:)zeynep(:
Hakve
Bu gece yine hayalin düştü aklıma,
Öyle ki dilimde ismini durmadan heceliyorum...
Varsın bana deli desinler,inan ki hiç umrumda değil,
Hani derler ya delidir,ne yapsa yeridir...
Aşk;bir yerdeki bir sabah,beni oraya hiç götürmediler...
Yani benim gecem hiç sabah olmadı.
Bedenim uyku nedir bilmedi.
Seni düşündüğüm vakitlerde gözümde yaşlar dinmedi...
Açlığım sana,susuzluğum sana,yanmışlığım sana,
Ben sana yanmışken böyle kor gibi,sen nerelerde üşümektesin?
Allah aşkına beni bir kez olsun anlasana...
Son zamanlarda tek dostum gece,biliyor musun?
Sokak lambaları üzerime söndüğü zaman,
Herkes bir yerlerde mutluyken,ya da uyurken...
Fakirin ekmeği umut misali seni ümit ediyorum...
Diyeceğim o ki,
Şu koca dünyada beni hayaliyle bile mutlu eden sensen,
Neden esirgiyorsun benden o gül cemalini?
Neden yasaksın bana,neden uzaksın?
Tek suçum yalnızca seni sevmek mi?
Eğer öyleyse şayet;
Vur beni,yak beni tüm yanmışlığımla.
Ölümse elinden olsun,belki nedenim olur gülyüzlüm...
Bu çektiğim dertlerin,acıların sahibi sensin.
Bazan isyan edesim geliyor şansıma,
Hep imrenmek zorunda mıyım sevenlere,kavuşanlara?
Hiç mi gülmeyecek benim de yüzüm?
Kıyısından,yakınından geçemeyecek miyim mutluluğun?
Hep azap mı çekecek masumane gönlüm?
Ey bir bakışıyla beni yaşatan insan!
Sensiz hayatım nefes darlığı,kıtkanaat,
Yüreğimde seni sensiz yaşamak zor zanaat...
Söylesene bu garibe ne zaman bitecek bu zulmün?
Ben artık ensemde hissediyorum nefesini ölümün.
Bir veda busesi bırakıp hayalinin alnına,
Usul usul gidiyorum ait olduğum zamana.
Elveda gülyüzlüm,
Elveda kahve gözlüm..
Tek suçum yalnızca seni sevmekmiş ve ben
Sevdamı ahirete intikal ettirdim.
Arasatta kavuşmak dileğiyle...
Elveda
