su damlası
Asistan
- Katılım
- 14 Tem 2010
- Mesajlar
- 230
- Tepkime puanı
- 25
- Puanları
- 0
Sus çocuk…
Dilin konuşmuyor, sesin çıkmıyor ama
O bakışlarınla çok şey anlatıyorsun sanki…
Konuştuklarına, anladıklarıma dayanamıyorum.
Yalvarırım bakma öyle..
Suçlar gibi,” hiç mi acımadın?” der gibi bakma!...
Ben ne yaptım ki sana?
Aslında suçlar gibi de bakmıyorsun,
Sanki kırılmışsın bana…
Sanki benden hiç beklemediğin bir şeyi yapmışım gibi,
Hayal kırıklığıyla ,kırgınlıkla bakıyorsun sanki…
Ama ben ne yapabilirdim ki?
Ben hoşgörülü oldum.
Medeniyetler mi çatışsaydı yani?
Rejoce kullanmasam saçlarım dökülüyordu ama.
Coca cola içmesem diğerleri zevk vermiyordu.
Hem sadece benim verdiğim para mı sana zarar verdi?
Bana çok uzak yerlerde yaşanan dertleri nasıl hissedebilirim ki?
Anlayamazdım zaten seni…
Ama şimdi karşıma geçmiş,
Gözlerin dolu dolu bakıyorsun bana,
Konuşmaktan bile ürküyorsun
Belki de ağlamaktan konuşmayı bile unuttun…
Benden korkuyor musun?
Ben sana ne yaptım ki?
Yalvarırım ürkek ürkek durma karşımda…
Ben şimdiye kadar kimseye zarar vermedim ki!
Kimseye silah çekmedim!
Kimseye zulmetmedim…
Yani ben öyle sanıyordum.
Ama şimdi sen; sanki aileni,anneni,babanı,
Üç aylık kız kardeşini ben öldürmüşüm gibi bakıyorsun.
Ben kalbi çok katı olan bir insan değilim ki…
Televizyonda o görüntüleri izlediğim de ben de üzüldüm.
Keşke olmasa böyle olaylar dedim…
Ben suçlu olabilir miyim hiç?
İlk defa vicdanımla yüzleşiyorum sanırım.
Ama şimdiye kadar neredeydi vicdanım?
Onun sesini neden duymadım?
Şimdi sen karşımdasın ya,
Daha fazla öyle bakma ne olur!
Yoksa hüngür hüngür ağlayacağım şimdi…
Ben bir şey yapmadım ama,
O masum çehrenle öyle bir bakıyorsun ki bana
“Hiç yakıştı mı sana?” “Bu muydu kardeşliğin? Diyorsun sanki.
Ama ben bana yakışmayan ne yaptım ki?
Yalvarırım sustur gözlerini…
Kendi ailesini öldürmüş gibi hissediyorum kendimi
Sanki o aileden yalnız sen kalmışsın
Abla niye yaptın bunu? Hadi sen kendini idare edebilirsin.Ama ben…
Ben nasıl dayanacağım onlarsız…
Ben daha 6 yaşındayım bilmiyor musun?
“Onları bu hale getirdin, artık bana da bakmazsın!” der gibi bir halin var!
“çok pişmanım kardeşim” diyerek sarılasım,
Seni bağrıma basasım geliyor.
Ama inan bana ,buna bile yüzüm yok.
Seni bu hale getirip,pişmanım demek neye yarar ki?
Ama ben şimdiye kadar bilmiyordum ve benim böyle bir ailem olduğunu ve kendi ailemi bu hale getirdiğimi…
Yalvarırım kızma bana!
Onlara kız!
Onlar ki bana kim olduğumu unutturdular!
İnsan olduğumu uhnutturdular!
Zulümün yalnız silahla olmadığını unutturdular
Değerimi unutturdular!
Sözde insanlık adına gerçek insanlığın ne olduğunu unutturdular.
Ahde vefayı unutturdular!
Onlar bana neyi kimin için yapmam gerektiğini unutturdular!
Onlar bana, davamı unutturdular!
Dava kardeşimi unutturdular!
Onlar benden seni çaldılar.
Davamı, kimliğimi, ahlakımı, vicdanımı çaldılar.
Onlar benden Ben’i çaldılar.
Ama şükürler olsun ki benden çaldıklarımı geri almam için ,
Senin karşımda durman bana yetti…
Beni kendime getirdi.
Ya karşılarına senin gibi onlarcası çıktığı halde içlerinde hiçbir şey hissetmeyenlerden,
Gözleri oldukları halde görmeyenlerden,
Kulakları oldukları halde işitmeyenlerden,
Tertemiz verilen kalplerinden eser kalmamış olanlardan olsaydım.
Çok şükür Rabbime ki beni ÖZÜME döndürdü.
Affet beni ALLAH’ım affet.
