Muhtazaf
Profesör
- Katılım
- 22 Ocak 2014
- Mesajlar
- 1,866
- Tepkime puanı
- 87
- Puanları
- 0
- Konum
- Almanya
- Web sitesi
- www.facebook.com
Dost bulmak mı zor, dost kalabilmek mi?
Dostluk
sevgisi sönmüş şu çağda kıymetini bilmediğimiz değerlerden biri... Tıpkı sevgi
inanç
kardeşlik gibi... Sağlık gibi
şükrünü hakkıyla eda edemediğimiz nimetler gibi...
Kıymetini bilmediğimiz
hatta öyle ki arayıp da bulamadığımız bir değer dostluk...
Önceden Dost bulmak kolay
önemli olan o dostu kaybetmemek derken
artık bu söz Dost bulmak zor
onu kaybetmemek
dost kalabilmek daha da zor; şeklinde hayatımızda yankılanır oldu. Çünkü artık menfaatlere endeksli ilişkilerimizde güven duygusu tarumar oldu. Oysa menfaatlerin olduğu yerde hangi güzel duygu
hangi değer varlığını sürdürebilir ki?..
Gerçek sevgi ve dostlukların olduğu yerde menfaatler olur mu hiç?
Tabi ki bu güzel değerlerin bulunduğu yerde ben diye feryat edenlerin menfaatlerinin bulunması mümkün değil. Çünkü dostluk ben; değil
biz diye feryat eder. Çünkü dostluk paylaşmaktır. Sevgiyi
mutluluğu
sevinci
acıyı
kederi
hüznü paylaşmaktır. Aynı bardaktan suyu paylaşmak
bir ekmeği ikiye bölüp paylaşmak
sevgi dolu bir yüreği paylaşmak
aynı fikri
aynı zikri
aynı davayı paylaşmaktır dostluk.
Dostluk hiçbir karşılık beklemeden paylaşmak
hiçbir karşılık beklemeden verebilmektir
sende ne varsa dostuna...
Tıpkı Hz. Ebu Bekir gibi dostuna
dost bildiğine kendini adayabilmektir. Dostluk
Ebu Bekir'in Rasulullah'a (s.a.v.) muhabbetindeki yegane sırrın adıdır. Dostluk
Medine'ye teşrif eden Rasulullah'ı (sav) misafir etmede yarışan ensar heyecanının adıdır.
Ve bütün bu vefakâr davranışların temelinde bulunan en yüce dosta dost olabilmek arzusu
İbrahim Halilullah makamına ulaşabilme gayesidir dostluk...
Dostluk saygı
sevgi senfonisi içinde edebin baştacı olduğu
özveri
fedakârlık ve bütün güzellikler adına ne varsa harmanlanıp gönülden gönüle sunulan en güzel senfoni ve ashab-ı suffe kardeşliğinin günümüzde yankılanışını bulan kutlu bestedir. Eğer ki
bugün bu kutlu bestenin yankısını gönüllerimizde duyamıyorsak
asrı saadetin altın sayfalarına altın harflerle kazınmış bir hazine olan ensar ve muhacir kardeşliğini
dostluğunu kavrayamayışımızdandır.
Dostluk
bizden olmayana
bizim gibi düşünmeyene yüreğimizin kapılarını kapamak değil
hataları olanları hatalarından dolayı yalnız bırakmak değil
günahları olanları kendi terazimizde yargılamak değil.
Dostluk bizden olmayana bizdeki güzelleri gösterebilmek
bizim gibi düşünmeyenlerin de düşüncelerini dinleyebilmek
hataları olanlara yanlışlarını gösterebilmek
günahkâr olanlara ;Gel beraberce
tevbe edelim
bir daha dönmemecesine. diyebilmektir.
Dost
dostlar
günahıyla sevabıyla bizden olan
gönül bahçelerimizin kapılarını sonuna kadar açtığımız yegane insan veya insanlar...
Dostlar ırmak gibidir. Kiminin suyu az
kiminin çok. Kiminde ellerin ıslanır yalnızca
kiminde ruhun yıkanır boydan boya...
Evet dostlar ırmak gibidir. Kiminde ellerimiz ıslanır
kiminde ruhumuz yıkanır.
