ECKHART TOLLE bu kitabında, insan psikolojisinin
değişkenligine farkli bir açıdan yaklasıyor;
'Neden acı çekiyoruz ve tetikleyen sebepler nedir?
Düsüncelerimizi neden kontrol altında tutamiyoruz',
gibi bircok soruya yanıt veriyor.
"Acı beden, çoğu insanın içinde yaşayan yarı otonom bir enerji
biçimidir ve duygulardan oluşan bir varlıktır. Acıktığında ve kendini
yenileme zamanı geldiğinde, uykusundan uyanır. Buna ek olarak,
herhangi bir zamanda herhangi bir olayla tetiklenerek de harekete
geçebilir. En önemsiz olayı, birinin söylediği ya da yaptığı bir şeyi
ve hatta bir düşünceyi tetik olarak kullanabilir.
Eğer yalnız yaşıyorsanız ya da o sırada yakınınızda kimse yoksa,
acı beden sizin düşüncelerinizle beslenir. Aniden, düşünce sisteminiz
belirgin bir şekilde olumsuz hale gelir. Genellikle, bu olumsuz düşünce
krizi başlamadan önce zihninize olumsuz bir duygu dalgasının girdiğini
fark etmezsiniz; endişe ya da öfke gibi.
Bütün düşünceler enerjidir ve acı beden şimdi düşüncelerinizin
enerjisiyle besleniyordur. Olumlu -olumsuz düşünceler; aynı enerjidir
ama farklı bir frekansa sahiptir. Acı beden, mutlu ve olumlu bir düşünceyi
hazmedemez.
Her şey, sürekli hareket halinde olan enerji alanlarıyla titreşirler...
Düşüncelerin kendilerine ait bir frekans alanı vardır ve olumsuz
düşünceler daha alt seviyelerde kalırken, olumlu düşünceler daha
üst seviyelere çıkar. Acı bedenin titreşim hızı, olumsuz düşüncelerin
titreşim hızıyla aynıdır ve acı bedenin sadece olumsuz düşüncelerle
ve duygularla beslenebilmesinin nedeni de budur.
Acı bedenden yayılan duygu, kısa süre içinde düşünce sisteminizi
etkisi altına alır ve zihniniz acı bedenin kontrolü altına geçtiğinde,
düşünce sisteminiz de olumsuz hale gelir. Kendinizi tamamen o
sesin söyledikleriyle tanımlar, bütün bozuk düşüncelerine
inanırsınız. O noktada, mutsuzluk bağımlılığı yerleşir.
Sorun olumsuz düşünce trenini durduramamanız değildir;
durdurmak istememenizdir. Acı beden için, acı zevktir.
Bütün olumsuz düşünceleri iştahla yutar. Aslında, şimdi
zihninizdeki ses, acı bedenin sesidir.
Acı beden ve düşünce sisteminiz arasında kötücül bir döngü oluşur.
Birkaç saat ya da birkaç gün sonra, kendini tazeleyip beslenmesini
tamamlayarak uykusuna geri döner ve arkasında enerjisi tükenmiş
bir organizma ve hastalıklara karşı daha açık bir fiziksel beden bırakır.
Eğer bu size psişik bir asalak gibi göründüyse, haklısınız, çünkü
gerçekten öyledir"...
Bu alıntı:
ECKHART TOLLE'nin
-"Var Olmanın Gücü"
adlı eserinden yapılmıştır.
değişkenligine farkli bir açıdan yaklasıyor;
'Neden acı çekiyoruz ve tetikleyen sebepler nedir?
Düsüncelerimizi neden kontrol altında tutamiyoruz',
gibi bircok soruya yanıt veriyor.
"Acı beden, çoğu insanın içinde yaşayan yarı otonom bir enerji
biçimidir ve duygulardan oluşan bir varlıktır. Acıktığında ve kendini
yenileme zamanı geldiğinde, uykusundan uyanır. Buna ek olarak,
herhangi bir zamanda herhangi bir olayla tetiklenerek de harekete
geçebilir. En önemsiz olayı, birinin söylediği ya da yaptığı bir şeyi
ve hatta bir düşünceyi tetik olarak kullanabilir.
Eğer yalnız yaşıyorsanız ya da o sırada yakınınızda kimse yoksa,
acı beden sizin düşüncelerinizle beslenir. Aniden, düşünce sisteminiz
belirgin bir şekilde olumsuz hale gelir. Genellikle, bu olumsuz düşünce
krizi başlamadan önce zihninize olumsuz bir duygu dalgasının girdiğini
fark etmezsiniz; endişe ya da öfke gibi.
Bütün düşünceler enerjidir ve acı beden şimdi düşüncelerinizin
enerjisiyle besleniyordur. Olumlu -olumsuz düşünceler; aynı enerjidir
ama farklı bir frekansa sahiptir. Acı beden, mutlu ve olumlu bir düşünceyi
hazmedemez.
Her şey, sürekli hareket halinde olan enerji alanlarıyla titreşirler...
Düşüncelerin kendilerine ait bir frekans alanı vardır ve olumsuz
düşünceler daha alt seviyelerde kalırken, olumlu düşünceler daha
üst seviyelere çıkar. Acı bedenin titreşim hızı, olumsuz düşüncelerin
titreşim hızıyla aynıdır ve acı bedenin sadece olumsuz düşüncelerle
ve duygularla beslenebilmesinin nedeni de budur.
Acı bedenden yayılan duygu, kısa süre içinde düşünce sisteminizi
etkisi altına alır ve zihniniz acı bedenin kontrolü altına geçtiğinde,
düşünce sisteminiz de olumsuz hale gelir. Kendinizi tamamen o
sesin söyledikleriyle tanımlar, bütün bozuk düşüncelerine
inanırsınız. O noktada, mutsuzluk bağımlılığı yerleşir.
Sorun olumsuz düşünce trenini durduramamanız değildir;
durdurmak istememenizdir. Acı beden için, acı zevktir.
Bütün olumsuz düşünceleri iştahla yutar. Aslında, şimdi
zihninizdeki ses, acı bedenin sesidir.
Acı beden ve düşünce sisteminiz arasında kötücül bir döngü oluşur.
Birkaç saat ya da birkaç gün sonra, kendini tazeleyip beslenmesini
tamamlayarak uykusuna geri döner ve arkasında enerjisi tükenmiş
bir organizma ve hastalıklara karşı daha açık bir fiziksel beden bırakır.
Eğer bu size psişik bir asalak gibi göründüyse, haklısınız, çünkü
gerçekten öyledir"...
Bu alıntı:
ECKHART TOLLE'nin
-"Var Olmanın Gücü"
adlı eserinden yapılmıştır.