hoşçakal

bugün anladım ki;

sen bir imgeden başka bir şey değilsin

ne acı!

yani seni ben yarattım düşlerimde!

ne ellerin, ne yüzün...

öyle yabancısın ki bana

şaşıyorum kendime!

YALAN!

yine başa döndüm

kahretsin!

ben gidiyorum,

sen karanlında sürüklenirken.

arkamda koca bir

düş bırakıyorum sana

yaşananlar ve

yaşanması olası olmayanlar adına...

her şeye rağmen diyerek

ihanete rağmen diyerek!

hiç haketmiyorsun ya;

ben yine de sana

gülümsememi bırakıyorum

ki;

yalnızlığında

suskunluğunda

-benim suskunluklarımda sığındığım gibi-

elini uzattığında

sıcak bir düş bulabilesin diye...

hoşça kal!