DİRİLİŞ ÖZLEMİ / Yaşar Beçene

İnkisara uğradı hülyada bitevîlik
Hissettirdi kendini ruhlarda dünyevîlik

Düşünce kabz haline cüda kaldık meydandan
Güneş doğsa ne çıkar gün görmeyen zindandan

Bir zamanlar sağanak yağmur değil ilhamdı
Anladım ki o anlar benim de ruhum tamdı

Gökyüzü bulutların ardında saklı durur
İlk kelime gelse de arkası hemen kurur

İlahî esintiler tatlı ilhamlar nerde
Arasam bulur muyum muştusunu seherde

Cismanîyet altında yenik düştü bedenler
Acaba gelecek mi güneşe göç edenler?.

Eyvah yolda kalanlar eskidi partallaştı
Allah’a yönelenler ötelere ulaştı

Bir fereç kapısının tokmağına dokunsam
Her halde kurtulurum yalnız O’na yakınsam

Biliyorum ağlasam sularım yükselecek
Karanlığın içinden ışığım belirecek

Canlansın nâçar ruhum dirilişe açılsın
Şehrayin olsun her yer ufka güneş saçılsın​