Güle Sevdalı
Paylaşımcı
Efendim, hadi bakalım hayırlısı olsun, Evropalı medeni milletler halkasına nihayet dahil olduk. Valla bu öyle bir emel, öyle bir hayaldi ki, ona erişmek için başkasını değil, asırlardır biribirimizi yedik. Bazıları zanneder ki, zati biz milletçe hiç bi nesneye benzemediğimizden naşi, Evropalı olmak bize daha kolay gelir. Ammaaa, işin aslı hiç de öyle değil! Her işin bir edebi erkânı var.
Bu Evropalılık tarikini bendeniz kadar bilmeyen, yani medeniyet dairesinin dışında yamuk misali duran cahil kardeşlerimiz için bakınız ne tavsiyelerimiz var:
Bir kere Evropalı oldunuz mu, "kardeş" kelimesi yasaktır muhterem kariler. Evropalı, kardeş olmayı hoş görmez. "Hey sen" veya "mister" veyahut "yes sör" gibi hitap edatları daha makbuldür. O yüzden "hoop dedik kardeşim" yerine, artık "stop dedik mister" demeyi itiyat haline getiriniz bakıyim. Sakın diyim hemcins birbirinize sarılmak, kucaklaşmak da olmaz. Karşılık olmadımmı, Evropalı bu gibi gerilikleri pek nahoş karşılar. Ana-babaya hörmet de çok çiğ bi harekettir. Onun yerine paraya-pula itaat lazım gelir.
Efendim, Evropalılık demek sivil olmak demektir. O sebepten, gayri kim ne nane yiyecekse bundan berü sivil-sivil yemelidir. Mesela, mafyalık yapacak vatandaşlarımız, gayri kendilerine "sivil vergilendirme teşkilatı" demeli. Teyyare cemiyeti adını, "kurban postuna kurban hükümetdışı örgüt" diye değiştirmeli. Bi de rüşvet alıp vermek illeti cennet-misal Evropa'da zinhar bulunmadığı içün, onlar gibi "kara para aklama çamaşırhaneleri" bina edilmelidir. İşçiyi ucuza çalıştırmak da orada pek ayıp bir şeydir. Onun yerine Evropalı efendilerimiz gibi köle alıp-satmak medeniyet seviyesine daha münasip düşer.
Evropa san'atta ve kültürde de efendimiz sayılır. Bunun idrakine milletçe varmalıyız. Mesela siyasetçilerimiz, eski moda tuluat, ne biliyim Karagözcülük oynamayı bırakıp, daha medeni olan opera, bale gibi usullere tevessül etmelidir. Her zaman karşılarında el-pençe divan durduğumuz bürokratlarımızın karşısına, artık reveranslar yaparak gelmemiz şarttır. Milletimizin müstesna kıymetlerinden arabesk usul ucube musiki de elbette yasaklanmalı. Bu tarz faaliyet icra eyleyen Ciguli gibi mahlukattan "Ludwig von Beethoven" ismini adam gibi telaffuz edemeyenler sürgün edilmelidir. Esmer olan vatandaşlarımız sarı saçlı Evropalılar arasında cidden infial uyandıracağından hareketle, devletimiz bugünden tezi yok, zati olmayan elektirik için milletten para toplayan tahsilat şubelerini sarı saç boyama merkezleri haline çevirmelidir. Bu mesarifler için "Evropalı saç vergisi", boyalı saçın altından inadına kara kara saçı çıkanlar için de "memleketten kaç vergisi" konmalıdır.
Muhterem kariler, milletimizin önündeki hedef bellidir: Evropa'ya öyle bir giriş girmeliyiz ki, dünyaya parmak, o da olmadıysa el-ayak ısırtmalıyız. Artık Evropalı olduğumuz her halimizden belli olmalıdır: Berlin'in ortasında hıyar satan seyyarcılarımız, Paris'te yerlere tüküren gençlerimiz, Brüksel'in ana meydanında "yavrunu sevindir ablaaa!" diye çığırtan pazarcımız, Londra'da oturduğu kafede, "abi bu Evropa'yı nasıl kurtaracaaz yaa?" diye muhabbet eyleyen münevverlerimiz, "hamili kart yakinimdir" diye kartvizitin arkasını imzalayıp, hemşerisini Alman Merkez Bankası başkanına odacı olmak için gönderen ehil siyasetçimiz olmalıdır.
