Bismillahirrahmanirrahim…
İlk defa şair olamadığım için, SANA duygularımı aktaracak en tatlı kelimeleri en güzel cümleleri bulamadığım için yandım, Yandım Ya Resulallah…
Yanmak ki, ateşi yok.. Bir ateş ki, dumanı bile yok.. İçten içe bir yanış, bir kavruluş bu…
SEN ’i anlatacak kelime bulamıyorum sözlüğümde. Tam anlamıyla SEN ’i anlatan kelimeler var mı onu da bilmiyorum…
Sen Latîf olan Allah'ın, yerini kimsenin dolduramayacağı, paha biçilmez bir lütfusun bize. Sen lütufların en yücesisin, en güzelisin Sultânım! Bizi, Sen'in ümmetin olmakla şereflendiren Allah Teâlâ'ya, yarattıkları adedince hamdolsun!
Yüreğimiz de çağlayanlar var, dinmeyen gözyaşlarımız var, bitip tükenmeyen hasretimiz var Efendim?Bir gün arkadaşlarının arasından ufuklara doğru bakıp “Kardeşlerime selam olsun” demeseydin bu hasrete dayanılır mıydı gül Efendim? Hasretin öyle bir acıtıyor ki yüreğimizi dayanamıyoruz çoğu zaman. Ateş düşüyor, kor oluyor tekrar yanıyor. Çok acıyor Efendim, çok acıyor…
Ey Rahmten Lil Alemin Sen’in emanetini taşıyamadık, kardeşlerin olma şerefinin hakkını veremedik. Ama biliyoruz ki Sen merhamet abidesisin.Hani Taif ’ te ayaklarını kanatan o günahkarları bile affetmiştin.İşte Ya Resuallah ümidimiz odur ki bizi de affedersin. Kardeşlerini de affedersin değil mi? Kurumuş, taşlaşmış ruhlarımızı gülden bir bahçeye dönüştürürsün değil mi? Biz Sen’i çok seviyoruz Efendim ama daha çok sevmeliyiz bunu da biliyoruz…..
Ey Dost kaç bahar geçti Sen’siz, ama düşe kalka da olsa hep Sen’in içindeyiz. Gel bir kere daha misafirimiz ol, gel bizi bir kere daha sevindir. Sevindir ki gönüllerimizdeki karanlıklar aydınlansın, yeniden dirilsin ölmüş ruhlarımız. Gel de her gün biraz daha azgınlaşan zalimler ışığınla dağılsın. Kine, nefrete, düşmanlığa kilitlenmiş zavallı ruhlarımızın boynundaki zincirler çözülsün. Gel de bize buyurabildiğin her şeyi buyur Efendim. Sevgiye aç olan sinelerimizi muhabbetinle , hoşgörünle coştur. Gel son kez içimize doğ güneş gibi. Aydınlansın gönüllerimiz. Ruhumuzu saran uzun geceler savrulup gitsin de yerini bembeyaz gündüzler alsın.
Ey Makamı Mahmud ‘ un sahibi, yaratılmışların en şereflisi. Aşk sarayımın padişahı, ey aşkımın Leyla’sı. Sen ki Hira’da Rabbimin nuruyla nurlanan Sultan’sın. "Ben hüzünlerin peygamberiyim!" itirafında bulunarak bizler için ne kadar acı çektiğini gösteren Güzeller Güzeli’sin. Sen’in çektiğini çekemedik belki, hakkıyla idrak edemedik kardeşliğini. Ama şimdi yolunda güller topluyoruz Efendim. Elimize dikenler batsa da Sen’in çektiklerini düşünüp teselli buluyoruz .Bir elimize gül,bir elimize kalbimizi aldık yolunda adımlar atıyoruz Ya Resuallah…
Ey çölleri cennete çeviren gül , yetimlerin babası…
Ey Ab-ı hayat Resulüm. Sana canını verecek, Seni çok seven yetimlerin var . Ama günahlarımız mesafeleri artırıyor, utandırıyor, çaresiz kılıyor…
Yinede ümitliyiz. Belki bir gün duaların biz ümmetinin kucağına yağmur olur düşerde nefsimizin bizi daralttığı günlerde Selat-u Selamlarla döneriz gerçek hayata. Sensizlik ateşi öylesine yaktı ki yüreğimizi, hasretin öylesine acıttı ki benliğimizi sevgin olmasaydı , Sen olmasaydın sevmeyi öğrenemezdi bu yürekler. Öyle ki sevgimiz hüznümüze denk. Hicranla iki büklüm olduk Ya Resulallah…
Can Efendim ,Gül Efendim ,Sen bizim Sevgilimizsin Efendim….
