Büyük Kıtlık ya da bir diğer ismiyle
İrlanda Patates Kıtlığı,
İrlanda'da da 1845 yılında başlayıp 1852 yılında son bulan kitlesel açlık, hastalık ve göç dönemi.[SUP]
[1][/SUP][SUP]
[2][/SUP]
İrlandacada Gorta Mór (Büyük Açlık) ve
Drochshaol (kötü yaşam) adlarıyla anılmaktadır.
Yaklaşık 1.000.000 kişinin ölümü, hastalanması ve de göç etmesiyle sonuçlanan[SUP]
[3][/SUP] büyük kıtlığa halkın temel gıda maddesi olan
patateslere bulaşan
phytophthora infestans mantarı sebep olmuştur.[SUP]
[4][/SUP] 1845'te ekilen patatesin %40'ını, sonraki yıl tamamını yok eden mantar yalnızca tarladaki değil ambarlardaki patatesleri de etkilemiştir. Bunun sonunda halk yedi yıl boyunca açlık çekmiştir. Yedi yıllık kıtlık sona erdiğinde kentin nüfusu %20-25 oranında azalmıştı.
Adadaki İngiliz ablukası sonucu yayılan kıtlık için dönemin
Osmanlı Padişahı Abdülmecid 1847 yılında yardımda bulunmaya karar vermiştir. Padişahın İrlanda halkı için 5.000
£ yardımda bulunmak istediği İngiliz hükûmetine bildirilmiş fakat bu yardım isteği
Kraliçe Victoria'nın dahi kendi vatandaşlarına ancak 2.000£ yardımda bulunduğu gerekçesiyle geri çevrilmiştir. Yapılmak istenen yardımın 1.000£'e düşürülmesini rica eden İngilizlerin bu isteğini kabul eden padişah 4.000£ değerinde buğdayı da gemilerle İrlanda'ya göndermiştir.
