.şüheda.
depresif polyanna
Upuzun bir yol önümüze düşen ya alıp götürecek bizi ya da sonsuzluk meşalesiyle geceye ışık duracağız. Düş(üş) bir meşale gibi yoluna devam ede duracak, edasından ve hüznünden çıkan sonuçtur bu. Mistik dizelerin gölgesinde çıktığımız bu yolculuk elbette varacaktır bir adrese fakat adreste birileri karşılayacak mı bizi bilemiyoruz.
Düş(üş) başlı başına bir kıyamettir ve kopmuştur artık. Şiirin lisanın değiştiği bu kitapta toprak kokusuna doymamak mümkün değildir. Şairin değimiyle “al gözlerimi kendini onlarla gör” evet buyrun alın gözlerimle görün bu çılgınlığı işte o zaman kelimelerin, cümlelerin susup köşelere çekileceği vakittir.
