:)zeynep(:
Hakve
Bu gece seni unutmayı düşündüm;
Önce ışıkları söndürdüm,
Perdeyi araladım usulca,
Biraz ürkek,biraz çekingen baktım dışarıya,
Bir zamanlar beni beklediğin sokağı boş görünce,
Pencereyi sonuna kadar açtım,
Odam karanlık,yüreğim karanlık
Senden kalan sadece hafif bir bahar yeliydi,
Kokunu hissettim yeniden,
Dışarıdaki sokak lambası aydınlattı,
Yüreğim kadar karanlık odamı,
Akşamın ilerleyen saatlerinde aldığım sigaram,
Son demlerini yaşıyordu.
Bir türlü sevmediğin,alışamadigin sigaramla,
Yine başbaşaydım işte.
Zaten bir o yalnız bırakmıyordu beni,
Bir de baş ucumdan ayrılmayan,
Hain ayrılığın hınzır uğultusu.
Paketteki son teki çıkardım ellerim titreyerek,
Uzun uzun seyrettim önce,
İsmini yazdım sigaramın üzerine büyük harflerle,
Bir zamanlar seni nasıl yazdıysam kalbimin en arı köşesine,
İşte öyle..!!
Beni nasıl yaktıysan ihanetinle,
Bende öyle yaktım sigaramı,
Hala bende olan hasretinle.
O karanlık hastahane odasında,
Ölüme koşar adım giden bir hastanın,
Son nefesini çekmesi gibi,
Doyasıya bir nefes çektim içime,
Bir zamanlar senin kokunu nasıl çekiyorsam,
İşte öyle..!!
Bir an hayalin belirdi önümde,
Sen beni hayatından nasıl attıysan,
Bende seni o dumanla öyle atacaktım içimden.
Küllerini dışarıya attım,
Rüzgar savuracaktı külleri,
Kahrolası kaderin,
Beni bu duvarlar arasına savurması gibi....
Son sigaram bittiğinde unutacaktım seni,
Ama unuttuğum bir şey vardı,
Son anda aklıma çıkagelen,
Oysa hiç hesapta yoktu,
Nerden bilebilirdim ki;
Son sigaramın her nefesinde seni içime çekeceğimi....
Bu gece seni unutmayi düşündüm,
Son kez dinledim, Mühür Gözlüm diye başlayan,
Bitanem diye biten şarkımızı,
Seni son kez anmalıydım bu şarkıyla,
Ağlamalarımın sonu olmalıydı bu gece,
Ağlıyormuydum,yoksa kanıyor muydum,
Ya da cevap bulamadığım sorular mıydı canımı sıkan bilmiyorum,
Yağmurlar yağıyordu,
Sana olan öfkem şimşekler çaktırıyordu gözlerime,
Ellerimle yanaklarımdan akan,
Yağmur damlalarına dokundum,
Parmaklarımın uçları yanıyordu,
Üzerime dökülen her damlada,
Sana olan nefretim vardı,
Son anda fark ettim o damlaların rengini,
Hiç tahmin etmezdim oysa,
Nerden bilebilirdim ki;
O yağmur damlalarında seni göreceğimi...
Bu gece seni unutmayı düşündüm,
Işığa üşüşen pervaneler sarmışlardı sokak lambasını,
Yıldızlarla kaplı olan gök yüzüne kaldırdım başımı,
Eski parlaklıkları yoktu artık,
Güneş doğduğunda,yıldızlar kaybolduğunda,
Unutmalıydım seni,
Katlanamazdım artık bu kalleşliğe,
Sensiz geçirdiğim bu son gece olacaktı,
Çünkü çıkacaktın hayatımdan,
Hiç girmemiş gibi,
Ama unuttuğum bir şey vardı,
Yine son anda aklıma gelen,
Nerden bilebilirdim ki; yıldızlara bakarken,
Sayısız dilek tuttuğum,
Ruhumun derinliklerine hapsettiğim,
Hayatıma bilmediğim anlamlar getiren,
Nice gecelerimi aydınlatan gözlerini hayal edeceğimi....
Bu gece seni unutmayı düşündüm;
Nasıl alıyorsam kalemi elime,yine alacaktım,
Gözlerimden boşalan yağmurlar,
Dışarıdaki bahar yeli,
Ve artık eskisi gibi parlamayan yıldızların eşliğinde,
Sokak lambasının aydınlattığı,
Yüreğim kadar karanlık odamda son şiirimi yazacaktım sana,
İçinde sen olacaktın,ben olacactım,ikimiz olacaktık,
Sadece bize ait olan o şiiri benden başkası bilmeyecekti,
Bir ben ağlayacaktım,bir kalemim kanayacaktı,bir de şiirim,
İlk mısralarda sevgimi anlatacaktım,
Nasıl kahrolduğumu,
Kaç gece korkuyla uyandığımı,
Sıra ihanetine gelecekti,
Şiirimin geri kalanlarına isyanlarmla devam edecektim,
Ve son olarak seni unuttuğumu yazacaktım,
Son noktayı koyacaktım şiirime,
Son anda fark ettim hala içimde olduğunu,
Nerden bilebilirdim ki;
Şiirimin son noktasını yine seninle koyacağımı...
