Ey kervancı, ey kervan!

Ey kervancı, ey kervan! Leyla’mı nereye götürüyorsun?
Leyla canım ve yüreğim olduğu halde?
Ey kervancı, Leyla’mı niçin götürüyorsun?
Ey kervancı Leyla’mı niçin götürüyorsun?
Birbirimize yalnızken verdiğimiz sözlere Allah şahitken?
Ve aşkımızın karar kılmadığı hiçbir yer yokken!
Ey kervancı, ey kervan! Leyla’mı nereye götürüyorsun?
Ey kervancı, Leyla’mı niçin götürüyorsun?

İnancımın tamamı geçici dünyaya dair,
Aşkın kıvılcımları yaşamın kendisi olmuş.
Oysa yârin hatırası aşkın bir damlasından bile güzeldir.
Allah’ım kalplerdeki sevgiyi daima o kalplerde bırak.
Benim kalbimde bıraktığın gibi.
Leyla ile mecnun efsane oldular,
Oysa bizim hikâyemiz sonsuzluğa erişti.

Sen şimdi aşkımın tek göstergesisin.
Hüznümün gözümden okunmayan hali.
BU hüznün elinden hangi hallerdeyim bilmiyorsun!
Senden sonra var olmadım ben Allah biliyor!
Kalbimin yapraklarını gör ve git!
Tufan gibi inşa et hüznün dallarını gül idik, gülleri derip git!
Ki ben gül ağacıydım, tufanın ayaklarının dibinde oturan,
Vücudunun bütün dallarını tabiatın hışmıyla kır…

Ey kervancı, ey kervan! Leyla’mı nereye götürüyorsun?
Leyla canım ve yüreğim olduğu halde?
Ey kervancı, Leyla’mı niçin götürüyorsun?
Ey kervancı Leyla’mı niçin götürüyorsun?​