu kurulların üyeleri yerel yönetimlerin idare başkanları tarafından seçilirler.
Eğitim içeriği bakımından, her okul kendi programını Eğitim Bakanlığınca hazırlanan ve yayınlanan “Çalışma Programına” uygun olarak hazırlamaktadır. Ders kitapları yerel öğretim kurulları tarafından Bakanlığın üç yılda bir belirlediği kitaplar arasından seçilir.
Eğitim politikalarının, müfredatın ve ders kitaplarının belirlenmesinden Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı (MEXT; Monbuşo) sorumludur.
47 vilayetin her birinde merkezi hükümet tarafından atanmış beş kişiden oluşan eğitim müdürlüğü vardır. Merkezi hükümet okul inşaatları, öğretmen maaşları ve okullarda verilen öğlen yemeklerini karşılamak suretiyle eğitim harcamalarının yaklaşık % 50’ sini finanse etmektedir. Eğitimin milli gelirden aldığı pay son 20 yılda düşme eğilimindedir, buna rağmen dünya standartlarının üzerindedir.
1980’lerden sonra çok başarılı olmasına rağmen, son yıllarda okullarda artan şiddet, en iyi okullarda yer kazanma rekabeti, global gelişime ayak uydurmakta zorlanma gibi sorunların mevcut eğitim sisteminden kaynaklandığı ve eğitim sisteminde değişikliğe gerek olduğu sonucuna varılmıştır.
1984 yılında Ulusal Eğitim Reformu Konseyi kurulmuştur. 1987’de Konsey bireye saygı, ömür boyu eğitimin yaygınlaştırılması, Japon toplumunun daha esnek, yaratıcılığa açık, uluslar arası nitelikte, yabancı kültürün etkisinin azaltıldığı bir eğitim sistemi oluşturmak amacıyla aşağıdaki tavsiyelerde bulunmuştur;
1-Orta öğrenimde (ortaokul ve liselerde) daha çeşitli seçenekli konuların sunulması,
2-Üniversite giriş sınav sisteminin revize edilerek her üniversitenin kendi giriş sınavını yapması,
3-Eğitim olanaklarının okula kayıtlı olmayanlar için artırılması ve yabancı öğrenci kabul sisteminin geliştirilmesi.
Öğretim kurumları, resmi devlet okulları, mahalli okullar (il ve belediye okulları) ve Özel okullar, şeklinde sınıflandırılmaktadır
Okulöncesi, ilkokul, orta okul, lise ve meslek liseleri, üniversite ve özürlüler için okullar olarak sıralanmaktadır.
Okullaşma oranları okul öncesinde % 65, ilkokulda %99,9 , ortaokulda % 99 , lisede %92 ve yükseköğretimde %39’ dur.
(Ahmet Türk; http://54ahmetturk.sitemynet.com/japonturk.doc).
1985’de uzaktan eğitim yoluyla yetişkinlere, eğitimlerine devam etme olanağı sağlayan Açık Öğretim Üniversitesi açılmıştır.
Japonya’daki ömür-boyu istihdam sisteminde “Eğitim geçmişi” çok önemli bir faktördür. Üst-düzey bir şirkette çalışmak için, öncelikle bir üniversiteden mezun olmak gerekmektedir. Bu da orta ve lise öğrenimini yüksek başarıyla bitirmeye bağlıdır. Giriş sınavlarındaki şiddetli rekabet nedeniyle, artan sayıda öğrenci artık özel hazırlık okullarına devam etmektedirler.
Zorunlu eğitim kapsamı dışında kalan bu okullar, okul öncesi ve üniversite eğitiminde özellikle önemli rol oynamaktadırlar. O nedenle tamamlayıcı olarak açılan bu okullar, anaokulundan üniversite giriş sınavına kadar her düzeyde bulunmaktadır
Yurtdışında öğrenim gören Japon öğrenci sayısı artmaktadır. 2000 yılında 193,779 japon öğrenci yabancı ülkelerde öğrenim görürken; aynı yıl, Japonya’da %85’i Asya ülkelerinden olmak üzere 64,011 (2002 yılında: 95,550) yabancı öğrenci eğitim görmüştür (http://jin.jcic.or.jp/stat/category_16.html).
