Felsefe Yolu - Peygamber Yolu

[FONT=tahoma,helvetica]FELSEFE YOLU:

1) Bu yolun temel gayesi: Başkasını kendine feda etmektir.

Misali:

Tenâfur: Birbirinden nefret etmek

Tenâkur: Birbirini inkar etmek

Tebâgut: Birbirine buğzetmek

Tekabur: Kibirlilik

Tefecilik: Mal stok etmek

Bunların semeresi hırs ve haseddir .

Hırsın galibiyetinde KAPİTALİZM ,

hasedin galibiyetinde KOMÜNİZM meydana gelir.

2) Bu yolun prensibi: Tenkid , kamuflaj , meselenin bir tarafına hüküm vermektir.

3) Bu yolun zararı: İç ve tenkidlerden bunalıma girmek , huzursuzluk , Hakk’a isyan , halka zulm, bâtıl itikad, bozuk fikir, ahlaksızlık, sebeplere esir olmak, kendi nefsi için veya başkası hesabına göre hareket etmek, şehvet, şöhret, sâirdir.

4) Bu yolun âkıbeti: Ebedî cezaya müstahak olmaktır.

PEYGAMBER YOLU

1) Bu yolun temel ve gayesi: Daima kendisini başkasın feda etmektir.

Misali;

Karz-i hasen (karşılıksız borç verme), zekat, hediyeleşmek.

Semeresi;

Tahabbub (sevişmek),
uhuvvet (kardeşlik),
ittihad (birlik ve beraberlik).

2) Bu yolun prensibi: Tahrir etmek, meselenin hak ya bâtıl tarafını izah etmektir. Mesela, abdesti ele aldığımız vakit; abdestin hikmetini, şartını, rüknünü, keyfiyyetini, sıfatını, sırrını bilmemiz gerekir. Böylece her meseleyi tebliğ ederek en az altı cihetini tesbit etmek mecburiyetinde kalırız.

3) Bu yolun faydası: Refaha kavuşmak, iç ve dış telkinlerden kurtulmaktır.

4) Bu yolun aleti: Sağ kanadın Hakk'a itaat, sol kanadın halka hizmet olmasıdır.

Kuvveti: Aklı selîm ve tab-ı müstakîm'dir.

Misali;

İffet ve hürriyet (Allah'tan başka hiç bir sebebe bağlanmamak, kendi nefsi veya başkasının hesabına değil, niyette, sözde, amelde, yanlız Allah hesabına göre hareket etmek), hilm, tevâzû, vakar.

5) Bu yolun hedefi: İnsaf ve merhamet, maksada kavuşturucu îlâ-i Kelimetullah'tır.

6) Bu yolun semeresi: Dünya ve ahirette sevap kazanmaktır.

TEBLİĞ
[/FONT]

Ali kerremallahu vecheh ve radıyallahu anh şöyle demiştir:

Ruhen de olsa, yalancı ve fasıklarla arkadaşlık yapma. Gerçek şu ki, onun yaptıkları sana güzel görünmeye başlar.Çünkü o, seni kendine uydurmak için seninle arkadaşlık yapar. Bundan dolayı ehli hikmet dediler ki:

Şerlilerin meclisinden sakın. Bilemediğin bir yerde ahlakı sana geçer. Sözüyle fiiliyle sana düşmanlık yapanın düşmanlığı düşmanlık değil. Düşmanlık, onun yüzüne bakmanla sana geçen söz ve fiilidir. Hakikaten suretlere bakmak, insanların nefslerinde, bakılanın ahlakının tohumunu eker. Sevinçli kimsenin sevinci, üzüntülü kimsenin üzüntüsü, bakana sirayet eder. Böylece hayaldeki suretin sahibinden, sevinç veya üzüntü, hayaliyle bakana bulaşmış olur. Bu, insana mahsus bir meziyet değil, hayvan ve nebatatın suretlerinde dahi vardı