ilim uğrunda isimli kitabtan hoşuma giden bazı kısımları sizinle paylaşmak istedim
kadiri tarikatini şeyhi abdulkadir geylaninin hayatını anlatan hafız ibni recep onun şöyle dediğini de nakleder:
diken saplarıyla sebze artıklarıyla geçiniyrdum.darlığım bağdatta ortaya çıkan bir pahalılık yüzünden öyle arttı ki günlerce hiç yemek yemediğim oldu.yiyecek bişeyler bulabilmek için çöpleri gezerdim. bir gün çok şiddetli bir açlık hissettiğim için nehrin kenarlarında marul veya sebze yaprakları yada başka birşey bulup açlığımı onunla gideririm düşüncesiyle çıktım nereye uğradıysam benden önce orayı birisi daha aramıştı.bulduğum oluyorsada bakıyrdumki fakirler üzerine çullanmışlardı.bende ozaman orayı severek bırakıyrdum.nihayet yürüyerek şehrin ortasına kadar geldim benden önce uğranılınmamış hiçbir döküntü bulamıyordum.nihayet bağdattaki bir çarşıda yasin mescidine vardım.halsizlik beni öyle ezmiştiki ayakta duramaz olmuştum
mescide gidip bi köşeye yığılıverdim ben tam ölümle tokalaşıyordumki içeri yabancı bi delikanlı girdi elinde has ekmek ve kebap vardı oturup yemeye başladı o her lokmayı kaldırışında ben açlığın şiddetinden neredeyse ağzımı açacak oluyrdum sonra bu halimden hoşlanmadım sonra kendi kendime nedir bu hal burada ya Allah yetişir yada hükmettiği ölüm; ondan öteye ne var dedim baktım döndü ve beni gördü. bismillah kardeşim buyur dedi ben direttim Allah aşkına buyur deyince nefsim arzuladı ama ben yine ona karşı koydum
Allah aşkına diyerek tekrar çağırınca varıp boynum bükük yemeye başladım oda sordu ne iş yaparsı? nerelisin? kimsin? bende: geylanlı bir talebeyim.Oda: bende geylanlıyım.geylanlı bir abdulkadir diye bir delikanlı tanırmısın?zahid ebu abdullah es-ssavmai nin torunu olarak bilinir dedi.ben oyum deyince sarsıldı rengi attı dediki:Vallahi bağdata geldiğimde bir miktar haçlığım kalmıştı seni aradım kimse bilip göstermedi kalan harçlığımda bitti 3 gün olduki senin yanımdaki parandan başka yiyeceğimi temin edecek param kalmadı öyleki bana artık meyte helal olmuştu senin emanetinle bu ekmek ve kebabı aldım gönül hoşluğuyla yiyebilirsin.biraz önce sen benim misafirimdin şimdi ise ben senin misafirinim.Annen benimle sana 8 dinar göndermişti bende darda kalınca onunla yiyecek satın aldım çok özür dilerim dedi.onu teskin ettim iyi yaptığını söyledim yemeğin kalanı ile harçlık olarak bir miktar altını ona verdim kabul edip ayrıldı
kadiri tarikatini şeyhi abdulkadir geylaninin hayatını anlatan hafız ibni recep onun şöyle dediğini de nakleder:
diken saplarıyla sebze artıklarıyla geçiniyrdum.darlığım bağdatta ortaya çıkan bir pahalılık yüzünden öyle arttı ki günlerce hiç yemek yemediğim oldu.yiyecek bişeyler bulabilmek için çöpleri gezerdim. bir gün çok şiddetli bir açlık hissettiğim için nehrin kenarlarında marul veya sebze yaprakları yada başka birşey bulup açlığımı onunla gideririm düşüncesiyle çıktım nereye uğradıysam benden önce orayı birisi daha aramıştı.bulduğum oluyorsada bakıyrdumki fakirler üzerine çullanmışlardı.bende ozaman orayı severek bırakıyrdum.nihayet yürüyerek şehrin ortasına kadar geldim benden önce uğranılınmamış hiçbir döküntü bulamıyordum.nihayet bağdattaki bir çarşıda yasin mescidine vardım.halsizlik beni öyle ezmiştiki ayakta duramaz olmuştum
mescide gidip bi köşeye yığılıverdim ben tam ölümle tokalaşıyordumki içeri yabancı bi delikanlı girdi elinde has ekmek ve kebap vardı oturup yemeye başladı o her lokmayı kaldırışında ben açlığın şiddetinden neredeyse ağzımı açacak oluyrdum sonra bu halimden hoşlanmadım sonra kendi kendime nedir bu hal burada ya Allah yetişir yada hükmettiği ölüm; ondan öteye ne var dedim baktım döndü ve beni gördü. bismillah kardeşim buyur dedi ben direttim Allah aşkına buyur deyince nefsim arzuladı ama ben yine ona karşı koydum
Allah aşkına diyerek tekrar çağırınca varıp boynum bükük yemeye başladım oda sordu ne iş yaparsı? nerelisin? kimsin? bende: geylanlı bir talebeyim.Oda: bende geylanlıyım.geylanlı bir abdulkadir diye bir delikanlı tanırmısın?zahid ebu abdullah es-ssavmai nin torunu olarak bilinir dedi.ben oyum deyince sarsıldı rengi attı dediki:Vallahi bağdata geldiğimde bir miktar haçlığım kalmıştı seni aradım kimse bilip göstermedi kalan harçlığımda bitti 3 gün olduki senin yanımdaki parandan başka yiyeceğimi temin edecek param kalmadı öyleki bana artık meyte helal olmuştu senin emanetinle bu ekmek ve kebabı aldım gönül hoşluğuyla yiyebilirsin.biraz önce sen benim misafirimdin şimdi ise ben senin misafirinim.Annen benimle sana 8 dinar göndermişti bende darda kalınca onunla yiyecek satın aldım çok özür dilerim dedi.onu teskin ettim iyi yaptığını söyledim yemeğin kalanı ile harçlık olarak bir miktar altını ona verdim kabul edip ayrıldı