ÖĞRETİM YÖNTEMİ VE SINIF GEÇME
Japon ilk ve orta öğretiminin temelinde iki ana düşünce bulunmaktadır. Birincisi, hemen hemen bütün çocuklar okul programını anlayacak ve başarabilecek yetenektedir. İkincisi, çalışkanlık ve işin detayına ilgi göstermek gibi belli alışkanlıklar bütün öğrencilere kazandırılabilir. Bütün çocukların eşit potansiyele sahip oldukları tezi ileri sürülür. Öğrenci başarısındaki farklılıklar bireysel farklılıklardan değil, genel olarak bireysel çaba, azim ve özdisiplin gibi farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Bu nedenle öğrenciler yeteneklerine göre gruplandırılmazlar ve ayrı sınıflar açılmaz. Üst sınıfa geçiş ders başarısına göre değil , otomatik olarak gerçekleşir. Dersler bireysel farklılıklara göre düzenlenmez fakat öğretmenler zayıf öğrencileri teşvik etmeye ve onlara ayrıca özen göstermeye dikkat ederler. Japon ilkokul programı ihtiyaca yönelik ve kümülatiftir. Her sınıfta çocuğun bir çok şey öğrenmesi ve bir kavramdan diğerine çabukça geçmesi gerekmektedir. Öğrencilerin çoğu öğretilenleri izleyebilmelerine rağmen bazıları geride kalmaktadır. Geri kalan öğrencilerin durumları Japonya için ciddi bir problem oluşturmaktadır. Öğretimde bireyselliğin olmaması, yavaş öğrenenlerin veya diğer öğrenme problemleri bulunanların başarısızlığını artırmaktadır. Japonya’daki bu sorunların giderilmesi ve eğitimde bireyselliği gerçekleştirmeye yönelik çalışmalar son yıllarda hız kazanmıştır. Fakat bu sorunlara rağmen sistemin akademik başarısı üzerinde Japon kültüründen gelen çok çalışma, azim ve sebat gibi özelliklerin etkisi büyüktür.
EĞİTİMDE REFORM ÇALIŞMALARI:
Yukarıda anılan, eğitimde değişme zorunluluğu için başlatılan araştırma sonuçları doğrultusunda reform çalışmalarına girişilmiştir. 2001 yılında ilk girişimlerin başlatıldığı bu çalışmaların tanıtım anonsu : “Okul, Aile ve Toplulukları Yeniden Canlandırma; Okullar Gelişecek Eğitim Değişecek”tir. Adı ise, 21. Yüzyıl Eğitim Reformu İçin Gökkuşağı Planı –İzlenecek Yedi Öncelikli Strateji-
1- Öğrencilerin temel öğrenme yetkinliklerini artırma, dersleri daha kolay anlamalarını sağlama.
