ozisler13
Üye
- Katılım
- 10 Haz 2006
- Mesajlar
- 36
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
Çanakkale harbinden sonra Fransa'ya donen bir Fransız generali ,bir basın toplantısı yaparak ,gazetecilere açıklamalar yaptı.General konuşmasına su sözlerle başladı : "Biz Fransızlar ,Türkler gibi böylesine mert bir milletle savaştığımız için ne kadar iftihar etsek övünsek azdır ." bu sözler üzerine gazeteciler sordular :"Düşmanımızı neden böyle övüyorsunuz ? Onlar bizim birçok askerimizi öldürdüler ." General şöyle cevap verdi :"Çünkü gerçek asker gibi dövüşüyor savaşıyor.Kalleşlik nedir bilmiyorlar. Hiç unutmam ,bir çarpışmanın sonun da ,savaş alanını geziyordum. Süngü süngüye bir çarpışmanın neticesinde, iki taraftan da bir çok ölü ve yaralı vardı. Yerde bir Fransız askeri yatıyordu, hemen yanına bir Türk askeri sürünerek gelmişti. Yırttığı gömleğinden bir parçayı , Fransız askerinin kanayan yarasına sarmaya çalışıyordu. Tercüman aracılığıyla ;"Biraz önce savaştığın düşmanının yarasını neden sarmaya çalışıyorsun?" diye sordum. Zorlukla cevap verdi "Bu yaralanınca cebinden yaşlı bir kadının resmini çıkardı , öptü, kokladı ve anlamadığım bir şeyler söyledi." Anladım ki bu annesinin resmiydi. Onun arkasından bekleyeni var. Benim ise bir bekleyenim kalmadı.Barı ölmesin bekleyenine kavuşsun istedim. "Bunları duyunca gözyaşlarımı tutamadım. bu yaralı Türk, bana savaş meydanında insanlık dersi veriyordu. Bu sırada emir subayı, Türk askerinin kan sızan göğsünden ceketini açtı. Baktım o da ağır yaralı göğsünden aldığı yarasına ot tıkamıştı.Kendi yetiştirdik? Az sonra bu Fransız ile Türk yiğidi öldüler..
