Hikmetname

Ezelle ebed arası bir andır
Halkettiğim bütün nesne bir candır
Muhammedimse canlara canandır
Hikmetimden sual olunmaz benim

Sıfatlarımla göründüm alemde
Tek bir noktayım hazreyi âli’de
Yüce makamım müminin gönlünde
Hikmetimden sual olunmaz benim

Kâh aşık olur hak diye inlerim
Arif olur her sıfatı bilirim
Beni ayan gösterir her tecellim
Hikmetimden sual olunmaz benim

Nice dertleri dermana döndürdüm
İbrahime ateşi yaktım söndürdüm
Birçok dostumu ağlattım güldürdüm
Hikmetimden sual olunmaz benim

Tecellim başlı başına hikmettir
Size zulmet gelen aslen rahmettir
Muradım kulumuza bilinmektir
Hikmetimden sual olunmaz benim

Halkettim ben yüzbinlerce peygamber
Mahlukata onlarla saldım haber
Muhammedle kokuttum miski amber
Hikmetimden sual olunmaz benim

Giydim etle kemiği adem oldum
Havva oldumda kaburgadan doğdum
Şeytana uydum cennetten kovuldum
Hikmetimden sual olunmaz benim

Gizledim velilerimi kubbeme
Yokluktur onlara en güzel paye
Tecelli zat ile çıktım zahire
Hikmetimden sual olunmaz benim

Batılı halkettimki hak bilinsin
Kötüyü halkettim iyi bilinsin
Yokluğu halkettim iyi bilinsin
Hikmetimden sual olunmaz benim

Var ettim ben tufanla zelzeleyi
Batırdım yere birçok beldeleri
Telef ettim binlerce hergeleyi
Hikmetimden sual olunmaz benim

Arifim olmayanın mefhumuyum
Kendi kendimi hep arar dururum
Tam buldum derken yine kaybolurum
Hikmetimden sual olunmaz benim

Bir mertebede nefsi emmareyim
Bu halimden bende razı değilim
Gönülde vicdanım sorun öğrenin
Hikmetimden sual olunmaz benim

Beni bilen bildiğiyle aynı
Bilmeyenler sanır kendini gayrı
Gör cahilde şerri arifte hayrı
Hikmetimden sual olunmaz benim

Demircinin sözleri hep olur hak
Dinleyenin kalbi olur temiz pak
Konuşanla arasında kalmaz fark
Hikmetimden sual olunmaz benim


M.ÇELİKÇEKEN 30-12-1992