bül_bül
Üye
- Katılım
- 29 Ocak 2007
- Mesajlar
- 17
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
Bir bahçe,
gül’ün bahçesi,
kapısında gül’ün nöbetçisi,
adı nergis..
Kapının önünde çeşitli kuşlar,
çoğu riyakar,
çoğu sahtekar,
çoğu ben aşığım diyen biçare..
ama bir kuş var ki,
gönülden samimi,
gül’ün kölesi,
amadesi,
gül onun her şeyi,
canını gül çalmış onun,
adı bülbül..
bülbül içindeki alevle erimekte, tükenmekte,
gökteki kızgın güneş ona serin görünmekte,
öyle ki yanmakta kavrulmakta,
nergis’e yım yım yalvarmakta,
nergis bülbül’le alay ederken samimi kim,
bilememekte..
ve bir nida;
gül’e talipli çok,
kapıda bekle ey bülbül..
güneş kızgın,
gül susuz,
bülbül derdiyle takatsiz..
gül yağmur’a, bülbül gül’e hasret,
kapının önü bülbül’e gurbet..
ümidini yitiren tüm kuşlar bir bir uçup gitmekte,
ama bülbül dal’larla büyümekte,
bülbülün bu haline beyitler dizilmekte;
………………………………
Rehavet kavuruyor kızıl gülleri,
Bahçelerde güneşin kızgın izleri,
Çekmiş bulutları Canan illeri,
Binlerce dua ile niyazda nergis..
Yağmur’a hasret, gül ile nergis,
Üveyik kuşlarıyla ahenkte keklik,
Bülbül dallarda beklerken mahzun,
Buyur etmez ki kapıda nergis..
Bahçesinde gül, kendi halinde,
Huşu ile Canan’ı zikreylemekte,
Canı gülde saklı mahzun bülbül’e,
Alaylı alaylı bakmakta nergis..
Gül’ün kokusuyla eriyen bülbül,
Beni de erittin n’olur biraz gül,
Can yakan nağmenle alevlendi kül,
Kendinden geçti dinleyen nergis..
Bahçenin kapısı yangın, geçilmez,
Kapının ardında ne var sezilmez,
Dışarıda aşık çoktur seçilmez,
Kim güle hayran, şaşırdı nergis..
gül’ün bahçesi,
kapısında gül’ün nöbetçisi,
adı nergis..
Kapının önünde çeşitli kuşlar,
çoğu riyakar,
çoğu sahtekar,
çoğu ben aşığım diyen biçare..
ama bir kuş var ki,
gönülden samimi,
gül’ün kölesi,
amadesi,
gül onun her şeyi,
canını gül çalmış onun,
adı bülbül..
bülbül içindeki alevle erimekte, tükenmekte,
gökteki kızgın güneş ona serin görünmekte,
öyle ki yanmakta kavrulmakta,
nergis’e yım yım yalvarmakta,
nergis bülbül’le alay ederken samimi kim,
bilememekte..
ve bir nida;
gül’e talipli çok,
kapıda bekle ey bülbül..
güneş kızgın,
gül susuz,
bülbül derdiyle takatsiz..
gül yağmur’a, bülbül gül’e hasret,
kapının önü bülbül’e gurbet..
ümidini yitiren tüm kuşlar bir bir uçup gitmekte,
ama bülbül dal’larla büyümekte,
bülbülün bu haline beyitler dizilmekte;
………………………………
Rehavet kavuruyor kızıl gülleri,
Bahçelerde güneşin kızgın izleri,
Çekmiş bulutları Canan illeri,
Binlerce dua ile niyazda nergis..
Yağmur’a hasret, gül ile nergis,
Üveyik kuşlarıyla ahenkte keklik,
Bülbül dallarda beklerken mahzun,
Buyur etmez ki kapıda nergis..
Bahçesinde gül, kendi halinde,
Huşu ile Canan’ı zikreylemekte,
Canı gülde saklı mahzun bülbül’e,
Alaylı alaylı bakmakta nergis..
Gül’ün kokusuyla eriyen bülbül,
Beni de erittin n’olur biraz gül,
Can yakan nağmenle alevlendi kül,
Kendinden geçti dinleyen nergis..
Bahçenin kapısı yangın, geçilmez,
Kapının ardında ne var sezilmez,
Dışarıda aşık çoktur seçilmez,
Kim güle hayran, şaşırdı nergis..