Önce ışıkları söndürdüm,
Perdeyi araladım usulca,
Biraz ürkek,biraz çekingen baktım dışarıya,
Bir zamanlar beni beklediğin sokağı boş görünce,
Pencereyi sonuna kadar açtım,
Odam karanlık,yüreğim karanlık
Senden kalan sadece hafif bir bahar yeliydi,
Kokunu hissettim yeniden,
Dışarıdaki sokak lambası aydınlattı,
Yüreğim kadar karanlık odamı,
Akşamın ilerleyen saatlerinde aldığım sigaram,
Son demlerini yaşıyordu.
Bir türlü sevmediğin,alışamadigin sigaramla,
Yine başbaşaydım işte.
Zaten bir o yalnız bırakmıyordu beni,
Bir de baş ucumdan ayrılmayan,
Hain ayrılığın hınzır uğultusu.
Paketteki son teki çıkardım ellerim titreyerek,
Uzun uzun seyrettim önce,
İsmini yazdım sigaramın üzerine büyük harflerle,
Bir zamanlar seni nasıl yazdıysam kalbimin en arı köşesine,
İşte öyle..!!
Beni nasıl yaktıysan ihanetinle,
Bende öyle yaktım sigaramı,
Hala bende olan hasretinle.
O karanlık hastahane odasında,
Ölüme koşar adım giden bir hastanın,
Son nefesini çekmesi gibi,
Doyasıya bir nefes çektim içime,
Bir zamanlar senin kokunu nasıl çekiyorsam,
İşte öyle..!!
Bir an hayalin belirdi önümde,
Sen beni hayatından nasıl attıysan,
Bende seni o dumanla öyle atacaktım içimden.
Küllerini dışarıya attım,
Rüzgar savuracaktı külleri,
Kahrolası kaderin,
Beni bu duvarlar arasına savurması gibi....
Son sigaram bittiğinde unutacaktım seni,
Ama unuttuğum bir şey vardı,
Son anda aklıma çıkagelen,
Oysa hiç hesapta yoktu,
Nerden bilebilirdim ki;
Son sigaramın her nefesinde seni içime çekeceğimi....
Bu gece seni unutmayi düşündüm,
Son kez dinledim, Mühür Gözlüm diye başlayan,
Bitanem diye biten şarkımızı,
Seni son kez anmalıydım bu şarkıyla,
Ağlamalarımın sonu olmalıydı bu gece,
Ağlıyormuydum,yoksa kanıyor muydum,
Ya da cevap bulamadığım sorular mıydı canımı sıkan bilmiyorum,
Yağmurlar yağıyordu,
Sana olan öfkem şimşekler çaktırıyordu gözlerime,
Ellerimle yanaklarımdan akan,
Yağmur damlalarına dokundum,
Parmaklarımın uçları yanıyordu,
Üzerime dökülen her damlada,
Sana olan nefretim vardı,
Son anda fark ettim o damlaların rengini,
Hiç tahmin etmezdim oysa,
Nerden bilebilirdim ki;
O yağmur damlalarında seni göreceğimi...
Bu gece seni unutmayı düşündüm,
Işığa üşüşen pervaneler sarmışlardı sokak lambasını,
Yıldızlarla kaplı olan gök yüzüne kaldırdım başımı,
Eski parlaklıkları yoktu artık,
Güneş doğduğunda,yıldızlar kaybolduğunda,
Unutmalıydım seni,
Katlanamazdım artık bu kalleşliğe,
Sensiz geçirdiğim bu son gece olacaktı,
Çünkü çıkacaktın hayatımdan,
Hiç girmemiş gibi,
Ama unuttuğum bir şey vardı,
Yine son anda aklıma gelen,
Nerden bilebilirdim ki; yıldızlara bakarken,
Sayısız dilek tuttuğum,
Ruhumun derinliklerine hapsettiğim,
Hayatıma bilmediğim anlamlar getiren,
Nice gecelerimi aydınlatan gözlerini hayal edeceğimi....
Bu gece seni unutmayı düşündüm;
Nasıl alıyorsam kalemi elime,yine alacaktım,
Gözlerimden boşalan yağmurlar,
Dışarıdaki bahar yeli,
Ve artık eskisi gibi parlamayan yıldızların eşliğinde,
Sokak lambasının aydınlattığı,
Yüreğim kadar karanlık odamda son şiirimi yazacaktım sana,
İçinde sen olacaktın,ben olacactım,ikimiz olacaktık,
Sadece bize ait olan o şiiri benden başkası bilmeyecekti,
Bir ben ağlayacaktım,bir kalemim kanayacaktı,bir de şiirim,
İlk mısralarda sevgimi anlatacaktım,
Nasıl kahrolduğumu,
Kaç gece korkuyla uyandığımı,
Sıra ihanetine gelecekti,
Şiirimin geri kalanlarına isyanlarmla devam edecektim,
Ve son olarak seni unuttuğumu yazacaktım,
Son noktayı koyacaktım şiirime,
Son anda fark ettim hala içimde olduğunu,
Nerden bilebilirdim ki;
Şiirimin son noktasını yine seninle koyacağımı...
