Sultanım, dersin be güzel …
Sultanmısın sen?..
Bilirim böyle demezsin sen …
Sözü sultanlar sultanına izafeten söylersin sen …
İş bu ya sorsak şimdi muhabbetten;
Aceb mevhum olan bir sen’e muzaf olan ben,
Nasıl bir aidiyyet kesb eder sultanım diyerekten ?..
Yanlış anlamayasın sakın be güzel, sen dediğim de bilakis ben …
Muhabbet ve saygılarımla …
Sultan bütün Sultanlığıyla alemlere hükmediyorken,
Sultan bütün Sultanlığıyla Efali eline almışken,
Sultan bütün Sultanlığıyla Sıfatını bürünmüşken,
Sultan bütün Sultanlığıyla Zatını Zahir etmişken,
Kendini gayrıda gören bize söz mü düşer Sultanım...
Hani ya muhabbetten dem vurmuşsun ya Sultanım,
İşte o muhabbete dem vuralım, Muhammed(sav) hasıl olsun...
Hani Yunus olup söylemiş ya sözü, bir ben var benden içeri...
O ben benliği almışsa ele, daha ne söylenebilir ki...
Ha Sen, Ha Ben... Ha Ben Ha Sen...
Sen Bensin, Ben de Sen...
Huuuu...