giyinmiş çıplaklık, dindarlığın değil
modernizme yenilmiş bir dindarlığın alametidir
bu ikileme bulaşmış beyinlerin hangi dine yakın durdukları bilinebilecek bir şey değildir
zira bu akide ve dini anlayış olarak bütün olmasına rağmen
nefsinin isteğine boyun eğme olabileceği gibi
dini medernite ile barıştıran yanlış bir yaklaşım da olabilir
mesela; adnan oktar; dini, modernite ile barıştırmaya, karıştırmaya çalışan bir anlayışa sahiptir ki
bu hakkı batılla karıştırma sayılmalı diye düşünüyorum
zira bir müslüman modern bir şekilde, tesettüre uymadan yaşamasını problem etmemektedir
bu iki durum dinen sakıncalı ve tehlikelidir
iki durumda da kafirlere bir özenti bulunmakta
onlar gibi bir yaşam/felsefe sürme hevesi ve gayreti vardır
ki bu aklı selimin kabul edeceği bir şey değildir
dinsel özgünlüğümüzün kabul edebileceği bir şey değildir
akidemizin kabul edeceği bir şey değildir
meselenin basit olmadığını
peygamber sav efendimizin bunların
cennetin kokusunu dahi duyamacakları haber vermesinden anlıyoruz
bazı bacılarımız esetik giyinmeyecek mi sorusuna
tabi estetik giyinsinler ( erkeği şehevi anlamda cezbetmeyen) derim
ancak özgünlük (modernnite vs özentisi) ve tesettür sınırlarından çıkmamaları kaydı olmalı