acıyan taraf genelde ben olurum..zaten en büyük incitmem susmamdır..
bi ben beceremiyorum şu kırıldıklarımı içimde saklamayı demek isterdim ama bir ara ben de böyle yapıyordum .. aslında çok büyük zararı olduğunu gördüm... çünkü büyük kırgınlıklarımızı bile içimize atıp susma yöntemini kullandıkça ufacık sorunu bile büyütmeye başlayabiliriz... dostlarımızla, arkadaşlarımızla bütün samimiyetimizin bitmesine sebep oluyor bu durumlar...
bu nedenle sakinleştikten sonra kırgınlıklarımızı konuşmak hakiki çözüm diye düşünüyorum...
dilimi yontmam zaman aldı.bir şairin dediği gibi susmak küsmeyi göze almakla doğru orantılı ve kimimiz bunu beceremeyecek kadar yufka yürekli..
tamir edilemeyecek noktada pes etmeyi bilmek.. bu 22 yaşımda nasip oldu..
tamir edilemeyecek nokta ne ile sınırlı peki?
suskunluk öfkeyi biler nefret tohumu eker
söyleyip rahatlayın kuş gibi olun derim
diyemediklerimi söyleyebilme cesareti mi verdi nedir bu konu sana bir defa daha teşekkür ederim @leyl!fer
kimi ifadelerim sert olduysa geçmiş eywallahlarıma sayıversinler