Çoğu zaman dua kapısının eşiğinde kıvrılıp hüzün besteliyoruz. Salavat türküleri söyleyip gözyaşı döküyoruz. Medine’ye kalbimizle Sana olan hasretlerimizi, sevgilerimizi gönderiyoruz… Sana gidecek her yolcuyla selam yollayıp Sonra da selamımı almış gibi seviniyoruz Ya Resuallah. Hep hayal ediyoruz Efendim, arkanda namaz kıldığımızı. Seni Seviyoruz Ya Efendim dediğimizde günahlarımızı unutup, Sen’in de bizi sevdiğini düşünüyoruz!
Duyuyoruz Ya "ÜMMETİ" diye seslenişini.
Muhammed’sin SEN, GÖNLÜMÜZÜN gıdası, ruhlarımızın şifasısın.. Gözlerimizin feri, acıyan yüreklerimizin tek merhemisin... Dudağının değdiği bir güle bin can feda Muhammed, eline değmiş bir ele cihanca cihan feda ! ,
Gel demeye bilmem dilimin gücü yeter mi? Sen’i çok özledik Efendim. Bizi bu acılara karşı dik tutan Sen’in kokundur. Rüzgar essin hiç olmazsa kokun gelsin Ya Resuallah….
GEL,GEL SEVGİLİLER SEVGİLİSİ…
Seni sevdikçe daha çok tanıyor, Tanıdıkça daha çok seviyoruz…
İlk defa şair olamadığım için, SANA duygularımı aktaracak en tatlı kelimeleri en güzel cümleleri bulamadığım için yandım, Yandım Ya Resulallah…
Yanmak ki, ateşi yok.. Bir ateş ki, dumanı bile yok.. İçten içe bir yanış, bir kavruluş bu…
SEN ’i anlatacak kelime bulamıyorum sözlüğümde. Tam anlamıyla SEN ’i anlatan kelimeler var mı onu da bilmiyorum…
Sen Latîf olan Allah'ın, yerini kimsenin dolduramayacağı, paha biçilmez bir lütfusun bize. Sen lütufların en yücesisin, en güzelisin Sultânım! Bizi, Sen'in ümmetin olmakla şereflendiren Allah Teâlâ'ya, yarattıkları adedince hamdolsun!
Yüreğimiz de çağlayanlar var, dinmeyen gözyaşlarımız var, bitip tükenmeyen hasretimiz var Efendim?Bir gün arkadaşlarının arasından ufuklara doğru bakıp “Kardeşlerime selam olsun” demeseydin bu hasrete dayanılır mıydı gül Efendim? Hasretin öyle bir acıtıyor ki yüreğimizi dayanamıyoruz çoğu zaman. Ateş düşüyor, kor oluyor tekrar yanıyor. Çok acıyor Efendim, çok acıyor…
Ey Rahmten Lil Alemin Sen’in emanetini taşıyamadık, kardeşlerin olma şerefinin hakkını veremedik. Ama biliyoruz ki Sen merhamet abidesisin.Hani Taif ’ te ayaklarını kanatan o günahkarları bile affetmiştin.İşte Ya Resuallah ümidimiz odur ki bizi de affedersin. Kardeşlerini de affedersin değil mi? Kurumuş, taşlaşmış ruhlarımızı gülden bir bahçeye dönüştürürsün değil mi? Biz Sen’i çok seviyoruz Efendim ama daha çok sevmeliyiz bunu da biliyoruz…..
