saf deha
Profesör
Martı seslerini unuttum yarasa izinde
Karanlığa verdim bakışımı-yalnızlığımı
Dağların alçalan yamaçları ah dizlerimde
Dalga geçtikçe yüzüme vurur acizliğimi!
Ey batının kıyamet tellalı güneş fişeği
Ey bahtımın benleri görmez karanlık eşiği
Her doğanın doğadan parça sallanan beşiği
Dolunay var dedikçe korkular saldın o gece
Kulunum dedirttin öğrettikçe eğreti hece
Dönsem aşkla Mevlana gibi sönsem küllerinde
Maskemden görünmez yüzüm bakınca açık seçik!
Karun gibiydim Musa elinde yutarken tenim
Akılcılık selinde cehennem olurken genim
Biz seslerini duyduğunda gelince ecelim
Ah çekmesi nafile derler makberinde derin
Adalet öğrenir kelepçe takılmış ellerim…
Bu rüyaymış aslında ömrüm içinde ezberim
Boşa nefesler tüketti okudukça rehberim
Aklını başına al deşmeden toprağım kürek
Fethedilir bir gün yıkılmaz dediğim Hayber’im!
Ah Kerbela boşuna mıydı öldü ya Hüseyin
Muhammed(sav) öldü boşuna mıydı akılsız beyin
Şeyhten şaha geçti ihtiras yaptıkça çok ayin
Yok dedim inatla direndim, yok bir tek haberim
Tencere yuvarlandı kapağını böyle buldu
Kimi rehber seçti ise insan onlara kuldu!
Martı çığlıkları semayı deler ki ne diler
Yarasa gece bekler nasibinde eller eller
İnsan aczine inat isyanı nasılda beller
Yürek acısı dayanmaz kabrinde azabı
Kim çevirebilir artık Allah’tan gelen gazabı…
Saffet Kuramaz
Karanlığa verdim bakışımı-yalnızlığımı
Dağların alçalan yamaçları ah dizlerimde
Dalga geçtikçe yüzüme vurur acizliğimi!
Ey batının kıyamet tellalı güneş fişeği
Ey bahtımın benleri görmez karanlık eşiği
Her doğanın doğadan parça sallanan beşiği
Dolunay var dedikçe korkular saldın o gece
Kulunum dedirttin öğrettikçe eğreti hece
Dönsem aşkla Mevlana gibi sönsem küllerinde
Maskemden görünmez yüzüm bakınca açık seçik!
Karun gibiydim Musa elinde yutarken tenim
Akılcılık selinde cehennem olurken genim
Biz seslerini duyduğunda gelince ecelim
Ah çekmesi nafile derler makberinde derin
Adalet öğrenir kelepçe takılmış ellerim…
Bu rüyaymış aslında ömrüm içinde ezberim
Boşa nefesler tüketti okudukça rehberim
Aklını başına al deşmeden toprağım kürek
Fethedilir bir gün yıkılmaz dediğim Hayber’im!
Ah Kerbela boşuna mıydı öldü ya Hüseyin
Muhammed(sav) öldü boşuna mıydı akılsız beyin
Şeyhten şaha geçti ihtiras yaptıkça çok ayin
Yok dedim inatla direndim, yok bir tek haberim
Tencere yuvarlandı kapağını böyle buldu
Kimi rehber seçti ise insan onlara kuldu!
Martı çığlıkları semayı deler ki ne diler
Yarasa gece bekler nasibinde eller eller
İnsan aczine inat isyanı nasılda beller
Yürek acısı dayanmaz kabrinde azabı
Kim çevirebilir artık Allah’tan gelen gazabı…
Saffet Kuramaz