a.En fazla 20 öğrencili sınıflar oluşturmak
b.İnternet teknolojisi olan sınıflar oluşturmak
c.Ulusal akademik erişimli araştırmalar yapmak
2- Topluma hizmet ve benzeri çeşitli programlarda görevlendirerek, gençlerin açık ve sıcak yürekli japonlar olarak yetişmelerini teşvik etmek
Öğrenme ortamının keyifli ve sıkıntılardan uzak olmasını sağlamak
a.Okul kluplerinin aktivitelerini destekleyerek, kültürel aktiviteler ile spor aktivitelerini zenginleştirmek
b.Çocuklar arasında oluşabilecek sorunlu davranışlarda gerekli önlemleri almak
c.Çocukları zararlı bilgilerden korumak
3- Okulları, ailelerin ve toplulukların güvenebilecekleri ortamlar haline getirmek
a.Kendi kendini geliştirme sistemlerinin yardımıyla okulun gelişim sistemini kurmak
b.Ailenin katılımını sağlamak ve açıklamalarla okul derneğini canlandırmak
c.Değişik toplulukların gereksinimlerini karşılamak üzere, yeni özelliklere sahip okullar açmak
4- Öğretmenleri, “eğitimin gerçek profesyonelleri” olarak eğitmek
a.Ödüllendirme sistemlerini tanıtmak, gelişmeyi teşvik etmek
b.Öğretmenlere değişik topluluklarda çalışma deneyimi kazandıracak sistemler oluşturmak (çeşitli kuruluşlarda/şirketlerde çalışma deneyimi)
c.Yetersiz kalan öğretmenler için uygun önlemler almak
5- Üniversiteleri uluslar arası standartlara getirmek
6- Yeni yüzyıla uygun eğitim felsefesi oluşturmak ve eğitimin gereksinimlerini karşılamak
a.Temel Eğitim Yasasını gözden geçirerek yeni yüzyıla göre uyarlamak
b.Eğitimsel ölçütlerin gelişimi gözönüne alınarak ayrıntılı bir plan geliştirmek (MEXT; http://www.mext.go.jp/english/index.htm)
Reform kapsamında amaçlanan diğer bir konu öğrenciye yönelik rehberlik ve manevi eğitimi geliştirmektir. Özellikle, okuldan kaçma, zorbalık ve saldırganlık gibi davranışlar sergileyen sorunlu öğrenciler için okul, aile ve toplum örgütlerinin birlikte çalışma zorunluluğu getirilmiştir. Bununla amaçlanan, öğrencinin doğru ile yanlışı ayırt etmesini sağlamanın yanı sıra, başkalarına şefkatli, merhametli davranma gibi ahlaki değerlerin hayatına katacağı anlamın önemini kavratmaktır (http://www.mext.go.jp/english/index.htm).
http://aalevli.blogcu.com/japon-egitim-sistemi/2792622
http://www.dicle.edu.tr/suryayin/zgegitimder/sayılar/tam_metinler/12pdf/12_05_Kiral-Kiral.pdf
JAPONYA İLKÖĞRETİM SİSTEMİ ve TÜRKİYE
İLKÖĞRETİM SİSTEMİNİN KARŞILAŞTIRILMASI3/1/2008 - JAPON EĞİTİM SİSTEMİ
EĞİTİM SİSTEMİ
JAPONYA
- <LI class=MsoNormal style="LINE-HEIGHT: 150%">Japon eğitim sistemi dünyada en iyiler arasında yer almaktadır. <LI class=MsoNormal style="LINE-HEIGHT: 150%">Japonya’da eğitime büyük önem verilmektedir. 9 senelik temel eğitim zorunludur. Dolayısıyla asgari düzeyde eğitim görmüş olan işçiler bile matematiğe yatkındır. Firmalarda verilen hizmet içi eğitimlerle daha da gelişmeleri sağlanan bu işçilere Kalite Kontrol Yöntemlerinin öğretilmesi çok kolay olmuştur. <LI class=MsoNormal style="LINE-HEIGHT: 150%">Japon eğitim sistemi yaratıcılığı, zihinsel güçleri ve muhakeme yeteneğini arttırmaktan ziyade, görevini güvenilir şekilde yerine getirecek, toplumsallaştırılmış, teknik başarısı olan disiplinli işçi kuşakları yetiştirmeye yöneliktir. <LI class=MsoNormal style="LINE-HEIGHT: 150%">Japonya’daki katı hiyeraşi kendisini eğitim sisteminde de göstermektedir.Bir nevi sınıf farkı vardır. Belli okulları bitirenler belli işlere girebilirler. Bu nedenle anaokuldan üniversiteye kadar bir yarış sözkonusudur.
