Gül ve Eylül

:)zeynep(:

Hakve
Katılım
9 Ağu 2006
Mesajlar
5,094
Tepkime puanı
70
Puanları
0
Konum
Yalova
çılgın ve soyut bir resim gibi
yaşıyorum şimdi
Mecnun’a özenmiş hayallerimi
yedi kat yüreğime gömdüm
havarisini kaybetmiş kentte
Leyla sadece bir kelimeymiş
gül deyince söz tükenir
sükut büyürmüş
çok geç anladım

sisler içinde bir şehirde
mutluluk çocuklara vergidir
benim sesim mutluluklar çağırmaz
menekşe kokmaz ellerim
sırtımda bir kamburdur yaşamak

suçlusu ben değilim çağın
aydınlık yüzleri
kervanına katıp götüren simurg!
Suçlusu ben değilim

intihara hazırlanmış çiçeğin
belliydi zemheride göğereceği
yaşadı dedirtmemek için kendine
kendi elleriyle boğup yaşamayı
ölümlere doğdu

tek bir söz edebilseydim eğer
kanayan yanlarımla yaşamaya dair
tek bir cümle
bahtiyar sayacaktım kendimi

yıllar savaş çığırtkanlıklarıyla geçti
her savaş sonrası bir yerlerimi gömüp
sancılara durarak yaşamayı öğrendim

Adem’den kalan bir kitabe gibi
Adem’den sonra eşyayı yeniden tanır gibi
uzun gecelerde yalnızken
ay ışığından süzülüp gelen bir kelimeyi
anlamla bütünleştirdim

kimliğime kazıyarak
Gül’e Eylül’ü ekledim
ancak böyle tanımlayabildim kendimi
beni böyle bilin
 
Üst