Ey Dost kaç bahar geçti Sen’siz, ama düşe kalka da olsa hep Sen’in içindeyiz. Gel bir kere daha misafirimiz ol, gel bizi bir kere daha sevindir. Sevindir ki gönüllerimizdeki karanlıklar aydınlansın, yeniden dirilsin ölmüş ruhlarımız. Gel de her gün biraz daha azgınlaşan zalimler ışığınla dağılsın. Kine, nefrete, düşmanlığa kilitlenmiş zavallı ruhlarımızın boynundaki zincirler çözülsün. Gel de bize buyurabildiğin her şeyi buyur Efendim. Sevgiye aç olan sinelerimizi muhabbetinle , hoşgörünle coştur. Gel son kez içimize doğ güneş gibi. Aydınlansın gönüllerimiz. Ruhumuzu saran uzun geceler savrulup gitsin de yerini bembeyaz gündüzler alsın.
Ey Makamı Mahmud ‘ un sahibi, yaratılmışların en şereflisi. Aşk sarayımın padişahı, ey aşkımın Leyla’sı. Sen ki Hira’da Rabbimin nuruyla nurlanan Sultan’sın. "Ben hüzünlerin peygamberiyim!" itirafında bulunarak bizler için ne kadar acı çektiğini gösteren Güzeller Güzeli’sin. Sen’in çektiğini çekemedik belki, hakkıyla idrak edemedik kardeşliğini. Ama şimdi yolunda güller topluyoruz Efendim. Elimize dikenler batsa da Sen’in çektiklerini düşünüp teselli buluyoruz .Bir elimize gül,bir elimize kalbimizi aldık yolunda adımlar atıyoruz Ya Resuallah…
Ey çölleri cennete çeviren gül , yetimlerin babası…
Ey Ab-ı hayat Resulüm. Sana canını verecek, Seni çok seven yetimlerin var . Ama günahlarımız mesafeleri artırıyor, utandırıyor, çaresiz kılıyor…
Yinede ümitliyiz. Belki bir gün duaların biz ümmetinin kucağına yağmur olur düşerde nefsimizin bizi daralttığı günlerde Selat-u Selamlarla döneriz gerçek hayata. Sensizlik ateşi öylesine yaktı ki yüreğimizi, hasretin öylesine acıttı ki benliğimizi sevgin olmasaydı , Sen olmasaydın sevmeyi öğrenemezdi bu yürekler. Öyle ki sevgimiz hüznümüze denk. Hicranla iki büklüm olduk Ya Resulallah…
Can Efendim ,Gül Efendim ,Sen bizim Sevgilimizsin Efendim….
Çoğu zaman dua kapısının eşiğinde kıvrılıp hüzün besteliyoruz. Salavat türküleri söyleyip gözyaşı döküyoruz. Medine’ye kalbimizle Sana olan hasretlerimizi, sevgilerimizi gönderiyoruz… Sana gidecek her yolcuyla selam yollayıp Sonra da selamımı almış gibi seviniyoruz Ya Resuallah. Hep hayal ediyoruz Efendim, arkanda namaz kıldığımızı. Seni Seviyoruz Ya Efendim dediğimizde günahlarımızı unutup, Sen’in de bizi sevdiğini düşünüyoruz!
Duyuyoruz Ya "ÜMMETİ" diye seslenişini.
Muhammed’sin SEN, GÖNLÜMÜZÜN gıdası, ruhlarımızın şifasısın.. Gözlerimizin feri, acıyan yüreklerimizin tek merhemisin... Dudağının değdiği bir güle bin can feda Muhammed, eline değmiş bir ele cihanca cihan feda ! ,
Gel demeye bilmem dilimin gücü yeter mi? Sen’i çok özledik Efendim. Bizi bu acılara karşı dik tutan Sen’in kokundur. Rüzgar essin hiç olmazsa kokun gelsin Ya Resuallah….
GEL,GEL SEVGİLİLER SEVGİLİSİ…
Seni sevdikçe daha çok tanıyor, Tanıdıkça daha çok seviyoruz…