- Japonların % 90’ı ortaokul mezunudur ve bu okullarda matematik, bilgisayar ve Japonca’ya ağırlık verilir.Üniversite sınavlarında da matematik, Japonca ve İngilizce ağırlıklı sınavlardır. (http://www.insankaynaklari.gokceada.com/proje01.html)
Bugünkü eğitim sisteminin temel yapısı ve prensipleri, 1947’de kabul edilen Temel Eğitim Kanunu ve Okul Eğitimi Kanunu olmak üzere iki kanunla belirlenmiştir. Temel Eğitim Kanununda ilan edilen temel prensip; eğitim fırsatlarından herkesin eşit yararlanmasıdır. Kanun ırk, din, cinsiyet, sosyal statü, ekonomik durum ve aile yapısına dayanan ayrımı yasaklamıştır.
Eğitim sisteminin esas amacı, insan haklarına, sevgi gerçeğine ve barışa saygı duyan, barışçı ve demokratik bir milletin kendine güvenen insanlarını yetiştirmektir. Kanun, sağlıklı bir toplum için politik bilince ve dini toleransa çok önem vermektedir. Ancak, politika, partiler,dinler ile eğitim arasında herhangi bir bağı özellikle yasaklamıştır. Sosyal çalışmalar, devlet ve mahalli idareleri kütüphane, müze ve halk salonları gibi kuruluşlar oluşturmaya teşvik eden Temel Eğitim Kanunu doğrultusunda kamu okulları müfredatın esas unsurlarından birisidir
Japonya’da, okullar nicelik yönünden incelendiğinde, araç gereç, yerleşim ve eğitici kadrolarının yeterli olduğu; nitelik yönünde ise kaliteye dayalı devamlı gelişme içerisinde oldukları görülmektedir.
(F.Erdoğan; http://www.caginpolisi.com.tr/21/17-18.htm)
Japonya’nın eğitim sisteminin idaresinde yerinden yönetim esas alınmakta ve Eğitim Bakanlığının rolü genel olarak koordinatörlükle sınırlanmaktadır.
Okul bütçeleri, eğitim programları, ilk ve orta öğretimin denetimi alanlarında sorumluluk yerel öğretim kurullarındadır. Bu kurulların üyeleri yerel yönetimlerin idare başkanları tarafından seçilirler.
Eğitim içeriği bakımından, her okul kendi programını Eğitim Bakanlığınca hazırlanan ve yayınlanan “Çalışma Programına” uygun olarak hazırlamaktadır. Ders kitapları yerel öğretim kurulları tarafından Bakanlığın üç yılda bir belirlediği kitaplar arasından seçilir.
Eğitim politikalarının, müfredatın ve ders kitaplarının belirlenmesinden Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı (MEXT; Monbuşo) sorumludur.
47 vilayetin her birinde merkezi hükümet tarafından atanmış beş kişiden oluşan eğitim müdürlüğü vardır. Merkezi hükümet okul inşaatları, öğretmen maaşları ve okullarda verilen öğlen yemeklerini karşılamak suretiyle eğitim harcamalarının yaklaşık % 50’ sini finanse etmektedir. Eğitimin milli gelirden aldığı pay son 20 yılda düşme eğilimindedir, buna rağmen dünya standartlarının üzerindedir.
1980’lerden sonra çok başarılı olmasına rağmen, son yıllarda okullarda artan şiddet, en iyi okullarda yer kazanma rekabeti, global gelişime ayak uydurmakta zorlanma gibi sorunların mevcut eğitim sisteminden kaynaklandığı ve eğitim sisteminde değişikliğe gerek olduğu sonucuna varılmıştır.
1984 yılında Ulusal Eğitim Reformu Konseyi kurulmuştur. 1987’de Konsey bireye saygı, ömür boyu eğitimin yaygınlaştırılması, Japon toplumunun daha esnek, yaratıcılığa açık, uluslar arası nitelikte, yabancı kültürün etkisinin azaltıldığı bir eğitim sistemi oluşturmak amacıyla aşağıdaki tavsiyelerde bulunmuştur;
1-Orta öğrenimde (ortaokul ve liselerde) daha çeşitli seçenekli konuların sunulması,
2-Üniversite giriş sınav sisteminin revize edilerek her üniversitenin kendi giriş sınavını yapması,
3-Eğitim olanaklarının okula kayıtlı olmayanlar için artırılması ve yabancı öğrenci kabul sisteminin geliştirilmesi.
