mostar
Profesör
- Katılım
- 6 Ara 2009
- Mesajlar
- 1,011
- Tepkime puanı
- 244
- Puanları
- 0
ÇOK MACERALI OLDU
Aile defteri ve bir mektup
Zarifoğlu’nun eşyaları arasında sergilenen mektup ve defterde ne yazıyordu?
23 Aralık 2010 Perşembe 17:00
Zarifoğlu Sergisi’nden..
2 yıldır 5 mevsim yaşıyoruz bir yılda. Yılın son ayında yeni bir mevsime uyanıyoruz: Edebiyat. Havaların yeni yeni soğumaya başladığı günlerde içimizi ısıtan bu mevsimden yüreklerinin genişliğince çiçekler deriyor katılımcılar. Biz de payımıza düşen kadarını, nasibimiz kadar toplamaya gayret ettik bu yıl.
Bu mevsim bildik mevsimlere benzemiyor pek. Balkanlardan gelen soğuk hava dalgasının etkisi yok mesela. Hissediliş tarihi de kişiden kişiye değişiyor. Bu yıl bize biraz erken uğradı. Yüreklerden gelen bir sıcak hava dalgasıyla, yüksek sanat merkezinin etkisi altında kalıverdik.
Mevsime elimiz değdi
Dünyabizim mail grubuna düşen bir maille TYB’de bulduk kendimizi. TYB’den çıkarken de elimizde bir dolu afiş, el ilanı… Edebiyat Mevsimi’nin geldiğini duyurmak için sağa sola astık ilanları, mevsime göre giyinmek gerekir zira. Bu mevsim hava durumu bültenlerinde kendine yer bulamadığından insanları uyarmak bize düşmüştü.
Festivalin ilk günü sabahın erken saatlerinde TYB’de Zarifoğlu sergisini hazırlayan Asım Gültekin’i yalnız bırakmak olmazdı. Çorbada bizim de tuzumuz olsun diyerek giriştik işe. İlk iş de fotoğrafları yerleştirmek oldu. O güne kadar hep bilgisayar ekranında gördüğümüz fotoğraflardı. Evde bir duvara astığımız, baktıkça canlanan fotoğrafların aynılarıydı. Gerçekten aynılar mıydı?
Sergideki ilginç parçalar
Tanımadan, görmeden sevmek… Cahit Zarifoğlu okurlarının ortak noktaları, söz konusu Zarifoğlu olduğundan en çok söylenen; Zarifoğlu ile ilgili toplantılarda en çok duyulan cümle… Bu düşüncelerle bugüne kadar gördüklerimizden “daha gerçek” olduğuna kanaat getirdiğim fotoğrafları astıktan sonra bir mektup ve defter çarptı gözüme. Cahit Zarifoğlu’nun Kahramanmaraş valisine yazdığı bir mektup ve en küçük olayları bile not aldığı bir “aile defteri”...
Zarifoğlu sergisi “edebiyat mevsiminin” en güzel çiçeklerden biriyse, bu mektup ve defter de bu çiçeğin en ilginç yapraklarıydı.
Resimleri büyütmek için üzerini tıklayınCahit Zarifoğlu validen ne istemiş?
“Mayıs 961” tarihli mektup “Sayın Vali Orhan Akbay” diye resmî bir hitapla başlıyordu. Hemen altında bir başka hitap vardı ve ardından bir giriş cümlesi:
“Değerli abiciğim
Çıkmaza girmiş ve hiçbir çaresi kalmamış bir insan olarak size başvurmaya karar verdim”
Bu uzun mektubun takip eden cümlelerinde ise Zarifoğlu, meramını anlatmaya çalışıyordu. Lisede kalmış olduğu bir dersten geçmek ve liseyi bitirmek istediğinden bahseden Cahit Zarifoğlu, isteğini “kısaca, açıkça ve terbiyesizce” diye nitelendirdiği cümlelerle açıklıyor, validen “geçecek ve diplomayı alacak bir not vermelerini temin etmesini” istiyordu. Sonra da uzun uzadıya babasından başlayarak bütün hikâyesini anlatıyordu mektupta.
“Aile defteri” de neyin nesi?
Aile defteri, bir tür günlük… Ailecek yaşanılan en küçük olayları bile not etmiş Zarifoğlu. Yaşandığı an küçük sayılabilecek bu olaylar, üzerinden yıllar geçtikten sonra okunduğunda maziyi tebessümle hatırlatan kıymetli anlar oluveriyor. Yaşanılanları kayıt altına almak için her ailede bir tane bulunması hiç de fena olmaz doğrusu.