Ya biz
bizler nasıl dostuz? Dostlarımızın sadece ellerini mi ıslatıyoruz
yoksa ruhunu yıkayabiliyor muyuz? Eğer ki dost dediğimiz insanı herşeyi ile kabul edebilmişsek
güzel yönlerine güzellikten bakabiliyor
hatalarına birlikte yanıp
birlikte ağlayıp
birlikte düzeltme yoluna gidebiliyorsak
dost acı söyler ama doğru söyler hoşgörüsüyle hareket edebiliyorsak ve kırılmadan
gücenmeden bütün açık yürekliliğimizle konuşabiliyor
birlikte dertlerimize çareler arayabiliyorsak
dostun ruhunu yıkayan ırmağı olabilmişizdir.
Hayatın bütün zorluklarına karşı bir cephede savaşan askerlerin edasıyla omuz omuza verebiliyorsak
karşımızdaki insanın derdi ile dertlenip
en ufak hüznünü
acısını
bütün azalarımızda hissedebiliyorsak
sevinçlerine kendi sevinçlerimizden daha coşkulu çığlıklar atabiliyorsak dostluk merdiveninin basamaklarından emin adımlarla çıkıyoruz demektir.
Dostluk ipek böceği hassasiyeti ile ezeli ve ebedi kardeşlik bağını örebilmek. Evet bu güzel değeri oluşturabilmek ipek böceğinin ipeği oluşturmasındaki hassasiyeti ister. Çünkü güzel olan herşey gibi değerli olan herşey gibi dostluk da zor iştir
hassasiyet ister.
Onun içindir ki
dostlara en güzel duygularla uzattığımız çiçeklerin ellerimizden kaldırımlara düşmesi ve dostlar tarafından çiğnenip geçilmesi kadar acı vermez hiç bir şey...
Onun içindir ki dost vurgunları kadar hiç bir şey kanatmaz insanoğlunun yüreğini...
Gelin dostlar
sevgisi sönmüş şu çağa inat dostlarımıza
dostluklarımıza sahip çıkalım.
Gelin en güzel duygularımızı yüklediğimiz bir tebessüm ile ilk karşılaştığımız dostumuza bırakıverelim can-ı gönülden...
Gelin yüreğimizdeki dostane sevgilerimizi söyleyelim dostlarımıza... En azından Dostluğun için minnettarım; diyerek gönüllerinde meltem rüzgarları estirelim.
Gelin dostlarımıza dualar edelim gıyabında
Rahmanın bile geri çevirmediği
anne duası kadar içten dualar...
Dileğimiz o ki başta yüce dosta dost olabilmek.
Ve yine bir dostun temennilerinde olduğu gibi:
Ebedi bir ülkede daimi dost kalabilmek dileklerimizle..
(alıntı)
Kıymetini bilmediğimiz
Önceden Dost bulmak kolay
Gerçek sevgi ve dostlukların olduğu yerde menfaatler olur mu hiç?
Tabi ki bu güzel değerlerin bulunduğu yerde ben diye feryat edenlerin menfaatlerinin bulunması mümkün değil. Çünkü dostluk ben; değil
Dostluk hiçbir karşılık beklemeden paylaşmak
Tıpkı Hz. Ebu Bekir gibi dostuna
Ve bütün bu vefakâr davranışların temelinde bulunan en yüce dosta dost olabilmek arzusu
Dostluk saygı
Dostluk
Dostluk bizden olmayana bizdeki güzelleri gösterebilmek
Dost
Dostlar ırmak gibidir. Kiminin suyu az
Evet dostlar ırmak gibidir. Kiminde ellerimiz ıslanır
Ya biz
Hayatın bütün zorluklarına karşı bir cephede savaşan askerlerin edasıyla omuz omuza verebiliyorsak
Dostluk ipek böceği hassasiyeti ile ezeli ve ebedi kardeşlik bağını örebilmek. Evet bu güzel değeri oluşturabilmek ipek böceğinin ipeği oluşturmasındaki hassasiyeti ister. Çünkü güzel olan herşey gibi değerli olan herşey gibi dostluk da zor iştir
Onun içindir ki
Onun içindir ki dost vurgunları kadar hiç bir şey kanatmaz insanoğlunun yüreğini...
Gelin dostlar
Gelin en güzel duygularımızı yüklediğimiz bir tebessüm ile ilk karşılaştığımız dostumuza bırakıverelim can-ı gönülden...
Gelin yüreğimizdeki dostane sevgilerimizi söyleyelim dostlarımıza... En azından Dostluğun için minnettarım; diyerek gönüllerinde meltem rüzgarları estirelim.
Gelin dostlarımıza dualar edelim gıyabında
Dileğimiz o ki başta yüce dosta dost olabilmek.
Ve yine bir dostun temennilerinde olduğu gibi:
Ebedi bir ülkede daimi dost kalabilmek dileklerimizle..
(alıntı)
