GÜl Sultan....

GÜL SULTAN...

Gül yüreğe Gül Sultan,
Fırtınalar kabuslu.
Çile, ızdırap yaman.
Ufuklar sisli, puslu.

Gül ağlayan kalplere,
Ulaştır dertlileri,
Sonsuz seyahatlere;
Açarken gül seheri..

İçten dıştan sarıldık,
Vesvese vehimlerle.
Acılarla karıldık,
Düştük dünyevî derde.

İşte elde gönülde,
Paslı, küflü zincirler.
Yok serenat bülbülde,
Özünde leke, kirler.

Gül bülbüle ümitle,
Zincirleri kır bütün.
Bizi aşka kilitle,
Bitsin asırlık hüzün.
Şakısın sonsuza dek,
Kalp ve gönül bülbülü.
Aksın bir ritim, ahenk,
Açsın sonsuzluk gülü..

İpekten de yumuşak,
Kalbinle sar kalpleri.
Yeniden tutuşacak,
Seninle aşk seheri.

Sen gülmezsen bizlere,
Gelecekten ümit yok.
Sınırsız denizlere,
Götürürecek gel-git yok.

Ölü, ölgündür ruhlar,
Işımazsan gözlere.
Bitkin bîtâb gürûhlar,
Yâd, yabancı özlere.

Sen bize tanıt bizi.
Mâziye bağla ruhu.
Tutuştur istikbali,
Ne olur üfle suru…

Gül bize Gül Sultan’ım,
Çatma kaşını zinhâr.
Sınırsızdır efgânım,
Yüreklerde âh u zâr.

Sen ışı kalbimize,
Solmaz bir şûle gibi.
Erelim Rabbimize,
Ey varlığın sebebi.

Levlâke sırrı sende,
Bizde izdüşüm olsun.
Ne olur büyük günde,
Bizlere şefaat sun

AMİN!Allah Razı olsun

bu güzel şiir için teşekkür ederim.