Öğretim kurumları, resmi devlet okulları, mahalli okullar (il ve belediye okulları) ve Özel okullar, şeklinde sınıflandırılmaktadır
Okulöncesi, ilkokul, orta okul, lise ve meslek liseleri, üniversite ve özürlüler için okullar olarak sıralanmaktadır.
Okullaşma oranları okul öncesinde % 65, ilkokulda %99,9 , ortaokulda % 99 , lisede %92 ve yükseköğretimde %39’ dur.
(Ahmet Türk; http://54ahmetturk.sitemynet.com/japonturk.doc).
1985’de uzaktan eğitim yoluyla yetişkinlere, eğitimlerine devam etme olanağı sağlayan Açık Öğretim Üniversitesi açılmıştır.
Japonya’daki ömür-boyu istihdam sisteminde “Eğitim geçmişi” çok önemli bir faktördür. Üst-düzey bir şirkette çalışmak için, öncelikle bir üniversiteden mezun olmak gerekmektedir. Bu da orta ve lise öğrenimini yüksek başarıyla bitirmeye bağlıdır. Giriş sınavlarındaki şiddetli rekabet nedeniyle, artan sayıda öğrenci artık özel hazırlık okullarına devam etmektedirler.
Zorunlu eğitim kapsamı dışında kalan bu okullar, okul öncesi ve üniversite eğitiminde özellikle önemli rol oynamaktadırlar. O nedenle tamamlayıcı olarak açılan bu okullar, anaokulundan üniversite giriş sınavına kadar her düzeyde bulunmaktadır
Yurtdışında öğrenim gören Japon öğrenci sayısı artmaktadır. 2000 yılında 193,779 japon öğrenci yabancı ülkelerde öğrenim görürken; aynı yıl, Japonya’da %85’i Asya ülkelerinden olmak üzere 64,011 (2002 yılında: 95,550) yabancı öğrenci eğitim görmüştür (http://jin.jcic.or.jp/stat/category_16.html).
ÖĞRETİM YÖNTEMİ VE SINIF GEÇME
Japon ilk ve orta öğretiminin temelinde iki ana düşünce bulunmaktadır. Birincisi, hemen hemen bütün çocuklar okul programını anlayacak ve başarabilecek yetenektedir. İkincisi, çalışkanlık ve işin detayına ilgi göstermek gibi belli alışkanlıklar bütün öğrencilere kazandırılabilir. Bütün çocukların eşit potansiyele sahip oldukları tezi ileri sürülür. Öğrenci başarısındaki farklılıklar bireysel farklılıklardan değil, genel olarak bireysel çaba, azim ve özdisiplin gibi farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Bu nedenle öğrenciler yeteneklerine göre gruplandırılmazlar ve ayrı sınıflar açılmaz. Üst sınıfa geçiş ders başarısına göre değil , otomatik olarak gerçekleşir. Dersler bireysel farklılıklara göre düzenlenmez fakat öğretmenler zayıf öğrencileri teşvik etmeye ve onlara ayrıca özen göstermeye dikkat ederler. Japon ilkokul programı ihtiyaca yönelik ve kümülatiftir. Her sınıfta çocuğun bir çok şey öğrenmesi ve bir kavramdan diğerine çabukça geçmesi gerekmektedir. Öğrencilerin çoğu öğretilenleri izleyebilmelerine rağmen bazıları geride kalmaktadır. Geri kalan öğrencilerin durumları Japonya için ciddi bir problem oluşturmaktadır. Öğretimde bireyselliğin olmaması, yavaş öğrenenlerin veya diğer öğrenme problemleri bulunanların başarısızlığını artırmaktadır. Japonya’daki bu sorunların giderilmesi ve eğitimde bireyselliği gerçekleştirmeye yönelik çalışmalar son yıllarda hız kazanmıştır. Fakat bu sorunlara rağmen sistemin akademik başarısı üzerinde Japon kültüründen gelen çok çalışma, azim ve sebat gibi özelliklerin etkisi büyüktür.