Sen de affet küçük,yaralı ceylanım…
Sen de affet…
_gözyaşı_
Merve ŞEKER
Dilin konuşmuyor, sesin çıkmıyor ama
O bakışlarınla çok şey anlatıyorsun sanki…
Konuştuklarına, anladıklarıma dayanamıyorum.
Yalvarırım bakma öyle..
Suçlar gibi,” hiç mi acımadın?” der gibi bakma!...
Ben ne yaptım ki sana?
Aslında suçlar gibi de bakmıyorsun,
Sanki kırılmışsın bana…
Sanki benden hiç beklemediğin bir şeyi yapmışım gibi,
Hayal kırıklığıyla ,kırgınlıkla bakıyorsun sanki…
Ama ben ne yapabilirdim ki?
Ben hoşgörülü oldum.
Medeniyetler mi çatışsaydı yani?
Rejoce kullanmasam saçlarım dökülüyordu ama.
Coca cola içmesem diğerleri zevk vermiyordu.
Hem sadece benim verdiğim para mı sana zarar verdi?
Bana çok uzak yerlerde yaşanan dertleri nasıl hissedebilirim ki?
Anlayamazdım zaten seni…
Ama şimdi karşıma geçmiş,
Gözlerin dolu dolu bakıyorsun bana,
Konuşmaktan bile ürküyorsun
Belki de ağlamaktan konuşmayı bile unuttun…
Benden korkuyor musun?
Ben sana ne yaptım ki?
Yalvarırım ürkek ürkek durma karşımda…
Ben şimdiye kadar kimseye zarar vermedim ki!
Kimseye silah çekmedim!
Kimseye zulmetmedim…
Yani ben öyle sanıyordum.
Ama şimdi sen; sanki aileni,anneni,babanı,
Üç aylık kız kardeşini ben öldürmüşüm gibi bakıyorsun.
Ben kalbi çok katı olan bir insan değilim ki…
Televizyonda o görüntüleri izlediğim de ben de üzüldüm.
Keşke olmasa böyle olaylar dedim…
Ben suçlu olabilir miyim hiç?
İlk defa vicdanımla yüzleşiyorum sanırım.
Ama şimdiye kadar neredeydi vicdanım?
Onun sesini neden duymadım?
Şimdi sen karşımdasın ya,
Daha fazla öyle bakma ne olur!
Yoksa hüngür hüngür ağlayacağım şimdi…
Ben bir şey yapmadım ama,
O masum çehrenle öyle bir bakıyorsun ki bana
“Hiç yakıştı mı sana?” “Bu muydu kardeşliğin? Diyorsun sanki.
Ama ben bana yakışmayan ne yaptım ki?
Yalvarırım sustur gözlerini…
Kendi ailesini öldürmüş gibi hissediyorum kendimi
Sanki o aileden yalnız sen kalmışsın
Abla niye yaptın bunu? Hadi sen kendini idare edebilirsin.Ama ben…
Ben nasıl dayanacağım onlarsız…
Ben daha 6 yaşındayım bilmiyor musun?
“Onları bu hale getirdin, artık bana da bakmazsın!” der gibi bir halin var!
“çok pişmanım kardeşim” diyerek sarılasım,
Seni bağrıma basasım geliyor.
Ama inan bana ,buna bile yüzüm yok.
Seni bu hale getirip,pişmanım demek neye yarar ki?
Ama ben şimdiye kadar bilmiyordum ve benim böyle bir ailem olduğunu ve kendi ailemi bu hale getirdiğimi…
Yalvarırım kızma bana!
Onlara kız!
Onlar ki bana kim olduğumu unutturdular!
İnsan olduğumu uhnutturdular!
Zulümün yalnız silahla olmadığını unutturdular
Değerimi unutturdular!
Sözde insanlık adına gerçek insanlığın ne olduğunu unutturdular.
Ahde vefayı unutturdular!
Onlar bana neyi kimin için yapmam gerektiğini unutturdular!
Onlar bana, davamı unutturdular!
Dava kardeşimi unutturdular!
Onlar benden seni çaldılar.
Davamı, kimliğimi, ahlakımı, vicdanımı çaldılar.
Onlar benden Ben’i çaldılar.
Ama şükürler olsun ki benden çaldıklarımı geri almam için ,
Senin karşımda durman bana yetti…
Beni kendime getirdi.
Ya karşılarına senin gibi onlarcası çıktığı halde içlerinde hiçbir şey hissetmeyenlerden,
Gözleri oldukları halde görmeyenlerden,
Kulakları oldukları halde işitmeyenlerden,
Tertemiz verilen kalplerinden eser kalmamış olanlardan olsaydım.
Çok şükür Rabbime ki beni ÖZÜME döndürdü.
Affet beni ALLAH’ım affet.
Sen de affet küçük,yaralı ceylanım…
Sen de affet…
_gözyaşı_
Merve ŞEKER