HakikatTR
İhvan Forum Üye
- Katılım
- 21 Kas 2019
- Mesajlar
- 13
- Tepkime puanı
- 11
- Puanları
- 3
"İnsan hayal ettiği müddetçe yaşar."
Onun için hayallerini kaybetme!
İdeallerini çaldırma!
Binbir emekle inşaa ettiğin kalbindeki tutkuyu öldürme!
Hayallerin ölürse, ölürsün.
Hayal kurmak, "işte benim arzım, işte benim kainatım, ömrün oldukça hayal et, ömrün oldukça tefekkür et ey kulum. Haydi ideallerin için ummandan ummana yelken aç!" diye sana hitab eden Rabb'inle imzaladığın nihayeti olmayan bir mutabakattır.
Hayal kurmayı unutan, Rabb'inden ümidini kesmiş demektir.
Rabb'inden ümidini kesenin ne bu dünyası ne de öbür dünyası mamur olur.
"Gerçek insan" dosdoğrudur; özüne sadıktır. Özünde sakladığı hayallerine sadıktır.
"Gerçek insan" karakter sahibidir; sendeler, devrilir, kaybeder ama günün müptezel şartlarına göre "eğilip bükülmez."
"Gerçek insan" yaşadıklarından ders çıkarır, pişman olur, hüzünlenir, ara verir, nefes alır ama asla fikirlerinde, sözlerinde ve fiillerinde kaypaklık yapmaz.
"Gerçek insan" onurlu ve vakarlıdır; şahsiyetine uzanan hiç bir sefil ele ve dile müsamaha göstermez.
"Gerçek insan" insanlardan ummaz; sadece Allah'tan ümid eder ve bu itibarla sadece Allah'tan korkar.
"Gerçek insanın" bir tane sırdaşı vardır; O da Allah'tır. Hakikatte derdini de sevincini de O'na anlatır.
Gerçek insan, tek sırdaşı olan Rabb'inin kendisine emanet ettiği kalbine gözü gibi bakar. O kalbin hiç bir beşere peşkeş çekilemeyeceğini bilir. Çünkü orada ümitleri vardır, sırları vardır, hayalleri vardır.
Ve "gerçek insan" hayalleri olanların kıymetini bilir.
Onları saygıyla sever.
Onları kardeşi addeder.
O hayallerin gerçeğe dönüşmesi için "kardeş" bildiğine gıpta eder, kıskanmaz. Elinden gelen desteği verir.
Hülasa dostum, insan olduğunun delilidir bunlar; İdeallerinden vazgeçmemek, daima tutkuyla yaşamak, ancak Allah'tan ümid etmek, yalnızca başkalarına değil kendine verdiğin sözlere de sadık olmak...
Unutma, esir insan yoktur; benliğini esarete teslim etmiş insan vardır.
Unutma, Dünya esaret ve cesaret üstüne kurulmuştur; korkarsan esir düşersin.
Korkarsan hayal kurmayı unutursun.
Hayallerini unutursan hürriyetini kaybedersin.
Eğer "hür yaşamayacaksak" neden gönderildik ki şu üç günlük Dünya’ya?
Onun için hayallerini kaybetme!
İdeallerini çaldırma!
Binbir emekle inşaa ettiğin kalbindeki tutkuyu öldürme!
Hayallerin ölürse, ölürsün.
Hayal kurmak, "işte benim arzım, işte benim kainatım, ömrün oldukça hayal et, ömrün oldukça tefekkür et ey kulum. Haydi ideallerin için ummandan ummana yelken aç!" diye sana hitab eden Rabb'inle imzaladığın nihayeti olmayan bir mutabakattır.
Hayal kurmayı unutan, Rabb'inden ümidini kesmiş demektir.
Rabb'inden ümidini kesenin ne bu dünyası ne de öbür dünyası mamur olur.
"Gerçek insan" dosdoğrudur; özüne sadıktır. Özünde sakladığı hayallerine sadıktır.
"Gerçek insan" karakter sahibidir; sendeler, devrilir, kaybeder ama günün müptezel şartlarına göre "eğilip bükülmez."
"Gerçek insan" yaşadıklarından ders çıkarır, pişman olur, hüzünlenir, ara verir, nefes alır ama asla fikirlerinde, sözlerinde ve fiillerinde kaypaklık yapmaz.
"Gerçek insan" onurlu ve vakarlıdır; şahsiyetine uzanan hiç bir sefil ele ve dile müsamaha göstermez.
"Gerçek insan" insanlardan ummaz; sadece Allah'tan ümid eder ve bu itibarla sadece Allah'tan korkar.
"Gerçek insanın" bir tane sırdaşı vardır; O da Allah'tır. Hakikatte derdini de sevincini de O'na anlatır.
Gerçek insan, tek sırdaşı olan Rabb'inin kendisine emanet ettiği kalbine gözü gibi bakar. O kalbin hiç bir beşere peşkeş çekilemeyeceğini bilir. Çünkü orada ümitleri vardır, sırları vardır, hayalleri vardır.
Ve "gerçek insan" hayalleri olanların kıymetini bilir.
Onları saygıyla sever.
Onları kardeşi addeder.
O hayallerin gerçeğe dönüşmesi için "kardeş" bildiğine gıpta eder, kıskanmaz. Elinden gelen desteği verir.
Hülasa dostum, insan olduğunun delilidir bunlar; İdeallerinden vazgeçmemek, daima tutkuyla yaşamak, ancak Allah'tan ümid etmek, yalnızca başkalarına değil kendine verdiğin sözlere de sadık olmak...
Unutma, esir insan yoktur; benliğini esarete teslim etmiş insan vardır.
Unutma, Dünya esaret ve cesaret üstüne kurulmuştur; korkarsan esir düşersin.
Korkarsan hayal kurmayı unutursun.
Hayallerini unutursan hürriyetini kaybedersin.
Eğer "hür yaşamayacaksak" neden gönderildik ki şu üç günlük Dünya’ya?