saf deha
Profesör
Çıkmaz sokakta oturan
Yaşlıları görüyorum…
Emir verip de buyuran
Birini arar doyuran!
Dertlerini çorba yapıp,
Yedikçe de çok konuşan!
İlaca aramaz kâtip
Onlarla yalnız boğuşan
Konuşur durur geveze…
Bıkar bakanlar bu yüzden!
Şefkat vermez eze eze,
Düşmüştür bir kere gözden!
İstikbale bakıyorum
An merdivenine çıksam!
Çıkmaz sokak, akıyorum
Çare yok ne varsa yıksam
Nelerinden sakındıkça
Makyaj, estetikmiş derken
Haykırıyor bakındıkça
Aynaya yama eklerken
Saffet Kuramaz