Leylifer
Kıdemli Üye
- Katılım
- 7 Ocak 2011
- Mesajlar
- 5,987
- Tepkime puanı
- 1,626
- Puanları
- 113
Uzun zamandır yazmıyordum anne.. Çünkü babam beni dinlemiyor anne.. Çünkü çok büyük sorumlulukları var onun.. Anne beni kimse dinlemiyor aslında.. Babamla ilgisi yok.. Yalnızlık en büyük hastalıkmış, bunu fark ettim anne.. Dışarı tek çıkmanın, tek başına kahve içmenin kötü bir şey olduğunu düşünüyorum artık anne.. Biz insanlar iyimser değiliz anne, olamayız ki.. Yani olmayalım artık, olmamalıyız.. Ben çok sıkıldım bundan.. İyimser olmaktan, iyiymişim gibi olmaktan, hep güler yüzlü olmaktan çok sıkıldım ben.. Göğsümü gere gere “kötüyüm, ağlıyorum, yalnızım ulan yalnızım” demek istiyorum.. Ben ağlayınca sen üzülüyorsun anne, üzülme.. Çünkü bana iyi geliyor ağlamak.. Ben kimseyle konuşamıyorum anne, rahatlayamıyorum, içime atıyorum.. Çünkü senin kızınım anne..
“Ağzın kan da dolu olsa, sakın tükürme” demedin mi anne ? Tükürmüyorum ama patlamak üzereyim.. Bıktım, tükendim anne.. Üstüne üstlük babam çok yaşlandı, beni ciddiye almıyor artık.. “Kartal gibi sar bizi” diyor.. İyi de beni kim saracak peki? Ben aşık olacak adam bulamadım anne, aramakla bulur muyum yada beklemeli miyim, onu da bilmiyorum.. Zor bulunuyormuş aşk, onu anladım.. Aslında aşk değil, sadakat, aşk değil merhamet, aşk değil dürüstlük.. Zor anne, bu saatten sonra çeyizlerimi boşver yani.. El emeği göz nuru o güzel dantelleri ver anne.. Van’ a gönder mesela, evi yıkılan kıza.. Filistinli kıza, evlenmek üzere olan Afgan oğlana ver sen onları..
Ben iyi değilim anne, hayatımı erteleyerek yaşıyorum ben.. Her sabah telefonumun çalar saati çaldığında “ertele” diye susturmamdan anlamadın sanki.. Susturuyorum işte her şeyimi böyle.. Şükürsüzüm biraz da biliyorum ama mutlu da değilim anne..
Çok fena esnaf oldum bide ben.. Parayı kovalıyorum ha bire.. Hiç düşünmüyorum ki hem, sonum nereye? Başkanlarla oturup kalkıyorum.. Adam oldum, kocaman adam.. Öyle ya, ne kadar şakşakçı varsa başkanın etrafında.. Ben de eksik kalmadım anne.. Amigosu oldum ortamların.. Para için değişirim anne, onu karıştırma..
Abim evlendi, geceleri dürtüp dertleşecek adamda kalmadı.. Uyandırmak için yani, facebooktan uzak bi ilişki bizimkisi anne.. Telefonla aradıklarım beni dinlemiyor, kendilerinden bahsediyorlar.. Yolda gördüklerim “nasılsın” diye sorup cevabımı beklemeden “eyvallah” deyip kaçan tiplerden.. Akrabalar desen, sur gibi çevrililer.. Anlatmak için çaldığın ego kapılarını açanlar yok..
Anne? Seni üzdüğüm gecelerde ağlardın ve “doğurmaz olaydım” derdin içinin acısından.. Utanma, sorun yok.. O anlarda kocaman bir “KEŞKE” geçerdi hep yüreğimden.. Rahat ol yani.. KEŞKE BENİ DOĞURMASAYDIN ANNE!
Bir of çeksem, karşı ki dağlar yıkılır.. İnsan bile yıkılır.. Dert, sıkıntı, mutsuzluk her bokun başıymış anne.. Diyorum ki sen ve ben, biz ikimiz.. Gitmeliyiz buralardan.. Babamsız, parasız, bavul bile almadan..
Sen yeniden evlen mesela, ben de birini bulayım en heybetli cinsten.. YETER Kİ GİDELİM ANNE! KURTULALIM BURALARDAN! TÜM BU İNSANLARDAN! TÜM SAHTE GÜLÜŞLERDEN! YALNIZ SEN ve BEN OLSUN ANNE!
13.04.2012 / 00.01 - ~KaleminELiFHali~
