İTİRAFLAR…
İş arkadaşım, sırada havale göndermek için bekleyen kadına “Adresinizi verir misiniz hanımefendi” dediğinde gelen cevap: “Ağzımla mı söyleyeyim?” Yok yok bunlar insanı zorla yoldan çıkarırlar.
Yıl 1975, televizyon evimize yeni girmiş. Bizden evvel televizyon sahibi olabilmeyi hasbelkader başarmış olan yengemizin bize yaptığı ziyarette ekranda türkü söyleyen soliste bakarak, biraz da kasılarak yaptığı yorum unutulur gibi değil: “Bizim televizyon saz çalanları da gösteriyor.”
Haftada bir gün gelen temizlikçimin bütün gün televizyon izlemesinden bıkmış usanmıştım. Bunu söylesem de biliyordum ki inkâr edecek. Bir sabah televizyonun arkasındaki anten kablosunu çıkardım ve onun bulamayacağı bir yere sakladım, tabii not yazmayı da unutmadım: “Hesma hanım, televizyon bozuk, görüntü yok” Ben eve dönmeden önce işini bitirip giden Hesma hanımdan yanıt: “ ..... Hanım, tölüvizyon bozuk deel, sigara kaadını kıvırıp deliğe soktum, çalıştı.” Alüminyum içeren sigara kâğıdının iyi bir iletken olduğunu bilen Hesma Hanım’ı TÜBİTAK alır mı acaba?
Yer kuzeydoğu Anadolu. Lokantanın girişini engelleyecek şekilde park etmiş, plakası 128 BNW 1298 olan yabancı bir araçla ilgili lokanta yönetimine şikâyet gitmiş. Anons yapılıyor: “Yoli tıkamiş olan, yüz yirmi sekiz, beeee, nee, “karışık ve” plakali aracun sahibi, arabani koyduğun yer yakişti mi?” Neşeli toprağımı seviyorum yaa
Geçirdiği trafik kazasından sonra arkadaşımızı ziyarete gittik. Arkadaşımızın küçük kızına “Annene araba mı çarptı yavrum?” diye sorduk. Ufaklık gururlanarak “Evet hem de BMW” dedi
TRT’de Çin mi yoksa Japon yapımı mı olduğunu tam anlayamadığım bir dizi var. Geçenlerde teyzemlere gittiğimde bir baktım o dizi seyrediyorlar. E elimiz mahkûm çayımızı içerken biz de bir ucundan takıldık. Aman Allah’ım dizi korkunç ama asıl kötü yanı karışık ilişkileri; bir türlü çözemedik. Gaflet bu ya bir ara teyzeme sordum “Kim şimdi bu kadın diye?” Açıklaması aynen şöyle: “Şimdi bak, şu kiraz dudaklı olan kız yanındaki mendeburun eltisi. Şu da bilmem kimin görümcesi. Şunun kardeşinin de eniştesiyle husumeti var ama bacanağı olaya el koymuş durumda.” Türküz biz Türk; Japon Çin anlamayız. Görümceyse görümce, bacanaksa bacanak.
Bugün yaşlı, sevimli, tonton görünümlü bir teyze önden koşturan, torunu olduğunu zannettiğim ufak çocuğa şöyle seslendi: “Yanımdan gel. Kaçirular seni. Bebreklerini çalarlar, ciyerlerini çalarlar, dalacuklarını çalarlar. Organci bunlar. Gözleruni alular.” Vay vay vay teyze valla korktum. Beni de yanına al.
İş arkadaşım, sırada havale göndermek için bekleyen kadına “Adresinizi verir misiniz hanımefendi” dediğinde gelen cevap: “Ağzımla mı söyleyeyim?” Yok yok bunlar insanı zorla yoldan çıkarırlar.
Yıl 1975, televizyon evimize yeni girmiş. Bizden evvel televizyon sahibi olabilmeyi hasbelkader başarmış olan yengemizin bize yaptığı ziyarette ekranda türkü söyleyen soliste bakarak, biraz da kasılarak yaptığı yorum unutulur gibi değil: “Bizim televizyon saz çalanları da gösteriyor.”
Haftada bir gün gelen temizlikçimin bütün gün televizyon izlemesinden bıkmış usanmıştım. Bunu söylesem de biliyordum ki inkâr edecek. Bir sabah televizyonun arkasındaki anten kablosunu çıkardım ve onun bulamayacağı bir yere sakladım, tabii not yazmayı da unutmadım: “Hesma hanım, televizyon bozuk, görüntü yok” Ben eve dönmeden önce işini bitirip giden Hesma hanımdan yanıt: “ ..... Hanım, tölüvizyon bozuk deel, sigara kaadını kıvırıp deliğe soktum, çalıştı.” Alüminyum içeren sigara kâğıdının iyi bir iletken olduğunu bilen Hesma Hanım’ı TÜBİTAK alır mı acaba?
Yer kuzeydoğu Anadolu. Lokantanın girişini engelleyecek şekilde park etmiş, plakası 128 BNW 1298 olan yabancı bir araçla ilgili lokanta yönetimine şikâyet gitmiş. Anons yapılıyor: “Yoli tıkamiş olan, yüz yirmi sekiz, beeee, nee, “karışık ve” plakali aracun sahibi, arabani koyduğun yer yakişti mi?” Neşeli toprağımı seviyorum yaa
Geçirdiği trafik kazasından sonra arkadaşımızı ziyarete gittik. Arkadaşımızın küçük kızına “Annene araba mı çarptı yavrum?” diye sorduk. Ufaklık gururlanarak “Evet hem de BMW” dedi
TRT’de Çin mi yoksa Japon yapımı mı olduğunu tam anlayamadığım bir dizi var. Geçenlerde teyzemlere gittiğimde bir baktım o dizi seyrediyorlar. E elimiz mahkûm çayımızı içerken biz de bir ucundan takıldık. Aman Allah’ım dizi korkunç ama asıl kötü yanı karışık ilişkileri; bir türlü çözemedik. Gaflet bu ya bir ara teyzeme sordum “Kim şimdi bu kadın diye?” Açıklaması aynen şöyle: “Şimdi bak, şu kiraz dudaklı olan kız yanındaki mendeburun eltisi. Şu da bilmem kimin görümcesi. Şunun kardeşinin de eniştesiyle husumeti var ama bacanağı olaya el koymuş durumda.” Türküz biz Türk; Japon Çin anlamayız. Görümceyse görümce, bacanaksa bacanak.
Bugün yaşlı, sevimli, tonton görünümlü bir teyze önden koşturan, torunu olduğunu zannettiğim ufak çocuğa şöyle seslendi: “Yanımdan gel. Kaçirular seni. Bebreklerini çalarlar, ciyerlerini çalarlar, dalacuklarını çalarlar. Organci bunlar. Gözleruni alular.” Vay vay vay teyze valla korktum. Beni de yanına al.