EĞİTİMDE REFORM ÇALIŞMALARI:
Yukarıda anılan, eğitimde değişme zorunluluğu için başlatılan araştırma sonuçları doğrultusunda reform çalışmalarına girişilmiştir. 2001 yılında ilk girişimlerin başlatıldığı bu çalışmaların tanıtım anonsu : “Okul, Aile ve Toplulukları Yeniden Canlandırma; Okullar Gelişecek Eğitim Değişecek”tir. Adı ise, 21. Yüzyıl Eğitim Reformu İçin Gökkuşağı Planı –İzlenecek Yedi Öncelikli Strateji-
1- Öğrencilerin temel öğrenme yetkinliklerini artırma, dersleri daha kolay anlamalarını sağlama.
a.En fazla 20 öğrencili sınıflar oluşturmak
b.İnternet teknolojisi olan sınıflar oluşturmak
c.Ulusal akademik erişimli araştırmalar yapmak
2- Topluma hizmet ve benzeri çeşitli programlarda görevlendirerek, gençlerin açık ve sıcak yürekli japonlar olarak yetişmelerini teşvik etmek
Öğrenme ortamının keyifli ve sıkıntılardan uzak olmasını sağlamak
a.Okul kluplerinin aktivitelerini destekleyerek, kültürel aktiviteler ile spor aktivitelerini zenginleştirmek
b.Çocuklar arasında oluşabilecek sorunlu davranışlarda gerekli önlemleri almak
c.Çocukları zararlı bilgilerden korumak
3- Okulları, ailelerin ve toplulukların güvenebilecekleri ortamlar haline getirmek
a.Kendi kendini geliştirme sistemlerinin yardımıyla okulun gelişim sistemini kurmak
b.Ailenin katılımını sağlamak ve açıklamalarla okul derneğini canlandırmak
c.Değişik toplulukların gereksinimlerini karşılamak üzere, yeni özelliklere sahip okullar açmak
4- Öğretmenleri, “eğitimin gerçek profesyonelleri” olarak eğitmek
a.Ödüllendirme sistemlerini tanıtmak, gelişmeyi teşvik etmek
b.Öğretmenlere değişik topluluklarda çalışma deneyimi kazandıracak sistemler oluşturmak (çeşitli kuruluşlarda/şirketlerde çalışma deneyimi)
c.Yetersiz kalan öğretmenler için uygun önlemler almak
5- Üniversiteleri uluslar arası standartlara getirmek
6- Yeni yüzyıla uygun eğitim felsefesi oluşturmak ve eğitimin gereksinimlerini karşılamak
a.Temel Eğitim Yasasını gözden geçirerek yeni yüzyıla göre uyarlamak
b.Eğitimsel ölçütlerin gelişimi gözönüne alınarak ayrıntılı bir plan geliştirmek (MEXT; http://www.mext.go.jp/english/index.htm)
Reform kapsamında amaçlanan diğer bir konu öğrenciye yönelik rehberlik ve manevi eğitimi geliştirmektir. Özellikle, okuldan kaçma, zorbalık ve saldırganlık gibi davranışlar sergileyen sorunlu öğrenciler için okul, aile ve toplum örgütlerinin birlikte çalışma zorunluluğu getirilmiştir. Bununla amaçlanan, öğrencinin doğru ile yanlışı ayırt etmesini sağlamanın yanı sıra, başkalarına şefkatli, merhametli davranma gibi ahlaki değerlerin hayatına katacağı anlamın önemini kavratmaktır (http://www.mext.go.jp/english/index.htm).
http://aalevli.blogcu.com/japon-egitim-sistemi/2792622
http://www.dicle.edu.tr/suryayin/zgegitimder/sayılar/tam_metinler/12pdf/12_05_Kiral-Kiral.pdf