saide
Asistan
- Katılım
- 17 Haz 2006
- Mesajlar
- 516
- Tepkime puanı
- 1
- Puanları
- 0
Ömer bin Hattab(r.a.)dan şöyle rivayet olundu.Cibril(a.s.)her zaman geldiği vaktin dışında Resulullah(s.a.v.)in yanına geldi.Bunu gören Resulullah(s.a.v.) kalktı: Ya Cibril ! Neden rengini değişmiş ve solgun görüyorum dedi.O da;Allah´u Teala cehennem ateşinin körüklenmesini şiddetli yandırılmasını emretti. Onun heyecanı ile geldim dedi.resulullah (a.s.)Ya Cibril bana cehennem ateşini anlat deyince Cibril cehennemi şöyle anlattı: Yüce Allah cehennemin yakılmasını emretti.Bin yıl yakıldı bembeyaz oldu.Sonra yine yakılmasını emretti,bin yıl daha yakıldı kıpkırmızı oldu.Tekrar emretti bin yıl daha yakıldı.Simsiyah oldu. O şimdi kapkara ve karanlıktır.Kıvılcımlarıın parıltısı gözükmez.Alevi sönmez.Seni hak dini ile gönderen Allah´a yemin ederim ki cehennemden dünyaya iğne deliği kadar bir delik açılsa sıcaklığından yeryüzündeki bütün canlılar ölür.Seni hak din ile gönderen Allah´a yemin ederim ki eğer cehennem zebanisi dünyadaki insanlara gözükse bütün insanlar ölür.Allah´ın kitabında vasfettiği cehennem zincirinin bir halkası dağların üzerine konulsa dağlar ezilir,yere batardı.
Bunları dinleyen Peygamberimiz(s.a.v.) Yeter ya Cibril daha fazla dinlemeye dayanamayacağım.Korkudan kalbim durup öleceğim dedi.Cibril´e bakıp onun da ağladığını görünce;Ya Cibril Allah katında yüce makam ve şerefin varken sende mi ağlıyorsun?dedi.Cibril de şu cevabı verdi:neden ağlamayım.Ben daha çok ağlamalıyım.Allah´ın ilminde,göründüğüm halden daha kötü bir halde olabilirim.İblis gibi korkunç imtihana çekilmeyeceğimi ne bileyim.O da meleklerdendi...ne bileyim.Belki Harut ve Marut´un düştüğü akibete düşerim deyince peygamberimiz(s.a.v.)uzun süre ağladı.Cibril ağladı,nihayet onlara şöyle bir ses geldi: Ya Cibril.Ya Muhammed(s.a.v.)Allah sizi günah işlemekten ve asi olmaktan emin kıldı.Bunun üzerine Cibril yükseldi gitti.Resulullah(s.a.v.) da çıktı.Ensardan bir cemaate uğradı.Gülüyorlar,eğleniyorlardı.Bu hali görünce onlara;Arkanızda cehennem olduğu halde nasıl gülüp eğleniyorsunuz.Eğer benim bildiklerimi bilseniz az güler,çok ağlardınız,boğazınızdan yemek ve su geçmezdi.Yollara çıkar Allah´a yalvarırdınız.´buyurdu.(Teberani) (alinti)
Bunları dinleyen Peygamberimiz(s.a.v.) Yeter ya Cibril daha fazla dinlemeye dayanamayacağım.Korkudan kalbim durup öleceğim dedi.Cibril´e bakıp onun da ağladığını görünce;Ya Cibril Allah katında yüce makam ve şerefin varken sende mi ağlıyorsun?dedi.Cibril de şu cevabı verdi:neden ağlamayım.Ben daha çok ağlamalıyım.Allah´ın ilminde,göründüğüm halden daha kötü bir halde olabilirim.İblis gibi korkunç imtihana çekilmeyeceğimi ne bileyim.O da meleklerdendi...ne bileyim.Belki Harut ve Marut´un düştüğü akibete düşerim deyince peygamberimiz(s.a.v.)uzun süre ağladı.Cibril ağladı,nihayet onlara şöyle bir ses geldi: Ya Cibril.Ya Muhammed(s.a.v.)Allah sizi günah işlemekten ve asi olmaktan emin kıldı.Bunun üzerine Cibril yükseldi gitti.Resulullah(s.a.v.) da çıktı.Ensardan bir cemaate uğradı.Gülüyorlar,eğleniyorlardı.Bu hali görünce onlara;Arkanızda cehennem olduğu halde nasıl gülüp eğleniyorsunuz.Eğer benim bildiklerimi bilseniz az güler,çok ağlardınız,boğazınızdan yemek ve su geçmezdi.Yollara çıkar Allah´a yalvarırdınız.´buyurdu.(Teberani) (alinti)
insanoglu cok nankor....