Yaa, işte gördünüz: Evropalı olmak hiç de kolay değil!
Bu yazı Reha sümbül tarafında yazılmış olup ocak 2000'de Semerkand dergisinde neşredilmiştir.
Bu Evropalılık tarikini bendeniz kadar bilmeyen, yani medeniyet dairesinin dışında yamuk misali duran cahil kardeşlerimiz için bakınız ne tavsiyelerimiz var:
Bir kere Evropalı oldunuz mu, "kardeş" kelimesi yasaktır muhterem kariler. Evropalı, kardeş olmayı hoş görmez. "Hey sen" veya "mister" veyahut "yes sör" gibi hitap edatları daha makbuldür. O yüzden "hoop dedik kardeşim" yerine, artık "stop dedik mister" demeyi itiyat haline getiriniz bakıyim. Sakın diyim hemcins birbirinize sarılmak, kucaklaşmak da olmaz. Karşılık olmadımmı, Evropalı bu gibi gerilikleri pek nahoş karşılar. Ana-babaya hörmet de çok çiğ bi harekettir. Onun yerine paraya-pula itaat lazım gelir.
Efendim, Evropalılık demek sivil olmak demektir. O sebepten, gayri kim ne nane yiyecekse bundan berü sivil-sivil yemelidir. Mesela, mafyalık yapacak vatandaşlarımız, gayri kendilerine "sivil vergilendirme teşkilatı" demeli. Teyyare cemiyeti adını, "kurban postuna kurban hükümetdışı örgüt" diye değiştirmeli. Bi de rüşvet alıp vermek illeti cennet-misal Evropa'da zinhar bulunmadığı içün, onlar gibi "kara para aklama çamaşırhaneleri" bina edilmelidir. İşçiyi ucuza çalıştırmak da orada pek ayıp bir şeydir. Onun yerine Evropalı efendilerimiz gibi köle alıp-satmak medeniyet seviyesine daha münasip düşer.
Evropa san'atta ve kültürde de efendimiz sayılır. Bunun idrakine milletçe varmalıyız. Mesela siyasetçilerimiz, eski moda tuluat, ne biliyim Karagözcülük oynamayı bırakıp, daha medeni olan opera, bale gibi usullere tevessül etmelidir. Her zaman karşılarında el-pençe divan durduğumuz bürokratlarımızın karşısına, artık reveranslar yaparak gelmemiz şarttır. Milletimizin müstesna kıymetlerinden arabesk usul ucube musiki de elbette yasaklanmalı. Bu tarz faaliyet icra eyleyen Ciguli gibi mahlukattan "Ludwig von Beethoven" ismini adam gibi telaffuz edemeyenler sürgün edilmelidir. Esmer olan vatandaşlarımız sarı saçlı Evropalılar arasında cidden infial uyandıracağından hareketle, devletimiz bugünden tezi yok, zati olmayan elektirik için milletten para toplayan tahsilat şubelerini sarı saç boyama merkezleri haline çevirmelidir. Bu mesarifler için "Evropalı saç vergisi", boyalı saçın altından inadına kara kara saçı çıkanlar için de "memleketten kaç vergisi" konmalıdır.
Muhterem kariler, milletimizin önündeki hedef bellidir: Evropa'ya öyle bir giriş girmeliyiz ki, dünyaya parmak, o da olmadıysa el-ayak ısırtmalıyız. Artık Evropalı olduğumuz her halimizden belli olmalıdır: Berlin'in ortasında hıyar satan seyyarcılarımız, Paris'te yerlere tüküren gençlerimiz, Brüksel'in ana meydanında "yavrunu sevindir ablaaa!" diye çığırtan pazarcımız, Londra'da oturduğu kafede, "abi bu Evropa'yı nasıl kurtaracaaz yaa?" diye muhabbet eyleyen münevverlerimiz, "hamili kart yakinimdir" diye kartvizitin arkasını imzalayıp, hemşerisini Alman Merkez Bankası başkanına odacı olmak için gönderen ehil siyasetçimiz olmalıdır.
Yaa, işte gördünüz: Evropalı olmak hiç de kolay değil!
Bu yazı Reha sümbül tarafında yazılmış olup ocak 2000'de Semerkand dergisinde neşredilmiştir.