Defterden bir kesit şöyle:
“27 Kasım 84
Bugün kömür aldık. Kömürü taşıyan adam parasını aldı “kömür bitti” dedi gidip süpürecektik baktık ki yarım ton kadar kömürü bırakıp gitmiş.
Çok maceralı oldu. Hayırlısı”
Görkem Evci
Aile defteri ve bir mektup
Zarifoğlu’nun eşyaları arasında sergilenen mektup ve defterde ne yazıyordu?
23 Aralık 2010 Perşembe 17:00
Zarifoğlu Sergisi’nden..
2 yıldır 5 mevsim yaşıyoruz bir yılda. Yılın son ayında yeni bir mevsime uyanıyoruz: Edebiyat. Havaların yeni yeni soğumaya başladığı günlerde içimizi ısıtan bu mevsimden yüreklerinin genişliğince çiçekler deriyor katılımcılar. Biz de payımıza düşen kadarını, nasibimiz kadar toplamaya gayret ettik bu yıl.
Mevsime elimiz değdi
Dünyabizim mail grubuna düşen bir maille TYB’de bulduk kendimizi. TYB’den çıkarken de elimizde bir dolu afiş, el ilanı… Edebiyat Mevsimi’nin geldiğini duyurmak için sağa sola astık ilanları, mevsime göre giyinmek gerekir zira. Bu mevsim hava durumu bültenlerinde kendine yer bulamadığından insanları uyarmak bize düşmüştü.
Festivalin ilk günü sabahın erken saatlerinde TYB’de Zarifoğlu sergisini hazırlayan Asım Gültekin’i yalnız bırakmak olmazdı. Çorbada bizim de tuzumuz olsun diyerek giriştik işe. İlk iş de fotoğrafları yerleştirmek oldu. O güne kadar hep bilgisayar ekranında gördüğümüz fotoğraflardı. Evde bir duvara astığımız, baktıkça canlanan fotoğrafların aynılarıydı. Gerçekten aynılar mıydı?
Tanımadan, görmeden sevmek… Cahit Zarifoğlu okurlarının ortak noktaları, söz konusu Zarifoğlu olduğundan en çok söylenen; Zarifoğlu ile ilgili toplantılarda en çok duyulan cümle… Bu düşüncelerle bugüne kadar gördüklerimizden “daha gerçek” olduğuna kanaat getirdiğim fotoğrafları astıktan sonra bir mektup ve defter çarptı gözüme. Cahit Zarifoğlu’nun Kahramanmaraş valisine yazdığı bir mektup ve en küçük olayları bile not aldığı bir “aile defteri”...
Zarifoğlu sergisi “edebiyat mevsiminin” en güzel çiçeklerden biriyse, bu mektup ve defter de bu çiçeğin en ilginç yapraklarıydı.
Resimleri büyütmek için üzerini tıklayınCahit Zarifoğlu validen ne istemiş?“Mayıs 961” tarihli mektup “Sayın Vali Orhan Akbay” diye resmî bir hitapla başlıyordu. Hemen altında bir başka hitap vardı ve ardından bir giriş cümlesi:
“Değerli abiciğim
Çıkmaza girmiş ve hiçbir çaresi kalmamış bir insan olarak size başvurmaya karar verdim”
Bu uzun mektubun takip eden cümlelerinde ise Zarifoğlu, meramını anlatmaya çalışıyordu. Lisede kalmış olduğu bir dersten geçmek ve liseyi bitirmek istediğinden bahseden Cahit Zarifoğlu, isteğini “kısaca, açıkça ve terbiyesizce” diye nitelendirdiği cümlelerle açıklıyor, validen “geçecek ve diplomayı alacak bir not vermelerini temin etmesini” istiyordu. Sonra da uzun uzadıya babasından başlayarak bütün hikâyesini anlatıyordu mektupta.
“Aile defteri” de neyin nesi?
Aile defteri, bir tür günlük… Ailecek yaşanılan en küçük olayları bile not etmiş Zarifoğlu. Yaşandığı an küçük sayılabilecek bu olaylar, üzerinden yıllar geçtikten sonra okunduğunda maziyi tebessümle hatırlatan kıymetli anlar oluveriyor. Yaşanılanları kayıt altına almak için her ailede bir tane bulunması hiç de fena olmaz doğrusu.
Defterden bir kesit şöyle:
“27 Kasım 84
Bugün kömür aldık. Kömürü taşıyan adam parasını aldı “kömür bitti” dedi gidip süpürecektik baktık ki yarım ton kadar kömürü bırakıp gitmiş.
Çok maceralı oldu. Hayırlısı”
Görkem Evci