Sokakların gölgesi düştü
Duvarların boş bakışına
Dolanıyorken gelip geçenler
Tenimdeki yaralarda
Acılarımın öksüz titreyişine
Bak/tım!
Siren sesleri parçalandı
Sokak lambalarının ışığında
Issızlığın zulasına düşerken
Gözlerimden mutluluk
Yalnızlığımın renginden
Kork/tum!
Fotoğraflarda anılar soldu
Tozlanmış çerçevelerde
Yitirirken dolunay ışığını
Yıldızlar sardı beni
Gecelerin dünden kalma gizeminde
Ağla/dım!
Soğuk kesmiş parmaklarında
Bir sokak çocuğu ağladı
Utandım duyarsızlıktan
Yüzündeki kir izlerinde
Kayboldu insanlık
Sus/tum!
