Ben Allah ve Resulünü, ve ahiret gününe inananları seviyorum. ''Niye seviyorsun?'' diye soranlara verilecek bir cevabım var:
1) Çünkü güçlünün değil, zayıfın yanında oldular.
2) Çünkü zulme ve haksızlığa boyun eğmediler.
3) Çünkü servetlerini zayıf olanlarla paylaştılar.
4) Çünkü Allah ile aldatanlardan olmadılar.
Yüksek bir medeniyetin temellerini attılar. Allah'a ve ahiret gününe inandılar, iyi işler yaptılar. Kötülerden olmadılar.
Bu yüksek ahlaklarından dolayı Ebu Cehiller servetlerinden ve koltuklarından oldular. Zalimlerin kâbusu oldular. Sömürü düzenini yıktılar. Kötüler işinden oldu, kötüler düzenini yitirdi. Böyle bir ortamda kötülerin Allah'a ve ahiret gününe ve inananlara ve Allah'ın resulüne düşman olmaları doğal değil midir?
Kaptan, lafı şuraya getirmek istiyorum. Senin vermiş olduğun ayetleri bu bağlamda değerlendirmeni rica ediyorum. Çünkü Allah bunu kastediyor. O an ki fotoğrafa indi bu ayeti celile.
Bu vermiş olduğun ayeti celileye bugün birilerini muhatap etme hakkını kendinde bulabilmen için sahabe gibi olman lazım. Eğer sahabe gibi değilsen bu ayet bugün yaşamıyor demektir. Adam sana bana bakarak, ''lan bunlar insanları Allah'la aldatıp sömürüyor'' diyor, ve buradan yola çıkarak Allah ve Resulünü sevmiyorsa o zaman sen ben utanmamız lazım. Çünkü bu insanlar Allah ve Resulüne ve inananlara haksızlığa karşı geldikleri için düşman değil. Hatta tam tersine kendileri bile haksızlıklara karşı geldikleri için çile çekmiş insanlar bunlar. Dolayısıyla senin anladığın şekilde o ayetlere muhatap olmazlar. Bilmem anlatabildim mi.
